نگهدار جمالی فیلم سازی ایرانی است که طی ۳۵ سال اخیر در بیابانهای پیرامون شیراز فیلم هایی با الهام از سینمای وسترن ساخته است.
جمالی تنگدست و بی سواد است، اما به سینمای وسترن علاقه خاصی دارد و تمامی عمر خود را وقف ساختن فیلم هایی با این سبک کرده. او تاکنون بیش از ۵۰ فیلم ساخته است. جمالی می گوید:«همیشه دلم می خواست بازیگر باشم، اما هیچ کارگردانی حاضر نبود به من نقشی در فیلمش بدهد. برای همین، تصمیم گرفتم خودم فیلم بسازم تا بتوانم در آن بازی کنم و این طور شد که بعد از مدتی عاشق کارگردانی شدم.»
نگهدار جمالی هزینه لازم برای ساختن فیلم هایش را از راه اوراق کردن اتومبیل یا دست فروشی به دست می آورد. او بازیگران فیلم هایش را از خیابانهای شیراز پیدا می کند و از دکه دارهای بازار مرغ فروشان می خواهد تا به او پر مرغ بدهند تا بتواند با آنها لباس و کلاه سرخ پوست ها را درست کند.
حکایت زندگی نگهدار جمالی را فیلم سازی دیگر، در مستندی که ساخته، بازگو کرده است. این مستند براساس زندگی جمالی ساخته شده و نام آن گویای داستان زندگی آقای جمالی است. عنوان فیلم این است:«اسم من نگهدار جمالی است. من فیلم وسترن می سازم.»
این فیلم مستند، این هفته در جشنواره بین المللی فیلم بوسان در کره جنوبی به نمایش درآمده است. جمالی که همزمان با نمایش فیلمش در کره، خود در شیراز است، در ای میلی که برای خبرگزاری فرانسه فرستاده، نوشته است:«امیدوارم وقتی تماشاگران داستان واقعی زندگی مرا در این مستند می بینند، مرا به عنوان کارگردان خوبی بشناسند که فیلم های وسترن تأثیرگذار می سازد.»
مستندی که براساس زندگی آقای جمالی ساخته شده، توسط فیلم سازی به نام کامران حیدری ساخته شده که می گوید داستان زندگی و کار جمالی را الهام بخش یافته و نوعی تعلق خاطر و تفکر حرفه ای در فیلم های جمالی دیده که در فیلم های عادی سینما به چشم نمی خورد.
در یکی از سکانسهای فیلم، نگهدار جمالی از علاقه اش به جان فورد می گوید و می گوید از کودکی عاشق فیلم های وسترن بوده. جمالی در این مستند، می گوید که فیلم های جان فورد و فیلم های تولید خود او(جمالی)، با هدف پاک کردن بدی ها از روی زمین ساخته شده و می شوند.
نگهدار جمالی می گوید:«امیدوارم تهیه کنندگانی که این مستند را درباره من می بینند، از من بخواهند برایشان فیلم بسازم.» آقای جمالی که شصت و چند ساله است، ترجیح داده در جشنواره فیلم بوسان شرکت نکند، چون برایش سخت بوده که مسافت طولانی مسافرت را تحمل کند. او می گوید مورد دیگر نگرانی اش، اختلاف فرهنگی میان ایران و کره هم بوده و فکر کرده بهتر است به جشنواره نرود.
سازنده مستندی که موضوع آن نگهدار جمالی است، می گوید نزدیک بوده به دام ساختن یک مستند اجتماعی بیافتد اما زود دریافته که سینما، دغدغه اصلی جمالی است و محور این مستند نیز باید عشق او به سینمای وسترن باشد. کامران حیدری(سازنده این مستند) می گوید:«علاقه جمالی به سینما خیلی خالص است. او قصد پول ساختن از فیلم هایش را ندارد، اما دار و ندارش را وقف ساختن آنها می کند. بهتر آن است که تنها قصه اش را روایت کنی و از عشقش به سینمای وسترن بگویی.»
نگهدار جمالی که نام تازه ترین وسترنی را که ساخته، «انتقام بزرگ» گذاشته، تهیه پول برای ساختن فیلم هایش را بر هر امر دیگری در زندگی مقدم می شمارد، حتی از تأمین معاش خانواده و پرداخت صورت حسابهایش. بسیاری از آشنایان او می گویند جمالی به جای ساختن فیلم باید به فکر خانواده اش باشد.
