الحيات می نويسد جمعيت ملی برای تغيير که محمد البرادعی، رييس پيشين آژانس بين المللی انرژی اتمی، در فوريه سال گذشته در مصر بنيان گذاشت نيز از شرکت کنندکان در تظاهرات روز سه شنبه در قاهره بوده است. آقای البرادعی اعلام کرده است امروز، پنجشنبه، برای ملحق شدن به تظاهرات، به مصر باز می گردد.
جنبش جوانان ۶ آوريل که برای دموکراسی و عدالت اجتماعي- اقتصادی در مصر تلاش می کند روز سه شنبه را که روز ملی پليس بود برای برگزاری اين تظاهرات برگزيد و به آن عنوان روز خشم داد. به نوشته الحيات گروهها و احزاب سياسی مخالف دولت از جمله جنبش کفابه، جماعت اخوان المسلمين، حزب الوفد، جبهه دموکراسی، گروه الغد يا فردا و حزب چپ گرای کار در تظاهرات روز سه شنبه در شهر های مختلف مصر شرکت داشتند.
روز چهارشنبه پليس مصر برای دومين روز پياپی در خيابان های مصر با تظاهر کنندگان درگير شد. دولت مصر اعلام کرده است که دستکم ۷۰۰ نفر را بازداشت کرده است. پس از شامگاه چهارشنبه نيز بيش از ۲۰۰۰ نفر به تظاهرات خود ادامه دادند. هيلاری کلينتون، وزير امور خارجه آمريکا، از دوست مصر خواسته است به جای سرکوب اعتراضات اجازه دهد که تظاهرات مسالمت آميز، برگزار شوند.
ساعاتی پس از ضرب و شتم معترضان و استفاده از گاز اشک آور توسط پليس مصر يک گروه اپوزيسيون خواستار ادامه اعتراضات شد. جنبش جوانان ششم آوريل، با استفاده از وبلاگ خود از مردم خواست روز چهارشنبه نيز به اعتراضات خود ادامه دهند؛ اما پليس از اجتماع آنها در خيابانهای قاهره جلوگيری کرد. وزير کشور مصر روز چهارشنبه هر نوع تظاهراتی را ممنوع اعلام کرد، و هشدار داد معترضين تحت تعقيب قانونی قرار خواهند گرفت.
روز سه شنبه بزرگترين تظاهراتی در قاهره در اعتراض به سياستهای حسنی مبارک برگزار شد که در چند سال اخير بی سابقه بود، معترضين ميدان تحرير قاهره را اشغال کرده بودند و تظاهرات به خشونت منتهی شد. در اسکندريه، و شهرهای ديگر مصر نيز هزاران نفر دست به تظاهرات زدند.
در ناآراميهای روز سه شنبه سه غيرنظامی و يک مأمور پليس جان خود را از دست دادند. به گفته مقامات دولتی دست کم ۸۵ مأمور پليس نيز زخمی شده اند. ناظران بر اين باورند که مردم مصر با الهام از مردم تونس دست به تظاهرات زده اند.
وزير خارجه فرانسه در واکنش به سرکوب تظاهرات گفت: «انسان بايد حق اعتراض داشته باشد و اين اعتراضات نبايد به خشونت و مرگ افراد منتهی شود.» کاخ سفيد نيز از همه طرفهای درگير خواست خويشتنداری نشان دهند و از دست زدن به خشونت، پرهيز کنند. کاخ سفيد همچنين گفت دولت مصر فرصتی يافته است تا با انجام اصلاحات اقتصادی، سياسی و اجتماعی به خواستهای ملت مصر پاسخ دهد.
تظاهرات ضد دولتی در قاهره، اسکندريه و چند شهر بزرگ ديگر مصر در روز ِسه شنبه در مطبوعات دنيای عرب بازتب نسبتا گسترده ای يافته است.گزارشگران رسانه های خبری کشور های عرب از حضور پررنگ نيروهای امنيتی و پليس مصر برای جلوگيری از گسترده تر شدن دامنه تظاهرات، خبر داده اند. مطبوعات عرب می نويسند تظاهرکنندگان خواستار استعفای دولت و مجلس مصر در مسير بر گزاری انتخابات آزاد در اين کشور شده اند.
روزنامه الاتحاد چاپ امارات عربی متحده می نويسد تظاهرات ضد دولتی در روز سه شنبه در قاهره و چندين شهر بزرگ در مصر بزرگترين تظاهرات از زمان تظاهرات موسوم به انتفاضه ی نان در سال ۱۹۷۷ در مصر، بوده است. در انتفاضه نان که در اعتراض به افزايش قيمت نان رخ داد هرچند دولت با عقب نشينی به قيمت سابق نان موافقت کرد اما سه نفر در اثر تير اندزای نيروهای دولتی کشته شدند.
مطبوعات دنيای عرب تعداد کشته شدگا ن در تظاهرات روز سه شنبه را ۴ نفر گزارش داده اند. روزنامه الحيات می نويسد تظاهرات روز سه شنبه به دعوت جنبش جوانان ۶ آوريل که از طريق شبکه ی اينترنت به عمل آمد روی داد اما اين دعوت پاسخی آنگونه که بسياری انتظار داشتند، بدست نياورد.
روزنامه الشرق الاوسط ضمن گزارش خود در باره رويداد های مصر اظهارات هيلاری کلينتون، وزير خارجه آمريکا، را نيز در اين زمينه بازتاب داده که گفته است: «ما بيان عقايد سياسی را حق اساسی همگان می دانيم.» الشرق الاوسط می نويسد خانم کلينتون در عين حال همه ی طرف های درگير در عرصه ی سياسی کنونی مصر رابه خويشتنداری دعوت کرده است.
روزنامه بحرين الايام چون ديگر رسانه های عرب تظاهرات ضد دولتی در مصر را به سقوط زين العابدين بن علی در تونس، تشبيه کرده است. اين در حاليست که روزنامه نيمه دولتی الاهرام در قاهره اظهارات حسام زکی، سخنگوی وزارت خارجه مصر، را بازتاب داده که گفته است: «رويداد های مصر شباهتی به رويداد های تونس ندارد چرا که هرکشوری شرايط خاص خود را دارد.» سخگوی وزارت خارجه مصر می گويد آنچه درخيابانهای مصر رويداد امر تازه ای نيست زيرا از سال ۲۰۰۴ مصر شاهد چنين رويداد هايی بوده و اين حق شهروندان مصر است که مانند شهروندان هرکشور ديگر عقايد و وخواسته های خود را در تظاهراتی که برپا می کنند، ابراز کنند.
