لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
جمعه ۷ اردیبهشت ۱۴۰۳ ایران ۰۶:۴۴

نگاهی کوتاه بر روابط آمریکا و آلمان (بخش دوم)


نگاهی کوتاه بر روابط آمریکا و آلمان (بخش دوم)
نگاهی کوتاه بر روابط آمریکا و آلمان (بخش دوم)

علاوه بر گروه اقتصادی، ۳ عضو دیگر کابینه خانم مرکل نیز در این سفر وی را همراهی می کردند، وزیر امور خارجه، وزیر دفاع و وزیر کشور آلمان

در واشنگتن، پرزیدنت اوباما به گرمی از آنگلا مرکل صدر اعظم آلمان استقبال و پذیرائی کرد. با این همه، حتی جلال و شکوه و اهدای مدال آزادی به خانم مرکل نیز نتوانست این واقعیت را که روابط دو کشور آمریکا و آلمان در دو سوی اقیانوس اطلس به گرمی گذشته نیست؛ بپوشاند.

در کنفرانس مشترک مطبوعاتی پرزیدنت اوباما و صدر اعظم آلمان روز سه شنبه ۱۷ خرداد در کاخ سفید، یک روزنامه نگار آلمانی قصد داشت فضا را کمی تیره کند. وی از پرزیدنت اوباما پرسید آیا شما بالاًخره سفری به آلمان خواهید کرد؟

پاسخ رئیس جمهوری بسیار روان و سلیس بود.

«آخرین باری که من آنجا بودم، به ما بسیار خوش گذشت». اشاره پرزیدنت اوباما به سخنرانی خود در سال ۲۰۰۸ میلادی در آلمان و هنگام نامزدی اش برای ریاست جمهوری آمریکا بود. وی سپس افزود که «من اطمینان دارم در سفر آینده خود نیز به آنجا (آلمان) اوقات خوشی خواهم داشت».

... اما هنوز مسئله لیبی باقی مانده است هر چند که خانم مرکل تاًکید کرد «آلمان نشان خواهد داد که به انگیزه و هدف مربوط به لیبی (حمله به آن کشور از سوی ائتلاف برای حمایت از مردم غیر نظامی) متعهد و پای بند است».

«مفهوم این سخنان»، بطوری که هر ۲ رهبر بروشنی به آن اشاره کردند این بود که هر چند برلن از پذیرفتن قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل متحد که اجازه می داد به لیبی حمله نظامی بشود؛ خودداری کرد. با این همه، آلمان هنگامی که سلاح ها در لیبی به زمین گزارده شود در باز سازی آن کشور کمک خواهد کرد.

پرزیدنت اوباما در همین باره گفت «وقتی قذافی از قدرت کنار برود، کارهای فراوانی وجود دارد که باید در آن کشور انجام گیرد».

با این همه، لحن کنفرانس مطبوعاتی مشترک رهبران ۲ کشور نشان داد که در مواردی مانند افغانستان، با یکدیگر تفاهم کامل دارند.

روزنامه اشپیگل بین المللی (اینترنت) در این باره می گوید دیگر زمانی که اروپا یا آمریکا می توانستند به تنهائی تصمیم بگیرند، گذشته است. امروزه ما در دنیای کشورهای گروه ۲۰(کشورهای صنعتی و پیشرفته جهان) زندگی می کنیم و نه در (دنیائی) که تنها به وسیله گروه ۲ اداره می شد.

در آن چه در چارچوب مسائل اقتصادی قرار می گیرد، در خط مشی آمریکا و آلمان تفاوت های بنیادی با یکدیگر دیده می شود. اشپیگل بین المللی می نویسد یکی از منابع مهم تنش بین دو کشور را باید نزد «تیموتی گایتنر» وزیر خزانه داری آمریکا جستجو کرد.

آقای گایتنر نگذاشت که حتی یکی از جلسات وزرای امور اقتصادی کشورهای گروه ۲۰ در سال گذشته بدون انتقاد از سیاست مازاد صادراتی آلمان – در همان چارچوبی که در باره چین می گذشت - بر گزار شود.

در نشستی که در ماه اکتبر سال گذشته در کره جنوبی برگزار شد، وی حتی تلاش کرد تا سیاستی بر مازاد صادراتی آلمان و چین تحمیل شود و تنها دیپلومات های آلمان بودند که با تلاش خود (در تماس با دیگر دیپلمات ها) نگذاشتند چنین پیشنهادی به تصویب برسد.

در آن چه به فاصله غیر قابل بهم پیوستن ۲ کشور در آن چه به تغییرات آب و هوائی و انرژی مرتبط است، هر چند که به نظر می رسد موافقت هائی رسمی در این زمینه صورت گیرد، اما هیچ چیزی نمی تواند فاصله آنسوی اقیانوس اطلس را در مورد سیاست های انرژی و آب وهوائی با این سوی اقیانوس پیوند دهد.

... و هنگامی که آنگلا مرکل در نشست تغییرات آب و هوائی در سال ۲۰۰۹ میلادی در کپنهاگ برای کاهش گازهای گلخانه ای تلاش می کرد، پرزیدنت اوباما در اطاقی دیگر با چین و هند در مورد قرار داد های دیگری به توافق رسیدند. اشپیگل بین المللی در این باره می گوید که حتی پرزیذنت اوباما اخیراً از طرحی برای استخراج بیشتر نفت و گاز سخن گفته است.

با این همه، پرزیدنت اوباما و آنگلا مرکل در مقام رهبران ۲ کشور آمریکا و آلمان به همکاری با یکدیگر نیازمندند.

دفتر مطبوعاتی کاخ سفید روز سه شنبه در اطلاعیه ای روابط اقتصادی ۲ کشور را چنین بیان می کند:

در چارچوب مشاغل صادرات به آلمان، حدود ۴۰۰.۰۰۰ شهروند آمریکا بکار گمارده شده اند و در واقع از هر ۱۵۰ کارگر آمریکائی، یک نفر در بخش خصوصی در رابطه با صادرات به آلمان کار می کند.

حدود ۷۰ در صد از شرکت های آلمانی مقیم آمریکا طرح هائی برای ایجاد مشاغل بیشتر در دست تهیه و اجرا دارند. از سوی دیگر، شرکت های بزرگ آمریکائی مقیم آلمان نیز به نیروی کار خود در آلمان خواهند افزود.

افزایش سرمایه گذاری (مستقیم خارجی): آلمان یکی از ۵ منبع بزرگ سرمایه گزاری مستقیم اتحادیه اروپا در آمریکاست که سهامی حدود ۲۱۸ میلیارد دلار را در بر می گیرد و آمریکا بزرگ ترین منبع سرمایه گزاری در کشورهای اتحادیه اروپاست و مجموع سهام ایالات متحده در آلمان، رقمی حدود ۱۱۶ میلیارد دلار است.

کاخ سفید همچنین می گوید که مبادلات بازرگانی با آلمان در رده ششم صادرات آمریکا قرار دارد، صادراتی که در سال گذشته میلادی بر حجم آن افزوده شده است.

علاوه بر آن، مقامات وزارت تجارت آمریکا و وزارت اقتصاد و تکنولوژی آلمان قرار است در پائیز آینده در واشنگتن مجدداً در چارچوب تقویت این مبادلات و به ویژه سرمایه گزاری با یکدیگر ملاقات و مذاکره کنند.

XS
SM
MD
LG