نگهدار جمالی پوسترهای تبلیغاتی فیلم هایش را خود درست می کند و به دیوار می چسباند و فیلم را روی دیوار میدانی نزدیک خانه اش به مردم نشان می دهد. فیلم های او در هربار نمایش، حدود ۲۰ تماشاگر دارد که روی قالی های کهنه ای که او بر زمین پهن می کند، می نشینند و فیلم را تماشا می کنند.
کامران حیدری، سازنده مستندی که زندگی و کار نگهدار جمالی را روایت می کند، می گوید که جمالی از فیلم هایش کپی می گیرد و آن ها را به رایگان به مردم محله اش می دهد. حیدری می گوید هم محلی های جمالی خواهان موفقیت او هستند. حیدری می گوید چند نفر از بومیانی که جمالی در فیلم هایش به بازی گرفته، چند جایزه بازیگری گرفته اند.
کامران حیدری می گوید تا نیمه های ساختن مستند زندگی جمالی نمی دانسته که او بی سواد است. جمالی سناریوی فیلمش را از روی کاغذهایی «می خوانده» که به نظر می رسیده نوشته است و آنها را هم به کسی نشان نمی داده، چون نمی خواسته کسی بفهمد که او سواد خواندن و نوشتن ندارد. جمالی تمام فیلم هایش را به شکل بداهه می سازد.
کامران حیدری(مستندساز) می گوید عباس کیارستمی به او گفته که جشنواره فیلم بوسان، جایی مناسب برای شناساندن نگهدار جمالی است. حیدری امیدوار است که از راه این جشنواره، هم مستند خودش و هم فیلم های جمالی را به دنیا بشناساند تا شاید مجموعه ای از دی وی دی های فیلم های جمالی به همراه مستندی که درباره او ساخته شده، به محافل سینمایی جهان ارائه شود.
نگهدار جمالی درباره فیلم مستندی که با محور زندگی او ساخته شده، می گوید:«اول فکر کردم باید مثل وسترن های خودم، در این فیلم هم نقش بازی کنم. اما بعد فهمیدم که در این فیلم باید خودم باشم تا مردم مرا بشناسند و زندگی واقعی ام را ببینند.»
جمالی تنگدست و بی سواد است، اما به سینمای وسترن علاقه خاصی دارد و تمامی عمر خود را وقف ساختن فیلم هایی با این سبک کرده. او تاکنون بیش از ۵۰ فیلم ساخته است. جمالی می گوید:«همیشه دلم می خواست بازیگر باشم، اما هیچ کارگردانی حاضر نبود به من نقشی در فیلمش بدهد. برای همین، تصمیم گرفتم خودم فیلم بسازم تا بتوانم در آن بازی کنم و این طور شد که بعد از مدتی عاشق کارگردانی شدم.»
نگهدار جمالی هزینه لازم برای ساختن فیلم هایش را از راه اوراق کردن اتومبیل یا دست فروشی به دست می آورد. او بازیگران فیلم هایش را از خیابانهای شیراز پیدا می کند و از دکه دارهای بازار مرغ فروشان می خواهد تا به او پر مرغ بدهند تا بتواند با آنها لباس و کلاه سرخ پوست ها را درست کند.
حکایت زندگی نگهدار جمالی را فیلم سازی دیگر، در مستندی که ساخته، بازگو کرده است. این مستند براساس زندگی جمالی ساخته شده و نام آن گویای داستان زندگی آقای جمالی است. عنوان فیلم این است:«اسم من نگهدار جمالی است. من فیلم وسترن می سازم.»
این فیلم مستند، این هفته در جشنواره بین المللی فیلم بوسان در کره جنوبی به نمایش درآمده است. جمالی که همزمان با نمایش فیلمش در کره، خود در شیراز است، در ای میلی که برای خبرگزاری فرانسه فرستاده، نوشته است:«امیدوارم وقتی تماشاگران داستان واقعی زندگی مرا در این مستند می بینند، مرا به عنوان کارگردان خوبی بشناسند که فیلم های وسترن تأثیرگذار می سازد.»
مستندی که براساس زندگی آقای جمالی ساخته شده، توسط فیلم سازی به نام کامران حیدری ساخته شده که می گوید داستان زندگی و کار جمالی را الهام بخش یافته و نوعی تعلق خاطر و تفکر حرفه ای در فیلم های جمالی دیده که در فیلم های عادی سینما به چشم نمی خورد.
