جمعی از خانواده های زندانيان سياسی که بستگان آنها در زندان مخوف رجايی شهر «گوهردشت کرج» که در حومه تهران واقع است، در نامه ای سرگشاده به آيت الله صادق لاريجانی، رييس قوه قضائيه جمهوری اسلامی، از وی برای نجات جان زندانيان زن سياسی کمک خواسته اند.
آنچه که در نامه خانواده زندانيان سياسی به رييس قوه قضاييه تکان دهنده است افشاء خبر چند مورد تجاوز به زندانيان زن جوان توسط همبندان آنهاست که پس از تجاوز به قتل رسيده و از همه دردناک تر اينکه تاکنون مسئولان اين زندان هيچگونه اقدامی در اين مورد انجام نداده اند.
در اين نامه خانواده های زندانيان سياسی ضمن ابراز نگرانی از وقوع يک فاجعه انسانی، و تقاضای دخالت سريع عاليترين مقام قضايی کشور برای نجات افراد خانواده خود، گفته اند در حال حاضر مسؤلان زندان يک زندانی تبهکار را که تا بحال به ۳ زندانی تجاوز و آنها را به قتل نيز رسانده در همسايگی بند زندانيان سياسی زن، قرار داده اند.
در اين نامه آمده است: «ابعاد اين خطر، به حدی است که زندانيان سياسی جهت استحمام با مشکل مواجه بوده و هميشه با نگرانی حمله زندانيان شرور مواجه‌اند.» ظاهراً در هنگام استحمام يک زندانی می‌بايست دو تن ديگر به عنوان مراقب پشت در حمام حضور داشته باشند تا مورد حمله قرار نگيرند.
در گذشته تعدادی از زندانيان سياسی در ايران به نهادهای بين المللی مدافع حقوق بشر گزارش داده اند که مسؤلان زندان با قراردادن زندانيان تبهکار وشرور در يک بند با زندانيان سياسی صرفا قصد مجازات زندانی و ايجاد رعب و وحشت بيشتر برای آنها را دارند.
در حال حاضر دهها زندانی سياسی زن، در بند زنان زندان رجايي‌شهر نگهداری می‌شوند. به گفته خانواده های زندانيان سياسی اين بند در حال حاضر ۳۰۰ زندانی زن با جرايم مختلف از قبيل، قتل، قاچاق و دزدی در خود جای داده است، و عليرغم وجود جمعيت بالا، تنها يک سرويس بهداشتی و يک حمام برای استفاده زندانيان وجود دارد.
در زندان رجايی شهر به گفته زندانيان، آب معمولا قطع است و فقط چند ساعت از شبانه‌روز امکان استفاده از سرويس بهداشتی برای آنها فراهم است و به دليل آنکه در روز فقط يک ساعت آب گرم وجود دارد، زندانيان برای استحمام معمولا از آب سرد استفاده می کنند.
خانواده زندانيان سياسی در نامه سرگشاده خود از آيت الله لاريجانی خواسته اند تا با توجه به شرايط اسفبار زندانيان زندان رجايی شهر، وی نماينده ای برای بررسی بهبود اين زندان تعيين کند.
خانواده زندانيان سياسی رجايی شهر در نامه خود افزوده‌اند: « آيا آنها به جرم داشتن انديشه‌های متفاوت، محکوم به مرگ تدريجی در زندان رجايي‌شهر هستند؟ آيا آنچه در بند زنان رجايی‌شهر اتفاق مي‌افتد، يک فاجعه انسانی نيست؟»