رکود بزرگ اقتصادی و سقوط بازار سهام در سال های دهه ۱۹۳۰ در آمريکا، تجربه ای بيدار کننده نه تنها برای صاحبان سهام بلکه برای دولت ايالات متحده بود. در واکنش به امواج شکننده ناشی از سقوط بازارسهام، دولت آمريکا کميسيون نظارت بر ایمنی و داد و ستدهای اوراق بهادار را به وجود آورد، که اختصارا اس ئی سی* نامیده می شود.
اس ئی سی بزودی ۸۰ ساله خواهد شد و اهميت نقش وجودی آن در قرن گذشته قابل انکار نيست. درخواست شرکت های خصوصی برای ثبت و ارائه سهامشان به بازار بايد از مميزی اس ئی سی عبور کند تا مشخص شود قيمت سهامی که برای عرضه به عموم پیشنهاد شده است، با ارزش واقعی آنها مطابقت دارد.
وقایع منجر به سقوط بازار سهام در دهه ١۹۳٠ در آمریکا، در سالهای بعد در کشورهايی نظير کويت رخ داد، که فاقد نهادهايی نظارتی، نظیر ای ئی سی، هستند. خیلی زود معلوم شد ارزش سهام بسياری از شرکت هايی که در بورس سهام آن کشور معامله می شد، واقعی نبوده است. در آمريکا، در نتیجه وجود اس ئی سی، تکرار چنين وقایعی عملا غیرممکن شده است.
وضعيت کنونی اقتصاد جهان، بويژه بحران جاری در اروپا، اکنون این پرسش را مطرح ساخته است که آيا ايجاد نهادی نظير اس ئی سی برای نظارت بر ایمنی صندوق های بازنشستگی و بخصوص از دیدگاه تعهدات دولت ها به مردم در قبال حقوق بازنشستگی شان ضروری نيست؟
افراد در دوران اشتغال و کارآئی به این امید سهمی از درآمد خود را به صندوق های بازنشستگی می پردازند که بتوانند به هنگام پیری از آن به عنوان منبعی برای تامین مخارج خود استفاده کنند.
اما برنامه های موسوم به رياضت اقتصادی در بسياری از کشورهای اروپا، گویای خالی شدن و یا قریب الوقوع بودن خطر خالی شدن صندوق های بازنشستگی است. توسل مردم در آن کشورها به اعتصاب در اعتراض به از دست دادن حقوقی که در طول عمر خود بابت آن پرداخته اند، قابل درک است. خطر ورشکستگی دولت ها در کشورهايی نظير يونان برای مردم همانقدر مصیت بار است که سقوط بازار سهام در سال های دهه ١۹۳۰ برای مردم آمريکا مصیبت بار بود.
در ايالات متحده آمريکا، در بعضی شهرها، از جمله در شهر استاکتون در ايالت کاليفرنيا، دولت های محلی اعلام ورشکستگی کرده اند، و فعلا وضعیت حقوقی ناشی از بدهی شهرداری ها به سکنه شهرهایشان در ارتباط با صندوق های بازنشستگی مبهم و نامعلوم است.
حراست از حقوق بازنشستگی مردم، خواه در مورد صندوق های بازنشستگی خصوصی یا دولتی، حتی از حفاظت از حقوق صاحبان سهام، که تحت نظارت اس ئی سی است، حائز اهمیتی بیشتر است، چرا که پرداخت های مردم به صندوق های بازنشستگی به امید تامین مایحتاج زندگی آنان در ایام پیری است، حال آنکه سرمايه گذاری در بازار سهام، به امید کسب درآمدی است که در اصطلاح حسابداری، درآمدی قابل خرج، تلقی می شود.
قبل از هرچیز باید روشن شود برای محافظت از حقوق بازنشستگی مردم آیا به ایجاد نهادی نظیر اس ئی سی نیاز است، یا اینکه نهادهای دولتی موجود می توانند جوابگوی چنین نظارتی باشند. پس از آن است که می توان روشن ساخت یک نهاد نظارتی چگونه می تواند نظارت خود را بر صندوق های بازنشستگی، چه دولتی باشد و چه خصوصی، برقرار و اعمال کند. و دست آخر اینکه چنین نهادی آیا برای نظارت بر حقوق و تعهداتی که دولت در قبال مردم دارد محتاج به حمایت نهادی جامع تر و جهانی تر نظیر یک بانک مرکزی بین المللی نیست، که فعلا وجود ندارد؟
چيرگی بر چنین موانعی ممکن است دشوار و یا حتی غيرممکن جلوه کند؛ اما پذیرفتن وضعیت توام با هرج و مرج کنونی نیز عملا دستورالعمل رسیدن به وقوع فاجعه ای بالقوه در آینده ای است که می تواند عواقب خود را شايد بدتر از آنچه که امروز در يونان و اسپانيا شاهد آن هستيم، آشکار کند.
