بسياری از آمریکاییان مسلمان اغلب در فروشگاه های مواد غذایی محله خود مشکل می توانند گوشت حلال، خريداری کنند.
گاهی آنها مجبور مي شوند گوسفند و يا بزی را از روستایيان دامدار خريدار کرده و خود آنها را بر اساس قوانين اسلامی ذبح کنند. ولی اين عمل در بسياری از ايالت ها آمريکا غير قانونی محسوب می شود.
با توجه به رشد جمعيت مسلمان آمريکا، برخی از روستایيان دامدار، کشتارگاه و قصابی های گوشت حلال باز کرده اند، که بسيار موفقيت آميز بوده است.
جو کاواناگ پس از ۳۷ سال کار با احشام در مزارع ديگران، با توجه به نياز محلی، تصميم گرفت که در مزرعه خود يک کشتارگاه و قصابی باز کند.
در اين قصابی بخشی از کار وی فروش گوشت حلال به مسلمانان است. کاواناگ می گوید که خواهرش با يک مسلمان اهل کويت ازدواج کرده است. او افزود مدتها بود که آنها در مورد باز کردن يک کشتارگاه با يکديگر گفتگو می کردند و سرانجام تصيميم گرفت تا يک قصابی باز کند.
به گفته جو کاواناگ، در آمريکا بسياری از فروشندگان محلی و غير مجاز وجود دارند که مسلمانان برای تهیه مايحتاج خود، از جمله گوشت حلال، به آنها مراجعه می کنند.
او می گوید که فروش غير مجاز مواد غذایی بندرت، تميز و بر اساس اصول بهداشتی است، و در در ايالت مريلند غير قانونی محسوب می شود.
جو با توجه به رشد جامعه مسلمان در ایالت مريلند فرصت را برای بازکردن يک قصابی مجاز، که بتواند گوشت حلال برای جامعه مسلمان این ایالت فراهم کند، بسيار مناسب دانست.
او قصابی خود را تحت نام شرکتی بنام «لمبکو» رسماً به ثبت رساند، که از استدانداردهای ايمنی و بهداشتی وزارت کشاورزی آمريکا کاملاً پيروی می کند.
او مشکل ترين بخش شروع کار جديد خود را گرفتن جواز از مقامات محلی ، مقامات ايالت مريلند، و دولت فدرال عنوان کرد. او مشکلات گرفتن جوازهای لازم را به تأسيس يک نيروگاه اتمی تشبيه کرد.
اگرچه بخش اصلی کار وی عمده فروشی به فروشگاه های زنجيره ای بزرگ آمريکاست، ولی وی همچنين به مشتريان محلی نيز گوشت حلال می فروشد. با توجه به جمعيت ۸۰۰ هزار نفری مسلمانان در ناحيه واشنگتن و شهر بالتيمور، جو می گويد که کار وی ماه به ماه بهتر می شود.
يکی از مشتريان جو يک پاکستانی بنام «سيد وقار فرهت» است که از زمان جوانی در کار ذبح اسلامی احشام بوده است. وقار می گوید در ذبح اسلامی سلاخ در حالی که آيات قرآن را مي خواند نيمی از گلوی گوسفند را با کارد قصابی می برد.
این مشتری پاکستانی گفت که در کشتارگاه های آمريکا معمولاً به احشام ضربه مغزی وارد می کنند تا به حالت اغماء بروند و سپس آنها را آويزان کرده و خون را از بدنشان خارج می کنند. در حالیکه در ذبح اسلامی پس از بريدن رگ اصلی در گلو، سر احشام را همچنان بر روی زمين و بسوی مکه، قبله مسلمانان، نگه می دارند. در ذبح اسلامی سلاخ آيات قرآن را می خواند و رگ اصلی گلوی احشام را می برد. در این حالت، خون از بدن حيوان به سرعت خارج شده و حيوان به تدريج هوش و حواس خود را از دست می دهد. سيد وقار فرهت می گوید بر اساس قرآن عمل ذبح بايد حتی المقدور بر اساس و با رعايت اصول انسانی صورت گيرد.
وقار می افزايد در ذبح اسلامی حيوان با تنفس خود هوا را بطور کامل وارد بدنش می کند و خون را کاملاً از بدن خود خارج می کند. به این ترييب ديگر خونی در عضلات و امعا و احشا حيوان باقی نمی ماند.
محل کار جو مرتباً مورد بازرسی قرار مي گيرد که اغلب از نظر تميزی و ملاحظات بهداشتی مورد تمجيد بازرسان قرار گرفته است.
در همين رابطه وقار مي گويد که سابقاً وی برای خريد گوشت حلال به مزارع دامداری که کشتارگاه نداشتند مراجعه مي کرده است. او گفت که پس از ذبح وی مجبور مي شد که برای بريدن و جدا کردن قطعات مختلف، حيوان را به درخت بياويزد، که اين امر باعث جلب حشرات می شد.
برای جو کار با جامعه مسلمان شغل پر درآمدی است. و برای وقار نيز خريد گوشت حلال يک بز مصرف يکماه خانواده اش را تأمين مي کند. او مي داند که کشتارگاه و قصابی جو بسيار تميز و بهداشتی است، احشام در سلامت کامل بسر مي برند، و ذبح آنها بر اساس قوانين شرع انجام می شود، که اين شرايط در مجموع به وی آرامش خيال می دهد.