در هشت تُنی برنزی و طلاکاری شدهای که میکل آنژ آن را «دروازه بهشت» نام نهاده، پس از یک دوره ۲۷ ساله مرمت، پرده برداری می شود.
لورنزو گیبرتی، هنرمند ایتالیایی اوایل دوران رنسانس در قرن پانزده، سازنده این در نفیس است که روی آن داستان هایی از عهد عتیق کنده کاری شده است. در برنزی به جایگاه اصلیاش یعنی ساختمان تعمیدگاه کلیسای جامع فلورانس بازگردانده نخواهد شد بلکه قرار است از تاریخ ۸ سپتامبر، در موزه فلورانس به نمایش درآید تا در مقابل آسیبهای بیشتر حفظ شود.
این خبر را لورنزو اورناگی، وزیر فرهنگ ایتالیا در یک کنفرانس خبری اعلام کرد.
طی جنگ دوم جهانی، «دروازه بهشت» موقتا از تعمیدگاه کلیسا برداشته شد تا در مقابل آسیبهای احتمالی محافظت شود، غافل از آن که خطر دیگری در قامت موجهای خروشان و گل آلود رودخانه آرنو، در سیلی که سال ۱۹۶۶ بیشتر فلورانس را تخریب کرد، در کمین آن نشسته بود.
در حمله سیل خروشان، شش تا از ۱۰ لوح روی در کنده شدند اما بعد از آن که سر جایشان قرار گرفتند، گذر زمان و آلودگی محیط به آنها آسیب زد.
در سال ۱۹۹۰ زمانی که در را برای تعمیر از جایش درآوردند، یک در کپی به جایش قرار دادند.
مقامات به خبرنگاران گفته اند که در جنوبی تعمیدگاه فلورانس، کار آندریا پیزانو، و در شمالی که آن را نیز گیبرتی ساخته است، در دست مرمت هستند و به زودی سر از موزه در خواهند آورد.
در نفیس ساخته دست لورنزو گیبرتی یکی از چندین اثر گنجینه آثار هنری ایتالیاست که پس از مرمت، به موزه راه می یابد. مانند اسبهای طلاکاری شده روی صحن کلیسای سنت مارک در ونیز که در سال ۱۹۸۲ به موزه سنت مارک منتقل شد و جایش را به نمونه کپی داد و یا مجسمه ۱۸۰۰ ساله امپراطور مارکوس آئورلیوس در قلب رم که آلودگی به شدت به آن آسیب زده بود، در سال ۱۹۸۱ برای مرمت از جایش برداشته شد و حالا در موزه است. یک مجسمه رپلیکا، اکنون جای مجسمه اصلی را در میدان مقابل موزه گرفته است.