«شماره ۱۷ سهیلا» به کارگردانی محمود غفاری یکی از فیلم هایی است که امسال در جشنواره فیلم فجر اکران شد. اثری جنجالی و متفاوت که محور اصلی آن محدودیت های جنسی در ایران و تابوهای فرهنگی است.
این فیلم داستان زنی میانسال است که آرزوی ازدواج را در سر می پروراند. او تلاش می کند با توجه به مشکل ژنتیکی خود، هر چه زودتر شوهر کند و بچه دار شود.
« شماره ۱۷سهیلا » گوشه هایی از واقعیت های تلخ جامعه امروز ایران را به تصویر می کشد و به بررسی وضعیت جوانان مجرد و بحران جنسی در ایران می پردازد.
سهیلا، شخصیت اصلی داستان در آستانه چهل سالگی نیاز به ازدواجی اورژانسی دارد و به همین دلیل به یک بنگاه ازدواج مراجعه می‌کند.
در این بنگاه به افراد شماره مختلفی داده می شود تا در نوبت تعیین شده در مقابل دیگرانی که در این محفل حضور دارند خودشان را معرفی کنند تا در صورت پیدا شدن خواستگار، توافقات اولیه حاصل شود و بعد اقدام به ازدواج رسمی کنند.
این نخستین فیلم بلند محمود غفاری، کارگردان ایرانی است. او سابقه تولید ١۵ فیلم کوتاه داستانى و مستند را در کارنامه حرفه ای خود دارد و نمایش آثارش در جشنواره‌های مختلفی چون «فیلم کوتاه تهران»، «رویش، پلیس»، «رضوى» و «کودک حضور» با واکنش های مثبتی از سوی منتقدین و تماشاگران همراه بوده است.
تعدادی از فیلم های این هنرمند ایرانی در جشنواره های بین المللی اکران شده از جمله فستیوال «کلرمون فرانت»، «سه قاره نانت» در فرانسه و یا «فرایبورگ» در سوئیس.
«شماره ۱۷ سهیلا» به دلیل داستان نامتعارف، دیالوگ ها و پردازش جسوارانه کارگردان، یکی از فیلم های بحث برانگیز سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر است.
مراسم فرش قرمز فیلم به دلیل عدم حضور برخی عوامل و بازیگران در برج میلاد برگزار نشد و این موضوع با حرف و حدیث های بسیاری در شبکه های اجتماعی همراه شده است.
تعدادی از کسانی که فیلم را دیده اند آن را در کل فیلم خوبی توصیف می کنند اما معتقدند کارگردان در پردازش شخصیت مرد داستان بسیار ضعیف کار کرده است و این باعث شده نقص های اجتماعی که می خواسته در فیلم تصویر کند، آنطور که باید به چشم نمی آیند.
محمود غفوری کارگردان «شماره ۱۷ سهیلا» در جلسه پرسش و پاسخ با خبرنگاران گفت هدفش از تولید فیلم آسیب شناسی این بحران یا بررسی جامعه شناختی آن نیست، چون فیلمساز چنین وظیفه ای ندارد.
