کتاب اعجاب آور و سنت شکن «اصل انواع»، مجموعه ای از نظریات چارلز داروین، دانشمند و زیست شناس انگلیسی و بنیان گذار نظریه تکامل در رابطه با پیدایش موجودات زنده بر سطح کره زمین در ماه نوامبر ۱۸۵۹، دقیقا ۱۵۰ سال پیش منتشر شد.
ریچارد میلنر، مدرس و نویسنده آمریکایی است که زندگی حرفه ای خود را وقف شناساندن نظریات، اکتشافات و اشاعه نوع تفکر داروین- این دانشمند برجسته- از راه نوشتن مقالات، ایراد سخنرانی ها و حتی اجرای یک نمایش تکنفره برروی صحنه تئاتر کرده است.
ریچارد میلنر اخیرا خود کتابی به نام «جهان داروین» را نوشته و منتشر ساخته است که درآن به تجزیه و تحلیل و بررسی نظریات چارلز داروین درباره موجودات زنده می پردازد. او هم چنین در کنار کارهای پژوهشی خود در رابطه با نظریات داروین به اجرای شوی تکنفره خود به صورت نمایشی درباره تفکرات این زیست شناس انگلیسی ادامه می دهد.
برای آن دسته از افراد خوشبختی که شانس تماشای نمایش تکنفره میلنررا پیدا می کنند، اکتشافات داروین و چالش هایی که او در سفر ۵ ساله خود به مناطق مختلف آمریکای جنوبی داشته، زندگی این دانشمند در کشتی اکتشافی «بیگل» و کوشش های او برای ترویج تئوری و افکارش در میان دانشمندان دیگر به صورت یک موزیکال بر روی صحنه نمایش، زندگی تازه ای می یابد.
دربخشی از این نمایش موزیکال، میلنر ترانه ای را با مفهوم زیر این گونه می خواند:
«من در بسترم دراز کشیده بودم ،
با سردردی خفیف
و حالت التهاب و نگرانی
با وحشت از این مسئله که تئوری من...
همان تئوری که ثابت می کند بشر موجودی تکامل یافته است
موجب خشم و اعتراض شود.
من شهر لندن را به هوای یک زندگی آرام در دهکده «داون» ترک گفته ام.
اما هنوز هم در نیمه های شب کابوسی به سراغم می آید
کابوسی که انگار هنوز هم،
بر روی دکل کشتی «بیگل»
به انتظار طوفانی مهیب نشسته ام...»
میلنربه عنوان یک متفکر از این که می تواند روی افکار و نظریات داروین و اثرات آن بر فرهنگ مدرن تحقیق کند خوشحال است. او که بر روی صحنه با کلاه سیلندر و شنلی بلند به شیوه لباس های دوران داروین ظاهر می شود از ایفای نقش این دانشمند ماجراجو و خواندن این ترانه های تا حدودی کمدی بر روی صحنه و درمقابل جمعیت لذت می برد: «کتاب جهان داروین در اصل یک دانشنامه و مجموعه ای قابل فهم و آسان از نظریات مختلف اوست که به ترتیب الفبا نوشته شده است. مردم از من می پرسند چقدر طول کشید تا این کتاب را نوشتی؟ جواب من به آنها این است: ۶٨ سال!»
کتاب جهان داروین شامل ۶٠٠ مقاله به قلم ریچارد میلنر است که برخی از این مقالات با هم فکری متفکران دیگری که روی نظریه های مختلف داروین کار کرده اند نوشته شده است: «...مطالبی درباره تقسیم بندی انواع حیوانات، نظریه هایی در رابطه با رفتار این حیوانات، فیزیولوژی گیاهان، شرایط جغرافیایی کره زمین و اثرات آن بر موجودات زنده اما جالب ترین مسئله این است که این ها همه در شرایطی تجزیه وتحلیل شده است که چارلز داروین هیچگونه آموزشی درمورد این مسائل نداشته است. با این وجود او توانسته است در تمام این زمینه ها تغییر وتحولات اساسی ایجاد کند.»
