این روزها با نزدیک ترشدن اجرای مراسم اهدای جوایزسینمایی اسکار به نظر می رسد که مری لوییز استریپ یا «مریل استریپ» هربار درفیلمی شرکت می کند، جایزه ای نیز برای بازیگری در آن به دست می آورد! مریل استریپ در طول سال ها توانسته است بارها نامزد و برنده جوایز اسکار، امی، اوبی، حتی گرامی شود. با این وجود، این ستاره تئاتر و سینمای آمریکا در گفتگویی که پس از اکران فیلم «جولی و جولیا» در شهر رم در ایتالیا انجام داده است می گوید که او اغلب موارد احساس می کند که به عنوان یک بازیگر، یک مادر و یک زن ناموفق بوده است.
مریل استریپ که امسال برای شانزدهمین بار نامزد دریافت جایزه اسکار شده است معتقد است که همین شکست ها به هنر او خدمت کرده اند:«این شکنندگی بشری است که بیش از هرچیز مرا به کارم علاقمند کرده است. کشف گوشه های ناقص زندگی برای من جذابیت خاصی دارد. من در کار بازیگری همواره به دنبال آن نقص ها وشکست ها هستم. حتی درایفای نقش کاراکترخیلی خیلی خوشحال و مثبت جولیا چایلد - اولین سرآشپززن تلویزیونی آمریکا نیز همین حالت را احساس می کنم.»
مریل استریپ می گوید تصویری که او درفیلم «جولی و جولیا» - نقشی که یک بار دیگر او را نامزد دریافت جایزه اسکار کرده است – به دست داده است به نوعی سرسپاردگی به مادرخود اوست. مادر مریل استریپ که به شغل نقاشی و گرافیست تجارتی اشتغال داشت نیز چون جولیا چایلد زنی شاد و سرزنده بود و از زندگی لذت می برد.
استریپ می گوید مادر و پدر او که رئیس یک شرکت بود اشخاصی بامزه و گاه غمگین بودند. عجیب و غریب و گاه موزیکال! آن ها درمدت ۶۰ سال زندگی مشترک با یکدیگر جنگیدند که خود این مسئله جنبه یک کلاس درس هنرهای دراماتیک را برای مریل استریپ داشته است. او در چنین خانواده ای و در یکی از محلات ثروتمند نشین «نیوجرسی» بزرگ شده است.
استریپ می گوید بسیاری از درس های بازیگری اولیه خود را نیز از فیلم های تلویزیونی گرفته است:«خوب به یاد دارم کارول لمبارد را تماشا می کردم که دریکی از این فیلم ها از پله ها پائین می آمد و بعد به مادرم می گفتم که این زن با این همه زیبائی یک نقش کمدی را چه خوب بازی می کند! این دو چیزی بود که من می دانستم نمی تواند یکجا اتفاق بیفتد!»
مریل استریپ بیش از سه دهه است که حضوری شاخص درصحنه تئاتر و سینمای آمریکا و جهان دارد. او نخستین بارهنگامی که درکالج «واسار» به تحصیل مشغول بود روی صحنه تئاتردر نقش اول نمایش «میس جولی» ظاهرشد. مدرسه هنرهای دراماتیک دانشگاه «یل» و رفتن به شهر نیویورک برای بازی در تئاترقدم های بعدی این بازیگر بود.
او نخستین بار در سال ۱۹۷۵ دریکی از نمایش های جشنواره شکسپیر درشهر نیویورک شرکت کرد و با بازیگران دیگری چون «جان لیتگو» و «مری بت هارت» هم بازی شد. این نمایش سرآغاز بازی در نمایش های متعدد و گوناگون دیگری شد:«در آن زمان من به خودم به عنوان یک بازیگر نگاه می کردم. روی صحنه من می توانستم نقش یک مرد را بازی کنم یا یک زن و حتی یک آدم چاق یا یک آدم لاغررا! من احساس می کردم یک گل مجسمه سازی هستم که می تواند به هرشکلی درآید.»
مریل استریپ کمی بعد وارد سینما شد. این بازیگربرجسته که امروز ۶۰ ساله است در طول سال ها توانست با ایفای نقش های گوناگون شخصیت های مختلف را زنده کند. از یک بارونس باوقار در «بیرون از آفریقا» گرفته تا یک زن دائم الخمرعصبانی در فیلم « آیرونویید» تا یک زن همجنسگرا در فیلم «منهتن» وودی آلن. او درفیلم «انتخاب سوفی» نقش یک زن لهستانی که ازبازداشتگاه های مخوف آلمان نازی نجات یافته است را بازی می کند. نقشی که ایفای آن با لهجه لهستانی برای این بازیگر ارزنده جایزه اسکار را به ارمغان می آورد.
نخستین اسکار مریل استریپ در سال ۱۹۷۹ به او اهدا شد که باایفای نقش کوچکی درفیلم «کرامر علیه کرامر» نقش زن به ظاهر آرامی را ایفا می کند که برای گرفتن حق نگهداری فرزند کوچکش با همسر سابق خود – با بازی داستین هافمن - می جنگد. مریل استریپ بخشی از دیالوگ های این فیلم را پس از آن که به کارگردان ثابت کرد که شخصیت «جوآنا» درفیلم درعین آرمش و ظاهری معصوم، زنی شریر است بازنویسی کرد.
مریل استریپ می گوید هرچند تاکنون فیلمی را کارگردانی نکرده است اما مقدار درگیری او با پروژه های سینمایی که به دست می گیردچنان زیاد است که برخی اوقات احساس می کند خود درکارگردانی این فیلم ها مشارکت داشته است.
مریل استریپ از اواسط دهه هشتاد میلادی تاکنون با مسائل مختلف اجتماعی از جمله شرایط محیط زیست برای کودکان درگیربوده و درپیشبرد خواست های اجتماعی با گروه «مادران و دیگران» همکاری های مستمری داشته است. او هم چنین از گروه های مختلف حقوق بشری، حفاظت از شرایط محیط زیست، مبارزه با بیماری ایدز و حمایت از حیوانات حمایت کرده است.
مریل استریپ اخیرا به همراه «مورگان فریمن» و «جولیا رابرتز» به حمایت از مردم دارفور پرداخته و دست به جمع آوری اعانه برا ی کمکرسانی به مردم مصیب زده «هائیتی» زده است.
مریل استریپ چند سال پیش جایزه «انستیتوی فیلم آمریکا» را برای یک عمر تلاش هنری به دست آورد و سال گذشته نیز جایزه مشابهی از طرف فستیوال سینمایی رم به او اهدا شد.
کارگردان سینما مایک نیکولز مریل استریپ را پدیده هنری خوانده است شبیه به «گرتا گاربو» که درهر نسلی فقط یک بار اتفاق می افتد. با این همه و علیرغم معروفیت و محبوبیت جهانی، مریل استریپ یکی از معتدل ترین و فروتن ترین هنرمندان است. او درطول زندگی حرفه ای و شخصی خود را درشرایطی واقع گرا حفظ کرده است:«من سعی می کنم یک زندگی ساده و معمولی داشته باشم. من به این نتیجه رسیده ام که اگرلباس هایم را خودم اطو بزنم حالت بهتری درمن بوجود می آید!»