در یکی از سکانسهای فیلم، نگهدار جمالی از علاقه اش به جان فورد می گوید و می گوید از کودکی عاشق فیلم های وسترن بوده. جمالی در این مستند، می گوید که فیلم های جان فورد و فیلم های تولید خود او(جمالی)، با هدف پاک کردن بدی ها از روی زمین ساخته شده و می شوند.
نگهدار جمالی می گوید:«امیدوارم تهیه کنندگانی که این مستند را درباره من می بینند، از من بخواهند برایشان فیلم بسازم.» آقای جمالی که شصت و چند ساله است، ترجیح داده در جشنواره فیلم بوسان شرکت نکند، چون برایش سخت بوده که مسافت طولانی مسافرت را تحمل کند. او می گوید مورد دیگر نگرانی اش، اختلاف فرهنگی میان ایران و کره هم بوده و فکر کرده بهتر است به جشنواره نرود.
سازنده مستندی که موضوع آن نگهدار جمالی است، می گوید نزدیک بوده به دام ساختن یک مستند اجتماعی بیافتد اما زود دریافته که سینما، دغدغه اصلی جمالی است و محور این مستند نیز باید عشق او به سینمای وسترن باشد. کامران حیدری(سازنده این مستند) می گوید:«علاقه جمالی به سینما خیلی خالص است. او قصد پول ساختن از فیلم هایش را ندارد، اما دار و ندارش را وقف ساختن آنها می کند. بهتر آن است که تنها قصه اش را روایت کنی و از عشقش به سینمای وسترن بگویی.»
نگهدار جمالی که نام تازه ترین وسترنی را که ساخته، «انتقام بزرگ» گذاشته، تهیه پول برای ساختن فیلم هایش را بر هر امر دیگری در زندگی مقدم می شمارد، حتی از تأمین معاش خانواده و پرداخت صورت حسابهایش. بسیاری از آشنایان او می گویند جمالی به جای ساختن فیلم باید به فکر خانواده اش باشد.
نگهدار جمالی پوسترهای تبلیغاتی فیلم هایش را خود درست می کند و به دیوار می چسباند و فیلم را روی دیوار میدانی نزدیک خانه اش به مردم نشان می دهد. فیلم های او در هربار نمایش، حدود ۲۰ تماشاگر دارد که روی قالی های کهنه ای که او بر زمین پهن می کند، می نشینند و فیلم را تماشا می کنند.
کامران حیدری، سازنده مستندی که زندگی و کار نگهدار جمالی را روایت می کند، می گوید که جمالی از فیلم هایش کپی می گیرد و آن ها را به رایگان به مردم محله اش می دهد. حیدری می گوید هم محلی های جمالی خواهان موفقیت او هستند. حیدری می گوید چند نفر از بومیانی که جمالی در فیلم هایش به بازی گرفته، چند جایزه بازیگری گرفته اند.
کامران حیدری می گوید تا نیمه های ساختن مستند زندگی جمالی نمی دانسته که او بی سواد است. جمالی سناریوی فیلمش را از روی کاغذهایی «می خوانده» که به نظر می رسیده نوشته است و آنها را هم به کسی نشان نمی داده، چون نمی خواسته کسی بفهمد که او سواد خواندن و نوشتن ندارد. جمالی تمام فیلم هایش را به شکل بداهه می سازد.
کامران حیدری(مستندساز) می گوید عباس کیارستمی به او گفته که جشنواره فیلم بوسان، جایی مناسب برای شناساندن نگهدار جمالی است. حیدری امیدوار است که از راه این جشنواره، هم مستند خودش و هم فیلم های جمالی را به دنیا بشناساند تا شاید مجموعه ای از دی وی دی های فیلم های جمالی به همراه مستندی که درباره او ساخته شده، به محافل سینمایی جهان ارائه شود.
نگهدار جمالی درباره فیلم مستندی که با محور زندگی او ساخته شده، می گوید:«اول فکر کردم باید مثل وسترن های خودم، در این فیلم هم نقش بازی کنم. اما بعد فهمیدم که در این فیلم باید خودم باشم تا مردم مرا بشناسند و زندگی واقعی ام را ببینند.»