میلنر بر روی صحنه نمایش، تمام این وقایع را به صورت موزیکال اجرا می کند. گاه تئوری تکامل داروین به شکل ترانه ای خوانده می شود و گاه بخشی از زندگی نامه او به شکل آوازی اجرا می شود: «برای مثال هنگامی که دانشمند دیگری به نام توماس هنری هاکسلی برای نخستین بار محتوای کتاب «اصل انواع» داروین را می خواند، نخستین چیزی که به فکرش خطور می کند این است که: من چه احمقی بوده ام که پیش از داروین به این فکر نیافتادم ؟! و به این صورت میلنر ترانه ای را نوشته است به نام چرا من به این فکر نیافتادم؟».
«چه احمقانه ..
چرا من به این فکر نیافتادم؟
البته که این طور است...
من باید این مسئله را خیلی خوب تشخیص می دادم
با همه چیزهایی که می دانم!
این تابش وفقی بود که به نهنگ ها عظمت داد
و دست هایشان را تبدیل به بال شنا کرد
به این صورت بود
که نهنگ ها
آبزی شدند..
و چه احمقم من
که زودتر از داروین به این فکر نیافتادم.»
برخی از ترانه های شوی تکنفره میلنر به شیوه تئاترهای موزیکال قدیمی زوج هنری انگلیسی، «گیلبرت و سولیوان» نوشته شده اند. برخی ازآن ها از موسیقی بلوزآمریکایی الهام گرفته اند و حتی یکی از این ترانه ها به شیوه عاشقانه و رمانتیکی که خواننده قدیمی فرانسوی، موریس شوالیه از آن استفاده می کرده ساخته شده است:
«وقتی که تو یک بچه وزغ بودی
من یک ماهی بودم...
در اقیانوسی در زمان های دور..
در کنارهم با هم
ما شنا می کردیم..
درمیان پولک های آبی و طلائی
درعمق دریاها...
من چشم به تو داشتم
ای مخلوق زیبا...
از همان روز اول آشنایی..
من دوستت می داشتم
ای مخلوق زیبا....»
داروین می دانست که نظریه های علمی او، موجب ناراحتی و اعتراض شدید روحانیون و مردم مذهبی خواهد شد. به همین دلیل نیز مدت ٢٠ سال از چاپ وانتشار کتاب «اصل انواع» خودداری کرد. درنتیجه او از رقبای خود از جمله دانشمند جوان تری به نام «آلفرد راسل والاس» که او نیز تئوری تکامل را به شیوه خاص خود به نتیجه رسانده بود عقب ماند. میلنر ترانه ای را نیز بر مبنای این بخش از زندگی چارلز داروین سروده است:
«بگذار والاس تئوری خود را اول پیش ببرد...
به این صورت این اوست که مورد تنفر همه اروپا خواهد شد.
بگذار او فردی باشد که به مردم خبر دهد
که موجودیت نسل بشر از به سادگی
از یک درخت ریشه گرفته است
بگذار او به اسقف اعظم بگوید که همه روحانیون
فرزندان شامپانزه ها هستند
بگذار او به آن ها بگوید.
بگذار..بگذار...»
به عقیده میلنر، داروین هر چند باعث خشم تندروهای مذهبی زمانه خود شد اما او به شدت پذیرای جلوه های هیجان انگیزی بود که در کشف علوم تازه وجود داشت و از این اکتشافات بی نهایت لذت می برد: «آن روح ماجراجویی در جهان طبیعی و آن روح یابش داروین را به مطالعه در مورد زندگی و موجودات زنده می کشاند. او می خواست بداند که این چرخ عظیم چگونه می چرخد وبرایش اهمیت نداشت که نتایج این پژوهش ها او را در چه شرایط خاص اجتماعی قرارخواهد داد.»
میلنر اخیرا نمایش خود را در محل انجمن زیست شناسی لندن، جایی که داروین و والاس برای نخستین بار نظریه تکامل خود را در مقابل دانشمندان آن دوران مطرح کردند بر روی صحنه برد. میلنر که به خاطر محتوای کمدی این نمایش مطمئن نبود چه عکس العملی از جمع دانشمندان خواهد گرفت پیش از آغاز برنامه دچار دلواپسی شد اما اعضای انجمن برخلاف انتظار او، با شلیک خنده های خود از این کار علمی و هنری میلنر به شدت استقبال کردند.