با انتقال شماری قابل ملاحظه صفحۀ موسیقی انجیلی - کلیسایی از دانشگاه بِِی لُر در تکزاس به موزه ای در دست احداث از سوی انستیتو اسمیتسونیان در شهر واشنگتن، در های گنجینه ای بی همتا در سال ۲۰۱۵ میلادی به روی علاقه مندان به تماشای تعدادی چشم گیر از آثار موسیقی انجیلی – کلیسایی باز می شود.
باب داردِن استاد کالج در شهر وِیکو در تکزاس از کودکی شیفتۀ موسیقی مذهبی بود. او ویراستار این گونه موسیقی برای مجلّۀ بیل بٌٍورد شد.
در سال ۲۰۰۵ میلادی باب داردن طی نامه ای به روزنامۀ نیویورک تایمز نوشت: محو موسیقی انجیلی – کلیسایی بعید نیست.
فردی به نام چارلز رویس مطلب را خواند و اظهار آمادگی برای کمک مالی و جلوگیری از وقوع پیش بینی باب داردن کرد.
با استفاده از همین کمک چارلز رویس بود که مجموعۀ موسیقی کلیسایی در دانشگاه بِی لُر حفظ، تقویت و ضبط دیجیتال شد.
اکنون تعداد صفحه های اغلب ۴۵ دور این مجموعه به ۸ هزار رسیده و همچنان بر شمارشان افزوده می شود.
این مجموعه در سال ۲۰۱۱ میلادی مورد توجّه خانم لارا بوش همسر رئیس جمهوری پیشین ایالات متّحده و عضو شورای فرهنگی موزۀ جدید تاریخ و فرهنگ آفریقائی – آمریکایی انستیتو اسمیت سونیان قرار گرفت.
معمولاً روی صفحه های ۴۵ دور، آهنگهای محبوب مردم ضبط می شد و پشت آن ها آهنگی که مورد علاقۀ خود خواننده بود و او انتخاب می کرد.
صفحه های ۴۵ دور که در فاصلۀ دهه های ۱۹۴۰ و ۱۹۷۰ میلادی رایج بود، در تاریخ مبارزات حقوق مدنی آمریکا ارزش و اهمیّت غیر منتظره ای پیدا کرد، چون بر پشت بسیاری از آن ها آهنگ هائی ناشناخته امّا بسیار مربوط با مبارزات حقوق مدنی در آمریکا ضبط شده است.
باب داردن مؤکداً می گوید: موسیقی مذهبی آفریقایی – آمریکایی، شالودۀ اساسی اغلب نغمه های موسیقی آمریکایی قرن بیستم را تشکیل داد.
به گفتۀ دواندالین ریس مسئول بخش موسیقی و هنر های اجرائی در انستیتو اسمیتسونیان، حالا صفحه های مجموعه ای در خور توجه از این گونه موسیقی، از دانشگاه بِِی لٌُرُُ در تکزاس به موزۀ متعلّق به انستیتو اسمیت سونیان در واشنگتن انتقال خواهد یافت که در واقع هدیه ای بی همتا به مردم آمریکا و جهان است.
محتوای موزۀ تاریخ و فرهنگ موسیقی آفریقایی – آمریکایی شامل بهترین های مجموعۀ رویس و داردن در سال ۲۰۱۵ میلادی در معرض دید عموم مردم قرار خواهد گرفت.
باب داردِن استاد کالج در شهر وِیکو در تکزاس از کودکی شیفتۀ موسیقی مذهبی بود. او ویراستار این گونه موسیقی برای مجلّۀ بیل بٌٍورد شد.
در سال ۲۰۰۵ میلادی باب داردن طی نامه ای به روزنامۀ نیویورک تایمز نوشت: محو موسیقی انجیلی – کلیسایی بعید نیست.
فردی به نام چارلز رویس مطلب را خواند و اظهار آمادگی برای کمک مالی و جلوگیری از وقوع پیش بینی باب داردن کرد.
با استفاده از همین کمک چارلز رویس بود که مجموعۀ موسیقی کلیسایی در دانشگاه بِی لُر حفظ، تقویت و ضبط دیجیتال شد.
اکنون تعداد صفحه های اغلب ۴۵ دور این مجموعه به ۸ هزار رسیده و همچنان بر شمارشان افزوده می شود.
این مجموعه در سال ۲۰۱۱ میلادی مورد توجّه خانم لارا بوش همسر رئیس جمهوری پیشین ایالات متّحده و عضو شورای فرهنگی موزۀ جدید تاریخ و فرهنگ آفریقائی – آمریکایی انستیتو اسمیت سونیان قرار گرفت.
معمولاً روی صفحه های ۴۵ دور، آهنگهای محبوب مردم ضبط می شد و پشت آن ها آهنگی که مورد علاقۀ خود خواننده بود و او انتخاب می کرد.
صفحه های ۴۵ دور که در فاصلۀ دهه های ۱۹۴۰ و ۱۹۷۰ میلادی رایج بود، در تاریخ مبارزات حقوق مدنی آمریکا ارزش و اهمیّت غیر منتظره ای پیدا کرد، چون بر پشت بسیاری از آن ها آهنگ هائی ناشناخته امّا بسیار مربوط با مبارزات حقوق مدنی در آمریکا ضبط شده است.
باب داردن مؤکداً می گوید: موسیقی مذهبی آفریقایی – آمریکایی، شالودۀ اساسی اغلب نغمه های موسیقی آمریکایی قرن بیستم را تشکیل داد.
به گفتۀ دواندالین ریس مسئول بخش موسیقی و هنر های اجرائی در انستیتو اسمیتسونیان، حالا صفحه های مجموعه ای در خور توجه از این گونه موسیقی، از دانشگاه بِِی لٌُرُُ در تکزاس به موزۀ متعلّق به انستیتو اسمیت سونیان در واشنگتن انتقال خواهد یافت که در واقع هدیه ای بی همتا به مردم آمریکا و جهان است.
محتوای موزۀ تاریخ و فرهنگ موسیقی آفریقایی – آمریکایی شامل بهترین های مجموعۀ رویس و داردن در سال ۲۰۱۵ میلادی در معرض دید عموم مردم قرار خواهد گرفت.