باستان شناسان در کاوش گورهای قرون وسطایی «خون آشام» هایی را یافتند که نیزه های فلزی به سینه شان فرو رفته است.
اگر فکر میکنید خون آشام موجودی افسانه ای در کتاب های علمی تخیلی است، در اشتباهید. باستان شناسان در بلغارستان دو اسکلت متعلق به قرون وسطی را از زیر خاک بیرون آورده اند که برای جلوگیری از زنده شدن دوباره، نیزه به سینه شان فرو شده است.
این تازه ترین یافته در کاوش های باستان شناسی در اروپای مرکزی و شرقی درباره این نکته است که مردم تا چه حد تهدید خون آشام ها را جدی می گرفتند و این که این باورها چطور در افسانه های مدرن راه یافت.
قدمت اسکلت ها تا ۸۰۰ سال تخمین زده می شود و در کاوش های باستانی نزدیک به یک صومعه در شهر سوزوپل در ساحل دریای سیاه کشف شده اند.
بوژیدار دیمیتریوف، رئیس موزه تاریخ طبیعی بلغارستان گفت: «دو اسکلتی که نیزه به سینه شان فرو شده نشان دهنده آیینی است که در برخی روستاهای بلغارستان تا اولین دهه قرن بیستم رایج بود.»
طبق باورهای پاگانی (که ریشه آن به پیش از میلاد مسیح برمی گردد)، آدم های «بد» پس از مرگ به خون آشام بدل می شدند مگر آن که پیش از دفن به سینه آنان دشنه ای فلزی یا چوبی فرو شود. مردم همچنین باور داشتند که دشنه جسد را در خاک میخکوب می کرد و نمی گذاشت که مرده نیمه شب برخیزد و زندگان را بترساند.
آقای دیمیتریوف به روزنامه انگلیسی دیلی میل گفت طی چند سال گذشته حدود ۱۰۰ جسد که نیزه به سینه شان فرو شده بود، در کاوش های باستانی نقاط مختلف بلغارستان کشف شدند. او می گوید این اکتشافات باستانی به خاطر کلمه «خون آشام» تا این حد مورد توجه قرار گرفته. به گفته این کارشناس، خون آشام های کشف شده معمولا از میان اشراف و اسکلت های یافت شده همگی مرد بودند و هیچ زنی در میان آنان نبوده است: «مردم آن زمان ظاهرا از زنان جادوگر وحشت نداشتند.»
در ماه گذشته میلادی، کاوشگران ایتالیایی بقایایی جسدی را در ونیز کشف کردند که می گویند متعلق به یک خون آشام زن است. او در حالی که یک آجر در میان دهانش قرار داده شده دفن شده است. متئو بورینی، مردم شناس از دانشگاه فلورانس میگوید این کشف در جزیره کوچک لازارتو نووو در ونیز این باور را تقویت می کند که گمان می شده خون آشام ها در شیوع مرض هایی مثل تب سیاه نقش داشته اند.
با آن که افسانه های خون آشام های برخاسته از گور، به هزاران سال پیش برمی گردد اما معروف ترین خون آشام معاصر ، شخصیت دراکولا است که احتمالا برام ستوکر، نویسنده ایرلندی در خلق آن از افسانه های قرن ۱۸ اروپای شرقی الهام گرفته بود. دراکولا اولین بار در سال ۱۸۹۷ منتشر شد و تا به امروز چندین فیلم بر اساس آن ساخته شده است.
اگر فکر میکنید خون آشام موجودی افسانه ای در کتاب های علمی تخیلی است، در اشتباهید. باستان شناسان در بلغارستان دو اسکلت متعلق به قرون وسطی را از زیر خاک بیرون آورده اند که برای جلوگیری از زنده شدن دوباره، نیزه به سینه شان فرو شده است.
این تازه ترین یافته در کاوش های باستان شناسی در اروپای مرکزی و شرقی درباره این نکته است که مردم تا چه حد تهدید خون آشام ها را جدی می گرفتند و این که این باورها چطور در افسانه های مدرن راه یافت.
قدمت اسکلت ها تا ۸۰۰ سال تخمین زده می شود و در کاوش های باستانی نزدیک به یک صومعه در شهر سوزوپل در ساحل دریای سیاه کشف شده اند.
بوژیدار دیمیتریوف، رئیس موزه تاریخ طبیعی بلغارستان گفت: «دو اسکلتی که نیزه به سینه شان فرو شده نشان دهنده آیینی است که در برخی روستاهای بلغارستان تا اولین دهه قرن بیستم رایج بود.»
طبق باورهای پاگانی (که ریشه آن به پیش از میلاد مسیح برمی گردد)، آدم های «بد» پس از مرگ به خون آشام بدل می شدند مگر آن که پیش از دفن به سینه آنان دشنه ای فلزی یا چوبی فرو شود. مردم همچنین باور داشتند که دشنه جسد را در خاک میخکوب می کرد و نمی گذاشت که مرده نیمه شب برخیزد و زندگان را بترساند.
آقای دیمیتریوف به روزنامه انگلیسی دیلی میل گفت طی چند سال گذشته حدود ۱۰۰ جسد که نیزه به سینه شان فرو شده بود، در کاوش های باستانی نقاط مختلف بلغارستان کشف شدند. او می گوید این اکتشافات باستانی به خاطر کلمه «خون آشام» تا این حد مورد توجه قرار گرفته. به گفته این کارشناس، خون آشام های کشف شده معمولا از میان اشراف و اسکلت های یافت شده همگی مرد بودند و هیچ زنی در میان آنان نبوده است: «مردم آن زمان ظاهرا از زنان جادوگر وحشت نداشتند.»
در ماه گذشته میلادی، کاوشگران ایتالیایی بقایایی جسدی را در ونیز کشف کردند که می گویند متعلق به یک خون آشام زن است. او در حالی که یک آجر در میان دهانش قرار داده شده دفن شده است. متئو بورینی، مردم شناس از دانشگاه فلورانس میگوید این کشف در جزیره کوچک لازارتو نووو در ونیز این باور را تقویت می کند که گمان می شده خون آشام ها در شیوع مرض هایی مثل تب سیاه نقش داشته اند.
با آن که افسانه های خون آشام های برخاسته از گور، به هزاران سال پیش برمی گردد اما معروف ترین خون آشام معاصر ، شخصیت دراکولا است که احتمالا برام ستوکر، نویسنده ایرلندی در خلق آن از افسانه های قرن ۱۸ اروپای شرقی الهام گرفته بود. دراکولا اولین بار در سال ۱۸۹۷ منتشر شد و تا به امروز چندین فیلم بر اساس آن ساخته شده است.
