شهر درسدن در شرق آلمان، در ماه‌های اخیر شاهد تظاهرات ده‌ها هزار آلمانی بود تا اعتراض خود را به آنچه اسلامی شدن غرب می‌نامند، نشان دهند. اما جز این، نارضایتی‌های دیگری هم وجود دارد که به گزارش خبرنگار صدای آمریکا به ویژه در تظاهرات روز دوشنبه در درسدن دیده می‌شد.
به گزارش هنری ریجوِل، میدان مرکز شهر درسدن با کلیسای باشکوه و معماری باروک آن، که در خورشید زمستانی می‌درخشد، توریست‌ها را به سوی خود می‌کشاند. این شهر که در بمباران متفقین در جنگ جهانی دوم ویران شد، با وحدت مجدد آلمان بازسازی شد و زیبایی خود را به دست آورد.
اما این میدان زیبا در ماه‌های اخیر به میدان نبردی سیاسی تبدیل شده است. ده‌ها هزار آلمانی به طور منظم هر دوشنبه در این میدان جمع می‌شوند تا به آنچه اسلامی شدن غرب می‌نامند اعتراض کنند.
اما درد آنان تنها این نیست. تظاهرات روز دوشنبه با جمعیتی حدود ۲۵ هزار نفر، بزرگ‌ترین تظاهراتی است که این شهر تاکنون به خود دیده است. تظاهراتی که سازمان «میهن‌پرستان اروپایی ضد اسلامی شدن غرب» یا «پگیدا» آن را سازماندهی کرده بود و به گفته ورنر پاتزلت، استاد دانشگاه درسدن، به سبب خلاء سیاسی موجود به بار آمده است.
«این اجماع در بین آلمانی‌ها وجود دارد که هرگز اجازه ندهند فاشیسم بار دیگر به آلمان باز گردد. ما در طیف سیاسی راست با نوعی خلاء نمایندگی مواجه هستیم، و همین خلاء است که به جنبش پگیدا یا حزب گزینه برای آلمان میدان می‌دهد».
حزب «گزینه برای آلمان» که رهبران آن در تظاهرات اخیر درسدن حضور داشتند، نزدیک به ۱۰ درصد از آرای انتخاباتی ایالت ساکسونی را به دست آورد. برند لومل، از رهبران محلی حزب می‌گوید تاریخ درسدن تا حدی گویای ریشه‌های جنبش پگیداست.
او افزود کسانی هستند که معتقدند وحدت آلمان فایده‌ای برایشان نداشته است، و عده‌ای دیگر نیز خود را بازنده می‌بینند و احساس می‌کنند آینده روشنی در انتظارشان نیست.
به گزارش هنری ریجول، وضعیت درسدن با کلیشه‌هایی که افراط‌گرایی سیاسی را ناشی از رکود اقتصادی در این شهر متعلق به آلمان شرقی پیشین می‌داند، سازگاری ندارد، زیرا درسدن شهری نسبتاً مرفه است. برعکس، برخی از تحلیلگران ریشه‌های این قطبی شدن سیاسی درسدن را در دوران جنگ جهانی دوم جست و جو می‌کنند.
جنگنده‌های آمریکایی و بریتانیایی در فوریه سال ۱۹۴۵ میلادی با ریختن ۴ هزار تن مواد انفجاری روی درسدن، جان ۲۵ هزار نفر را گرفتند. ساکنان درسدن هر سال با تجمع در مرکز شهر از آن وقایع یاد می‌کنند. ورنر پاتزلت می‌گوید جهان‌بینی هواداران پگیدا را تاریخ شکل داده است.
به گفته ورنر پاتزلت «استدلال هواداران پگیدا در اصل چنین است: آمریکایی‌ها و انگلیسی‌ها درسدن را ویران کردند. آمریکایی‌ها هیچگاه از بمباران جهان دست برنداشتند؛ الان هم دارند خاورمیانه را بمباران می‌کنند. دولت‌ها و کشورهای آنجا را نابود می‌کنند و به همین دلیل است که این همه پناهنده داریم.»
وی می‌افزاید اهتزاز پرچم روسیه در تظاهرات پگیدا نشانگر آن است که برخی خواهان قدرتی هستند که بتواند در مقابل قدرت آمریکا تعادلی به وجود بیاورد.
یان دون هاوزر، از سیاستمداران محلی عضو حزب حاکم دموکرات مسیحی، با بیان این که از سوء تفاهم‌ها نباید به سادگی گذشت، می‌گوید «مسئله پگیدا فقط پناهندگان نیست. خیلی چیزهای دیگر هم هست که مردم را ناراضی می‌کند و آنها را به سوی چنین جنبش‌هایی می‌کشاند. باید آنها را درک کنیم، هرچند که خود من با آنها مخالفم، چون وضع ما در آلمان شرقی هیچوقت به این خوبی نبوده است؛ اما به عنوان سیاستمدار باید این مسئله را جدی بگیرم».
روز سه‌شنبه آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان در تجمعی در برلین شرکت کرد که توسط گروه‌های اسلامی سازمان یافته بود. او در این تجمع به شدت از راهپیمایان پگیدا انتقاد کرد و گفت «آنها در قلب‌های خود نفرت می‌پرورند».
ورنر پاتزلت این شیوه برخورد را نادرست می‌داند و می‌گوید «گفتن این که ما باید از دست همه این جنبش‌ها خلاص شویم، و باید این احساسات و عقاید را سرکوب کنیم، تنها سبب پا گرفتن و تقویت بیشتر این جنبش‌ها می‌شود».
این استاد دانشگاه درسدن همچنین پیش‌بینی می‌کند که جنبش پگیدا در نهایت جذب گروهی سیاسی چون حزب گزینه برای آلمان خواهد شد.
اما تا آن زمان، تظاهرکنندگان آلمانی تأکید کرده‌اند که دوشنبه آینده و دوشنبه‌های پس از آن، تا زمانی که دیگران صدایشان را بشنوند، در مرکز شهر درسدن تجمع خواهند کرد.
