بنا به گزارش خبرگزاری ایسنا از خوزستان رستم اله‌مرادی از شاعران خطه خوزستان روز یکشنبه در پی ایست قلبی در بیمارستانی در اهواز درگذشت. پیکر این شاعر محجوب مسجدسلیمانی که روزگاری دراز به کار آموزش ادبیات سرگرم بود در مسجدسلیمان به خاک سپرده شد.
رستم اله مرادی، زاده مسجدسلیمان از شاعران گوشه گیر و گمنامی بود که حضور شعریش به دهه پنجاه خورشیدی باز می گردد. دهه ای که مسجدسلیمان مهدشاعران نوپرداز و نوپویی بود که بعدها به شاعران موج ناب معروف شدند که بنیانگذارش هرمز علی پور بود. هوشنگ چالنگی، هرمز علی پور، سیدعلی صالحی و سیروس رادمنش، حمیدکریم پور شناخته شده ترین آنها هستند. رستم اله مرادی از زمره کسانی اند که گمنام ماندند.
تمرکز نشریات ادبی در تهران و نبود تربیونی شایسته و درخور در استانها و یا شهرستان باعث آن شده بود که اگر شاعر و نویسنده ای راهی تهران نمی شد، گمنام باقی می ماند. رستم اله مرادی از زمره آنان است.
هرمز علی پور که او نیز آنچنان که برازنده شعرش و خودش بوده در جامعه معرفی نشده سکوت از جنس خوزستانی بودن که مایه در غرور و بی نیازی و خلوت است، را پیشه بیشتر شاعران این خطه می داند.
رستم اله مرادی متولد ۱۳۳۸ مسجدسلیمان، بازنشسته آموزش و پرورش بود که مجموعه شعری به نام «به نفع رویاها» از او در سال ۱۳۸۸ از سوی نشر تپش منتشر شده است.
و این شعر نیز برگرفته از کتاب «به نفع رویاها»
دانستم این نسترن / دیوانه ترین رنگ ازسپیدی هاست / خطا نمی کند چشمم /
تا ظهر این ایوان ، خاک خواهد شد / این گونه که بازو به بازوی من است /
- باد !/ از چهره ام / دسته ای از سپیدی ها بچین / می بینی ؟!/
دارم کور می شوم ، از رایحه / جوانی ات را ببخشا / - بر جوانی ام