قطعاتی از لوازم شخصی هیتلر و برخی دیگر از سران آلمان نازی در یک حراجی جنجالی به فروش رفت.
در این حراج ۱۶۹ قطعه عرضه شد که به "جان کی لاتیمر" پزشک آمریکایی تعلق داشت. این پزشک در زمان جنگ جهانی دوم عضو ارتش بود و بعد از سقوط حکومت نازیها مدتی در مونیخ و شهرهای دیگر آلمان خدمت کرد.
جان کی لاتیمر در جریان مأموریتهای خود در آلمان از جمله حضور در دادگاه جنایات جنگی نورنبرگ، اقدام به جمع آوری لوازم شخصی و وسایل رهبران نازی کرد و مجموعه ای از این اشیای تاریخی را گرد آورد. او در سال ۲۰۰۷ درگذشت.
رسانه های آلمانی ارزش قطعات فروخته شده در این حراج را صدها هزار یورو تخمین زدند که رکوردی تاریخی محسوب می شود.
یک فرد ناشناس آرژانتینی بزرگترین خریدار این حراج بود و شلوار و کاپشن آدولف هیتلر و ساعت مچی هرمان گورینگ فرمانده نیروی هوایی آلمان نازی را خرید.
برگزار کنندگان حراج می گویند شلوارهیتلر ۶۲ هزار یورو، کاپشن پشمی او ۲۷۵ هزار یورو، ساعت مچی هرمان گورینگ ۴۲هزار یورو، و زیرشلواری های ابریشمی او ۳هزار یورو به فروش رفت.
از دیگر قطعات عرضه شده در این حراج می توان به جاساز کوچکی اشاره کرد که هاینریش هیلمر، کپسول سیانور خود را پس از دستگیری توسط متفقین در آن پنهان کرده بود، او در جریان بازجویی و پیش از آغاز محاکمه این جاساز را دهانش جوید و خودکشی کرد.
اعتراض یهودیان
این حراج در حالی برگزار شد که جامعه یهودیان آلمان با انتقاد از برگزاری چنین حراجی در مونیخ، آن را جنجالی و شرم آور توصیف کرد.
سخنگوی شورای مرکزی این سازمان در گفتگو با رسانه های خبری از تلاش های ناموفق خود برای لغو این حراج خبر داد.
جامعه یهودیان آلمان معتقد است خرید و فروش وسایل و لوازم شخصی رهبران جنایتکار رژیمی که میلیونها یهودی را به کام مرگ فرستاد، هیچ توجیه منطقی ندارد.
در روزهای اخیر مدیران "هرمان هیستوریکا" از گفتگو با خبرنگاران پرهیز کردند ولی با انتشار بیانیه ای در تارنمای حراجی، هدف خود از برگزاری این مراسم را حفظ میراث تاریخی آلمان با هدف جلوگیری از تکرار فجایعی چون هولوکاست عنوان کردند.
به باور آنها برگزاری این حراج باعث نگهداری این اشیای تاریخی در موزه ها، مراکز فرهنگی و کلکسیون های شخصی می شود و نسلهای آینده را با گذشته تاریک کشورشان آشنا می کند.