چندین فیلم سینمایی با موضوع انتخابات ۸۸ در دست ساخت هستند تا در صورت آماده شدن در جشنواره دولتی فیلم فجر به نمایش درآیند.
علیرضا سجادپور، مدیر اداره کل نظارت و ارزشیابی فیلم (ممیزی) در این باره گفت: «تعداد آثاری که با موضوع انتخابات در حال تولید هستند حدود شش اثر است. در این فیلم‌‌ها انتخابات موضوع اصلی است. سه چهار فیلم دیگر نیز در حواشی موضوع اصلی مسئله انتخابات را مطرح می‌کند که می‌توانیم بگوییم در مجموع حدود ده اثر سینمایی این موضوع را مورد توجه قرار داده است.»
علیرضا سجادپور که پیش از این گفته بود سختگیری های بیشتر در صدور پروانه ساخت فیلم اعمال خواهد شد، علنا تایید کرد حمایت دولتی برای ساخت و پخش این گونه فیلم ها سیاست دولت و وزارت ارشاد است.
مدیر اداره ممیزی فیلم افزود: «ما از همه فیلم‌‌های سینمایی حمایت می‌کنیم و به طور ویژه آثار سیاسی مورد حمایت خاص هستند. این موضوع جزو اولویت‌های ما در زمینه تولید آثار است.»
سجادپور ساخت فیلم های سفارشی دولت با موضوع انتخابات ریاست جمهوری را با«منافع ملی و ارکان نظام» یکی دانست.
شماری از فیلم های سفارش دولت
شماری از فیلم هایی که با هزینه دولت و خارج از نوبت بررسی برای به تصویر کشیدن رویدادهای پس از انتخابات ریاست جمهوری ساخته می شوند از این نمونه اند: «قلاده های طلا» که در آغاز «اینجا غبار روشن است» نامیده می شد، به کارگردانی ابوالقاسم طالبی و فیلم «پایان نامه» ساخته «حامد کلاهداری»، «اخراجی های 3» به کارگردانی مسعود ده نمکی.
پیش از این نیز فیلم «پایان نامه» که روایت دولتی قتل نداآقاسلطان را محور داستان قرارداده بود پیش از اجرا چنان با مخالفت شدید هواداران جنبش سبز روبرو شد که هنرپیشگانی که قرار بود نقش ندا را بازی کنند از بازی در این فیلم خودداری کردند.
احمد کاوری نیز گفته است فیلمی با نام «خودزنی» را با درونمایه انتخابات ۸۸ در دست ساخت دارد.
آن ده فیلم و این یک فیلم
ساخت فیلم های دولتی با درونمایه انتخابات ۸۸ به رقم ده می رسد؛ اما یک فیلم غیردولتی و با روایتی به کلی دگرگونه با آن ده تا، از این لیست حذف شده است: فیلمی نیمه کاره از جعفر پناهی «گفته شده درباره زندان کهریزک بوده»، که نه تنها به فرجام نرسید؛ بلکه زندان و محرومیت برای سازنده اش به دنبال داشت. جعفر پناهی خود صراحتا درباره این فیلم در دفاعیه خود در دادگاه نوشت: «در شب دهم اسفند ۸۸، وقتی به اتفاق آقای محمد رسول اف مشغول ساختن فیلمی از جنس سینمای اجتماعی و هنری بودیم، نیروهایی که خود را ماموران وزارت اطلاعات معرفی می کردند، بدون نشان دادن مجوز، ضمن دستگیری ما و دیگر همکارانمان، آن فیلم ها را هم با خود بردند و هرگز پس ندادند.»
فرای این، این پرسش در میان محافل سینمایی داخل کشور مطرح شده که چه نیازی بوده تا وزارت ارشاد خود در نقش سازنده فیلم شتابان نه یک فیلم، بلکه ده فیلم درباره موضوعی بسازد که حرف و حدیث پیرامون آن بسیار است.
بدعت معاونت سینمایی: ساخت فیلم
یک کارشناسان سینما سرمایه گذاری فیلم توسط وزارت ارشاد را یک بدعت دانسته و آورده است: «این نیز یکی دیگر از نوآوری های معاونت سینمایی وزارت ارشاد است که خود تهیه کننده و سازنده فیلم می شود. زیرا براساس آیین نامه های اجرایی، تنها نهادهایی همچون: «صداوسیمای جمهوری اسلامی»، «بنیاد فارابی» و «حوزه هنری تبلیغات اسلامی» در ساخت فیلم سرمایه گذاری می کرده اند و وزارت ارشاد تاکنون نقش نظارتی را برعهده داشته است.»
پیامد نمایش فیلم های دولتی
یک منتقد سینمایی نیز گفته است: «گرچه معاونت سینمایی وزارت ارشاداسلامی اصرار عجیبی بر ساخت فیلم های دولتی درباره انتخابات دارد؛ اما بعید به نظر می رسد حاکمیت بخواهد با نمایش عمومی فیلم ها، آن هم در جشنواره فیلم فجر و با حضور میهمانان خارجی، بار دیگر شاهد آشوب و تظاهرات خیابانی معترضان به نتایج انتخابات باشد.»