یک شهروند یهودی لیبی سرانجام پس از ٤٤ سال تبعید به کشور خود بازگشت.
دیوید گربی، نخستين شهروند ليبيايی است که پس از خیزش ضد معمر قذافی به ليبی بازگشته است.
در بخش قدیمی طرابلس و در میان ساختمان های خراب و نیمه خراب آن ناحيه، کنیسه یهودیان لیبی دیده می شود. کنیسه دارالبیشی که در دیوارهای کهنسال آن هنوز زخم گلوله ها دیده می شود و داخل آن نیز مخروبه ای حزن انگیز است.
دیوید گربی که یهودی است و به تازگی به لیبی بازگشته می گوید ده سال است که آرزوی ترمیم بنای این کنیسه را داشته است.
آقای گربی در سال ١۹۶۷ به هنگام جنگ اعراب و اسراییل ١٢ سال داشت و مجبور شد با خانواده اش از طرابلس بگریزد. جنگ اعراب و اسراییل در لیبی احساسات ضد یهودی را برانگیخت که منجر به خشونت علیه یهودیان آن کشور شد. دو سال پس از آن نیز سرهنگ قذافی بقیه یهودیان کشور را که ٣۸ هزار نفر بودند اخراج و اموال آنان را تصرف کرد.
ديويد گربی می گوید: من اولین یهودی هستم که پس از خیزش ضد قذافی به ليبی بازگشته ام. این مکان برای من نمادی از آغاز یک امید است. زیرا جایی که خدا هست ایمان وجود دارد. جایی که ایمان وجود دارد امید هست و جایی که امید هست صلح وجود دارد.
با رفتن معمر قذافی، آقای گربی می خواهد مدارای دینی و سعه صدر را ترویج دهد و کنيسه قديمی ليبی را به نمادی از آشتی و مصالحه تبدیل کند.
اين شهروند ليبيايی می گويد: ما می توانیم با مردم صالح شروع کنیم - مردمی که این مکان را برای ما حفظ کنند آن را باز سازی کنند و این جا نمادی محکم از آشتی تمامی مردم لیبی شود. در حالی که تمام کنیسه های لیبی نابود یا به مسجد تبدیل شده اند آینده نشان خواهد داد که مردم لیبی چگونه به این آرزو واکنش نشان خواهند داد.