دومین دوره جایزه شعر «نیما» روز پنجشنبه هشتم مهرماه و همزمان با بزرگذاشت مولانا در یک مکان خصوصی برگزارشد.
خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) که از این مراسم گزارشی تهیه کرده است می نویسد در این مراسم مجموعه شعر «مرثیه برای درختی که به پهلو افتاده است» سروده علامرضا بروسیان بعنوان برگزیده دومین دوره جایزه شعر نیما معرفی شد. پیش از این و براساس رای داوران مجموعه شعر «انیس آخر همین هفته می آید» اثر سیدعلی صالحی شایسته دریافت این جایزه شده بود؛ اما از آنجا که سیدعلی صالحی پیش از این تاکید کرده بود هیچ علاقه ای به دریافت هیچ جایزه ای ندارد، برگزارکنندگان این جایزه غلامرضا بروسیان را که با اختلاف 5 امتیاز نفر دوم شناخته شده بود بعنوان شاعر برتر امسال این جشنواره اعلام کردند.
سیدعلی صالحی، شاعر شناخته شده و برجسته ایرانی پس از این مراسم در گفتگو با ایسنا بر عدم پذیرش هرگونه جایزه ای تاکید کرد و افزود من جایزه ام را از مردم گرفته ام. سیدعلی صالحی افزود: «من معتقدم بايد ميدان را براي جوان‌ترها و نسل‌های بعدی باز كرد. سال‌هاست كه جايزه‌ی خود را از دست مردم گرفته‌ام و اكنون وقت آن است كه اجازه بدهيم نسل جوان‌تر پيشرفت داشته باشد.
سیدعلی صالحی اشعارش پشتگرم به مخاطبان فارسی بسیار؛ به زبانهای دیگر ازجمله کردی نیز ترجمه شده اند. صالحی که بنیانگزار شعرگفتار شناخته می شود، افزود: «من بر اين باورم اكنون جوايز ادبی به دليل شرايط نابهنجار و شناوری كه دارند، چندان چشم‌گير نيستند، عمر زيادی ندارند و تا می‌آيند صاحب اعتبار شوند، محو می شوند؛ اما برای نسل جوان يك تشويق خوب هستند.»سیدعلی صالحی که در سال 1356 و در 22 سالگی خود جایزه شعری فروغ را دریافت کرده گفت اگر عقل امروز را داشتم آن را هم قبول نمی کردم.»
با این همه مراسم اهدای دومین جایزه نیما به دلیل سختگیریهای حکومتی در یک محفل خصوصی برگزار شد که هيأت داوران اين جايزه شامل: پروين سلاجقه، رؤيا تفتی، علي باباچاهی، عليشاه مولوی و شمس آقاجانی بودند.
عليشاه مولوي در این مراسم با تقدير از برگزاركنندگان دومين دوره جايزه شعر «نيما» و با اشاره به روز مولانا گفت: امروز روز مولانا و البته درست همزمان با روز ناشنوايان است.
او افزود: برگزاری چنين جايزه‌ای و چنين مراسمی و جمع كردن گروهی اين‌چنينی از شاعران و نويسندگان، آن هم در شرايط امروز جامعه، كار بسيار سخت و البته بزرگی ست.»
در این شب همچنين از هانيبال الخاص - هنرمند فقيد - كه نقاشی خود را از پرتره نيما يوشيج برای استفاده به عنوان طرح لوگو جايزه ادبی «نيما» به برگزاركنندگان اين جايزه اهدا كرده بود، تقدير شد و اين جايزه را مديون حمايت‌های مادی و معنوی او دانستند.
اما نگرانی از ادامه کار این جایزه یکی از دغدغه های اصلی همکاران این جایزه بود از این رو، اردشير رستمی كه تنديس دور دوم جايزه «نيما» را با هزينه خودش طراحی كرده، گفت: اين‌كه اين جايزه با اين شرايط و سختی‌ها توانست پابرجا بماند، جای خوشحالی دارد و همه بايد كمك كنيم كه در سال‌های آينده نيز برگزار شود.
در ادامه‌ي مراسم، داريوش معمار - دبير جايزه شعر «نيما» - بيانيه اين جايزه را خواند که در آن آمده است: از آنجا كه جوايز مستقل ادبی متأسفانه بخصوص طی سال‌های اخير در برگزاری با محدوديت‌های معنوی و مالی متعددی روبه‌رو بوده‌اند، ضمن كم‌رنگ‌شدن بعضی از نتايج اصلی جوايز، كاركرد‌های ديگری يافته‌اند كه مهم‌ترين آن، منتخب شدن آثار خلاق ادبی توسط جوايز مستقل بدون درنظر گرفتن محدوديت‌های فكری و ايدئولوژيك است.»
همچنين در بخشی از اين بيانيه درباره دور سوم اين جايزه آمده بود: دور سوم جايزه شعر «نيما» توان خود را صرف انتخاب كتاب شعر برگزيده دهه 80 می‌كند و در اين مسير طی دو مرحله از تمام سلايق شعری موجود بهره می‌گيرد و حداقل نظر 37 نفر را در امر كارشناسی دخيل خواهد كرد. ضمن آن‌كه هيأت اجرايی دور سوم جايزه‌ی شعر «نيما»، داريوش معمار، حسين فاضلی، داريوش مهبودی و رضا حيرانی هستند.
سپس سايت ادبی «وازنا» به سردبيری حافظ موسوی به عنوان مجله الكترونيكی برتر از سوی اين جايزه مورد تقدير قرار گرفت كه موسوی جايزه خود را به نگار اسكندرفر - مدير مؤسسه كارنامه - تقديم كرد.
نگار اسكندرفر هم در سخنان كوتاهی از اين‌كه ديگر مجله كارنامه وجود ندارد، ابراز تأسف كرد و گفت: كارنامه با نام مؤسسه كارنامه همچنان وجود دارد و هنوز هم مكانی برای شاعران، نويسندگان و اهالی ادبيات است.