نيويورک تايمز زير عنوان "حمايتی جديد برای خط لوله گاز در آسيا" می نويسد برنامه احداث يک خط لوله گاز طبيعی درمنطقه ای که جنوب جنگ زده افغانستان را هم دربر می گيرد، و با توجه به فقدان امنيت در آنجا بنظر می رسيد غير عملی باشد، روز شنبه يک قدم به واقعيت نزديک تر شد.
به گزارش خبرگزاری روسی ايتار تاس، و ديگر خبرگزاريهای منطقه، رهبران ترکمنستان، پاکستان، افغانستان، و وزير انرژی هند در جلسه ای در عشق آباد، پايتخت ترکمنستان، با امضای موافقنامه ای مقدماتی توافق کردند طرح های اجرائی اين خط لوله مورد حمايت آمريکا را پياده کنند.
مقامات آمريکائی اميدوارند اين خط لوله، که (TAPI) نام گرفته است، نه تنها اقتصاد افغانستان را از طريق کسب عوارض ترانزيتی تقويت کند، بلکه مناسبات ميان هند و پاکستان، دو رقيب متخاصم در منطقه را نيز بهتر و مستحکم تر سازد.
اين خط لوله که طول آن ۱۰۸۰ ميل [۱۷۰۰ کيلومتر] خواهد بود گاز طبيعی را از ترکمنستان، از طريق افغانستان و پاکستان به هند خواهد رساند.
اين پروژه نيز نظيربسياری ديگر از پروژه های زيربنائی انرژی درآن منطقه کاملا با سياست عجين و مرتبط است. آمريکا از اين خط لوله به عنوان جايگزينی برای خط لوله پيشنهادی ميان ايران - پاکستان و هند، موسوم به (IPI) جانبداری می کند، که ممکن بود به بهره برداری از ميدان عظيم گازی پارس جنوبی ايران بيانجامد.
لس آنجلس تايمز زير عنوان "کرزی، رئيس جمهوری افغانستان معامله پروژه خط لوله گاز را امضا کرد" می نويسد آمريکا بدان جهت قويا از پيشنهاد احداث اين خط لوله جانبداری می کند که می تواند با دور زدن ايران، دشمن اصلی واشينگتن در منطقه، منابع انرژی عمده ای را از آسيای مرکزی به پاکستان وهند برساند.
اما پروژه ۷ ميليارد و ۶۰۰ ميليون دلاری (TAPI) ، و درآمدی که می تواند توليد کند، تا عملی شدن ممکن است چندين سال فاصله داشته باشد. مسير پيشنهادی برای اين خط لوله از ترکمنستان شروع می شود، که پيشتر يک جمهوری شوری سابق بود، وبايد از مناطق فعلا صحنه شورش هائی خشونت آميز بگذرد، که قندهار، زادگاه طالبان در جنوب افغانستان، و کويته، شهری که گفته می شود در پاکستان جايگاه رهبران طالبان است، بخشی از آن است.