رائول روئیس فیلمساز برجسته شیلیایی، سازنده فیلم «بوف کور» و نماد برجسته سینمای تبعیدیان جهان در هفتاد سالگی در بیمارستانی در پاریس درگذشت.
رائول روئیس فیلمساز که مدیر بخش سینمایی شیلی در دولت سالوادور آلنده بود، پس از وقوع کودتای ژنرال پینوشه به فرانسه گریخته، تا پایان دوران حکومت نظامیان در آن کشور ماند تا بعنوان یک فیلمساز تبعیدی مخالف دیکتاتوری با ساخت فیلم به گنجینه سینمایی جهان بیفزاید.
بازگشت دمکراسی به شیلی امکان بازگشت این فیلمساز به میهنش را نیز فراهم آورد؛ از پی آن، بازگشت های پیاپی به فرانسه دوست داشتنی اش تنها برای ساخت فیلم و دیدار با دوستان فرانسویش بود.
برداشت های سینمایی از آثار برجسته ادبی فرانسه و جهان از جمله بخش اول رمان بزرگ: «در جستجوی زمان از دست رفته» مارسل پروست و «سه ببر غمگین» برداشتی از رمانی به همین نام از گیولرمو کابررا نویسنده برجسته کوبایی و بوف کور صادق هدایت از جمله آثار سینمایی وی هستند.
«شهر دزدان دریایی» «قایق زرین» «بوف کور» و آخرین اثرش: «لیسبون اسرارآمیز» است.
رائول ارنستو روئیس پینو 25 ژوئیه 1941 در شهر پورتومونت در جنوب شیلی متولد شد. آشنایی اش اجباریش با سینمای جهان از طریق فرصتهای کاری پدر بازرگانش بود که مجبور به سفرهای بازرگانی به سراسر آمریکای لاتین و سایر جهان بود. حضور مداوم در خانه های فیلم در مکزیک، ایتالیا و فرانسه که پیشنهاد پدر دوستدار فیلمش بود، مسیر آینده رائول نوجوان را تعیین کرد: ساخت فیلم هایی برای خانه های فیلم و جشنواره ها و در نهایت موزه های فیلم.
آثار سینمایی رائول روئیس فیلمساز نه برای نمایش عمومی و گیشه بلکه برای جشنواره ها و خانه های فیلم ساخته شده بودند. روئیس آگاهانه دست به انتخاب آثاری می زد که فخر جشنواره ها و خانه های فیلم و محبوب سینماروهای حرفه ای و اهل فن و بیگانه با سالن های عمومی بودند. برای همین بود که رمان سخت تصویرگریز و قصه گریز بوف کور هدایت را به فیلم آورد.
برداشت آزاد رائول روئیس از بوف کور هدایت و درهم آمیزی واقعیت های روزمره زندگی صادق هدایت خالق اثر با رویدادهای قصه از جمله برداشت های رائول آنارشیست در ارائه تصویر غربی یا به واقع نگرش آمریکای لاتینی از بوف کور است.
بخت من بود که در دومین دوره جشنواره سینمای تبعید جهان در یوتوبوری سوئد به تماشای این فیلم بنشینم. حسین مهینی مدیر این جشنواره همه امکانات را برای حضور این فیلمساز برجسته شیلیایی برای حضور در جشنواره فراهم آورده بود و قرار بود من بررسی تطبیقی اصل متن با فیلم را در حضور فیلمساز برای مخاطبان فیلم ارائه کنم، اما بیماری ریوی رائول روئیس و انتقالش به بیمارستان دو شب پیش از نمایش همه مخاطبان ایرانی اش را محروم از این فرصت طلایی کرد. همین بیماری سرانجام او را از پا درآورد.
اما رائول روئیس درباره انگیزه ساخت سینمایی بوف کور گفته بود این متن اسرارآمیز که به اعتقادش بازتاب رویدادهای اساطیری ایران است، از دیرباز و دوران زندگی در شیلی او را شیفته خود کرده بود؛ اما زندگی درتبعید پاریس این امکان را فراهم آورد تا به گفته خودش، او جسارت گام نهادن به جهان اساطیری ایران را بیابد.
رائول روئیس همواره منتقد جدی سیاستهای اعمال سانسور دولتی علیه سینماگران ایرانی بود و بر پشتیبانی قاطع سینماگران ایرانی در مبارزه برای رهایی از سانسور پایدار ماند.
