ايالات متحده آمريکا بيش از يک ميليارد دلار کمک های نظامی و اقتصادی در اختيار مصر قرار می دهد. اين در حالی است که دستگاه قضايی مصر گروه های اجتماعی فعال، از جمله شماری از اعضای گروه های غيردولتی آمريکا را که در مصر فعاليت می کردند، به محاکمه می کشد.
يکی از سازمان های آمريکايی غيردولتی اخراج شده از مصر می گويد کمک های واشنگتن مانع از نفوذ آمريکا برای اصلاحات موثر در آن کشور خواهد شد.
هيلاری کلينتون، وزير امور خارجه آمريکا، کمک های واشنگتن به مصر را در راستای منافع امنيت ملی ايالات متحده عنوان کرد و در عين حال گفت اين کمک ها عزم واشنگتن برای نظارت فشرده بر چگونگی برخورد رهبران مصر با جامعه مدنی را تضعيف نخواهد کرد.
خانم کلينتون گفت: ما تعهد آنها به حفظ حقوق و شان تک تک شهروندان مصر را زير نظر خواهيم داشت. ما می خواهيم شاهد حرکت مصر در مسير گذار دموکراتيک باشيم به اين معنا که تبعيض عليه اقليت های مذهبی، زنان و رقيبان سياسی وجود نداشته باشد.
اما مقام های مصر گروه های آمريکايی حامی دموکراسی در آن کشور را به پشتيبانی از تظاهرات ضددولتی متهم کرده اند. شماری از اعضای تحت پيگرد اين گروه ها پيش از آنکه اجازه خروج از مصر را بيابند به سفارت آمريکا در قاهره پناهنده شدند. خانه آزادی خاورميانه، يکی از همين گروه هاست که به استفاده از کمک های مالی خارجی برای دامن زدن به بی ثباتی در مصر متهم شده است.
چارلز دان، رييس خانه آزادی خاورميانه، می گويد: آنچه که سبب نگرانی من از اين کمک ها شده اين است که چطور چنين تصميمی بدون آنکه بر سر پايان دادن به بحران ان جی او ها توافقی حاصل شود، گرفته شده است. اين يعنی که همه ما هنوز تحت پيگرديم.
چارلز دان می گويد: ادامه کمک های نظامی به مصر قابليت واشنگتن برای زير فشار قرار دادن آن کشور در حفظ حقوق جوامع مدنی را تضعيف می کند. وقتی به مصری ها گفته می شود که کمک ها به آن کشور بدون هيچ پيش شرطی حتا اگر ان جی او ها زير فشار باشند ادامه خواهد داشت، دولت آمريکا مشکل بتواند بازگردد و بگويد صبر کنيد، ما ميخواهيم تصميم مان را عوض کنيم.
بسياری از قانونگذاران آمريکايی اما معتقدند حفظ رابطه ای که واشنگتن از دهها سال پيش با مصر داشته مهمتر از بحث جوامع مدنی است. آنها بر اين باورند که آمريکا روابط سازنده و قوی با مصر دارد و نبايد اجازه داد به روابط خوب آينده لطمه وارد شود.
استيو هيدمن، تحليلگر خاورميانه نيز بر همين باور است و می گويد: بحث اگر درباره فرصت حفظ نفوذ آمريکا در مصر و استحکام بنيان روابط دو کشور در دراز مدت باشد، به نظر من در اين برهه از دوره گذار مصر خيلی مهم است که تصميم ها بر چشم انداز کوتاه مدت و اختلاف عقايد زودگذر دو دولت استوار نباشد.
مقام های آمريکايی می گويند تمرکزشان بر تلاش برای حمايت رهبران جديد مصر از حقوق گروه های اجتماعی مدنی داخلی و بين المللی آن کشورمعطوف خواهد بود که بهبود ۱۵ ماه اخيرش بمراتب بيشتر از چند دهه گذشته بوده است.