* SEC
ترجمه مقاله به زبان انگليسی
http://www.ghandchi.com/725-entitlements-watchdog-sec-eng.htm
اس ئی سی بزودی ۸۰ ساله خواهد شد و اهميت نقش وجودی آن در قرن گذشته قابل انکار نيست. درخواست شرکت های خصوصی برای ثبت و ارائه سهامشان به بازار بايد از مميزی اس ئی سی عبور کند تا مشخص شود قيمت سهامی که برای عرضه به عموم پیشنهاد شده است، با ارزش واقعی آنها مطابقت دارد.
وقایع منجر به سقوط بازار سهام در دهه ١۹۳٠ در آمریکا، در سالهای بعد در کشورهايی نظير کويت رخ داد، که فاقد نهادهايی نظارتی، نظیر ای ئی سی، هستند. خیلی زود معلوم شد ارزش سهام بسياری از شرکت هايی که در بورس سهام آن کشور معامله می شد، واقعی نبوده است. در آمريکا، در نتیجه وجود اس ئی سی، تکرار چنين وقایعی عملا غیرممکن شده است.
وضعيت کنونی اقتصاد جهان، بويژه بحران جاری در اروپا، اکنون این پرسش را مطرح ساخته است که آيا ايجاد نهادی نظير اس ئی سی برای نظارت بر ایمنی صندوق های بازنشستگی و بخصوص از دیدگاه تعهدات دولت ها به مردم در قبال حقوق بازنشستگی شان ضروری نيست؟
افراد در دوران اشتغال و کارآئی به این امید سهمی از درآمد خود را به صندوق های بازنشستگی می پردازند که بتوانند به هنگام پیری از آن به عنوان منبعی برای تامین مخارج خود استفاده کنند.
اما برنامه های موسوم به رياضت اقتصادی در بسياری از کشورهای اروپا، گویای خالی شدن و یا قریب الوقوع بودن خطر خالی شدن صندوق های بازنشستگی است. توسل مردم در آن کشورها به اعتصاب در اعتراض به از دست دادن حقوقی که در طول عمر خود بابت آن پرداخته اند، قابل درک است. خطر ورشکستگی دولت ها در کشورهايی نظير يونان برای مردم همانقدر مصیت بار است که سقوط بازار سهام در سال های دهه ١۹۳۰ برای مردم آمريکا مصیبت بار بود.
در ايالات متحده آمريکا، در بعضی شهرها، از جمله در شهر استاکتون در ايالت کاليفرنيا، دولت های محلی اعلام ورشکستگی کرده اند، و فعلا وضعیت حقوقی ناشی از بدهی شهرداری ها به سکنه شهرهایشان در ارتباط با صندوق های بازنشستگی مبهم و نامعلوم است.
حراست از حقوق بازنشستگی مردم، خواه در مورد صندوق های بازنشستگی خصوصی یا دولتی، حتی از حفاظت از حقوق صاحبان سهام، که تحت نظارت اس ئی سی است، حائز اهمیتی بیشتر است، چرا که پرداخت های مردم به صندوق های بازنشستگی به امید تامین مایحتاج زندگی آنان در ایام پیری است، حال آنکه سرمايه گذاری در بازار سهام، به امید کسب درآمدی است که در اصطلاح حسابداری، درآمدی قابل خرج، تلقی می شود.
قبل از هرچیز باید روشن شود برای محافظت از حقوق بازنشستگی مردم آیا به ایجاد نهادی نظیر اس ئی سی نیاز است، یا اینکه نهادهای دولتی موجود می توانند جوابگوی چنین نظارتی باشند. پس از آن است که می توان روشن ساخت یک نهاد نظارتی چگونه می تواند نظارت خود را بر صندوق های بازنشستگی، چه دولتی باشد و چه خصوصی، برقرار و اعمال کند. و دست آخر اینکه چنین نهادی آیا برای نظارت بر حقوق و تعهداتی که دولت در قبال مردم دارد محتاج به حمایت نهادی جامع تر و جهانی تر نظیر یک بانک مرکزی بین المللی نیست، که فعلا وجود ندارد؟
چيرگی بر چنین موانعی ممکن است دشوار و یا حتی غيرممکن جلوه کند؛ اما پذیرفتن وضعیت توام با هرج و مرج کنونی نیز عملا دستورالعمل رسیدن به وقوع فاجعه ای بالقوه در آینده ای است که می تواند عواقب خود را شايد بدتر از آنچه که امروز در يونان و اسپانيا شاهد آن هستيم، آشکار کند.
* SEC
ترجمه مقاله به زبان انگليسی
http://www.ghandchi.com/725-entitlements-watchdog-sec-eng.htm