انیشتن بعدی شاید یک زن ۲۷ ساله ایرانی باشد. او زهرا حقانی نام دارد، یک محقق ایرانی که دانشنامه دکترای خود را در مطالعات نیروی جاذبه زمین و اخترشناسی از دانشگاه شهید بهشتی در تهران دریافت کرد و در حال حاضر به عنوان استادیار در دانشکده فیزیک دانشگاه دامغان مشغول فعالیت است.
معرفی چنین عنوانی برای خانم حقانی در گزارش اخیر ماهنامه علمی و پژوهشی فوربس صورت گرفته است، که به تشریح نظریات و تئوری‌های آلبرت انیشتن و کشفیاتی که در سال‌های اخیر بر اساس فرضیه‌های او انجام شده است – از جمله تصویر برداری های دوربین فضایی هابل از یک ستاره در حال انفجار که نور برآمده از آن گروهی از کهکشان‌ها را نابود کرد – می‌پردازد.
نشریه فوربس در بخشی از گزارش خود با مطرح کردن این پرسش که چه کسی انیشتن بعدی خواهد بود، می‌نویسد تلاش برای یافتن پاسخ به این پرسش در شرکتی به نام اسپارو (Sparrho) جریان دارد که از فناوری دیجیتال برای کشف فهرستی از دانشمندان و پژوهشگرانی که درباره موضوعات مرتبط با کار آلبرت انیشتن می‌نویسند، استفاده می‌کند.
مدیران و کارکنان این شرکت روزانه بییش از ۱۰ هزار منبع را بررسی می‌کنند و بیش از یک میلیون و ۳۰۰ هزار سند را در بانک اطلاعاتی خود ذخیره می‌کنند، از جمله مقالات مکتوب و تصاویر ویدئویی.
موتور جستجوی اسپارو با استفاده از فناوری ویژه خود توانسته فهرستی از اشخاصی را مشخص کند که بر اساس کارهای علمی انیشتن مقالاتی منتشر کرده‌اند. به نوشته فوربس، شرکت ارائه کننده این موتور جستجو، به علت این که خدماتش در جستجوی مقالات عملی در زمینه‌ای خاص منحصر به فرد است، آینده روشنی دارد.
شرکت اسپارو از طریق مشارکت با کتابخانه بریتانیا، به تمام منابع آن که به دهه ۱۸۹۰ میلادی باز می‌گردد، دسترسی دارد و قادر است درباره کارهای انیشتن پژوهش کند و افرادی را شناسایی کند که مقاله‌هایی مشابه آنچه او در ۱۰۰ سال پیش روی کاغذ آورده بود، نوشته‌اند.
زهرا حقانی یکی از این افراد است، که نظریات خود را در مقاله‌ای مطرح کرده و اسپارو نیز نوشته‌های او را تجزیه و تحلیل کرده و به این نتیجه رسیده است که او یکی از چندین نویسنده‌ای است که شباهت بسیار زیادی به آینشتاین دارند.
خانم حقانی یکی از چهار نفری است که به عنوان «انیشتن‌های بالقوه آینده» معرفی شده‌اند.
پایان نامه دکترای خانم حقانی، که بر اساس وبسایت دانشگاه دامغان دو سال پیش موفق به دفاع از آن شد، در زمینه تعمیم هندسی گرانش بوده است.