مقاله منور خلج و اندرو وارد در فاینشنال تایمز
ایران برای افزایش تولید در میادین نفتی و گازی چون پارس جنوبی طی پنج سال آینده به ۲۰۰ میلیارد دلار سرمایه گذاری خارجی در بخش انرژی نیاز دارد اما شرایط قراردادهایش مانع تحقق این مهم می شوند.
فعالیت شرکت های نفتی توتال فرانسه، استات اویل نروژ، داچ شل بریتانیا و هلند و رپسول اسپانیا در ایران در اوج تحریم ها متوقف شد و پس از مدتی این شرکت ها به مرور ایران را ترک کردند.
از این رو فاز ۱۹ پارس جنوبی توسط دو شرکت دولتی ایران، «پتروپارس»، «شرکت سرمایه گذاری مهندسی و ساخت تاسیسات دریایی ایران» توسعه پیدا کرد.
لغو تحریم ها پس از توافق هسته ای به شرکت های ایرانی امکان داد که راحت تر تجهیزات مورد نیازشان چون کمپرسور و توربین از شرکت های غربی خریداری کنند.
اما شرکت های نفتی غربی به چند دلیل هنوز برای سرمایه گذاری به ایران بازنگشته اند. نگرانی از ادامه تحریم های آمریکا علیه ایران، خطرات سیاسی و بی ثباتی در ایران، و کندی عمل تهران در ارائه قراردادهای جدید.
در ایران بر سر دادن امتیازهای بیشتر به شرکت های خارجی نفتی کشمکش سیاسی در گرفته است.
شرکت های نفتی «بی پی» بریتانیا، «اِنی» ایتالیا و «توتال» فرانسه وارد گفتگوهای مقدماتی با ایران شده یا تفاهم نامه هایی را امضا کرده اند اما می گویند تا روشن نشدن مزایای سرمایه گذاری شان در بخش نفت و گاز ایران عملا چیزی اتفاق نخواهد افتاد.
