در دوران رنسانس، هنرمندانی مانند لئوناردو داوينچی بر اهميت رياضی در نقاشی تاکيد می ورزيدند. امروز رياضی بخش مهمی از هنر گرافيک و انيميشن است. اما برخی حساب را موضوع هنر خود قرار می دهند.
استادان و دانشجويان دانشگاه استونی بروک در حومه شهر نيويورک در مراسم اهداء اثر هنری جديدی به دانشگاه، جمع شدند. اين مجسمه که «اومبليک توروس اس سی» نام دارد، اثری از هلامن فرگنسون است که در استوديوی او در شهر بالتيمور خلق شده.
فرگنسون می گويد اين اثر نيز مانند آثار ديگرش از يک فرمول رياضی الهام گرفته شده است.
هلامن فرگنسون می گويد: اين شرح يک ساختار رياضی به نام «فيبر باندل» است. اين مجسمه تنها يک فرمول نيست. بلکه بر اساس يک فرمول نيز ساخته شده است.
سطح مجسمه را خط های برجسته ای پوشانده است که از يک نقطه آغاز و بدون شکسته شدن، تمام سطح مجسمه را می پوشاند.
آقای فرگنسون دکترای رياضی دارد و در طرح اين مجسمه ١۴۴ قطعه ای، از يک نرم افزار استفاده کرده است.
فرگنسون می گويد: فرمولی که انحنای مجسمه را شکل می دهد غيرممکن است که آدم (بدون کامپيوتر) بتواند ترسيم کند.
به جای ميخ و چکش آقای فرگنسون از يک ربات برای بريدن سنگ هايی که در نهايت پوشش برونزی پيدا کرده اند، استفاده کرده است.
هلامن فرگنسون، امسال سخنگوی اصلی کنفراس «بريجز» در دانشگاه تاوسون در بالتيمور در شرق آمريکا بود. اين کنفراس که به هنر و رياضی اختصاص داشت صدها نفر را از حدود ۳٠ کشور جهان به خود جلب کرد.
رضا سرهنگی، استاد رياضيات دانشگاه تاوسون ١۵سال پيش سازمان بريجز را تشکيل داد.
سرهنگی می گويد: رياضيات موضوع خيلی تجريدی است. خوب است که با علوم ديگر ربط داده شود و زنده و باروح تر شود.
بيش از ١۵٠ اثر از ۹٠ هنرمند که همگی بر موضوع رياضی متمرکز بودند در کنفرانس امسال به نمايش گذاشته شد.
رضا سرهنگی می افزايد: رياضيات در علوم زيادی به کار می رود، مهندسی، علوم کامپيوتری. اما آن فقط يک جنبه اش است. رياضيات زيبا هم می تواند باشد.
اين باوری است که آقای فرگنسون نيز به آن اعتقاد دارد.
استادان و دانشجويان دانشگاه استونی بروک در حومه شهر نيويورک در مراسم اهداء اثر هنری جديدی به دانشگاه، جمع شدند. اين مجسمه که «اومبليک توروس اس سی» نام دارد، اثری از هلامن فرگنسون است که در استوديوی او در شهر بالتيمور خلق شده.
فرگنسون می گويد اين اثر نيز مانند آثار ديگرش از يک فرمول رياضی الهام گرفته شده است.
هلامن فرگنسون می گويد: اين شرح يک ساختار رياضی به نام «فيبر باندل» است. اين مجسمه تنها يک فرمول نيست. بلکه بر اساس يک فرمول نيز ساخته شده است.
سطح مجسمه را خط های برجسته ای پوشانده است که از يک نقطه آغاز و بدون شکسته شدن، تمام سطح مجسمه را می پوشاند.
آقای فرگنسون دکترای رياضی دارد و در طرح اين مجسمه ١۴۴ قطعه ای، از يک نرم افزار استفاده کرده است.
فرگنسون می گويد: فرمولی که انحنای مجسمه را شکل می دهد غيرممکن است که آدم (بدون کامپيوتر) بتواند ترسيم کند.
به جای ميخ و چکش آقای فرگنسون از يک ربات برای بريدن سنگ هايی که در نهايت پوشش برونزی پيدا کرده اند، استفاده کرده است.
هلامن فرگنسون، امسال سخنگوی اصلی کنفراس «بريجز» در دانشگاه تاوسون در بالتيمور در شرق آمريکا بود. اين کنفراس که به هنر و رياضی اختصاص داشت صدها نفر را از حدود ۳٠ کشور جهان به خود جلب کرد.
رضا سرهنگی، استاد رياضيات دانشگاه تاوسون ١۵سال پيش سازمان بريجز را تشکيل داد.
سرهنگی می گويد: رياضيات موضوع خيلی تجريدی است. خوب است که با علوم ديگر ربط داده شود و زنده و باروح تر شود.
بيش از ١۵٠ اثر از ۹٠ هنرمند که همگی بر موضوع رياضی متمرکز بودند در کنفرانس امسال به نمايش گذاشته شد.
رضا سرهنگی می افزايد: رياضيات در علوم زيادی به کار می رود، مهندسی، علوم کامپيوتری. اما آن فقط يک جنبه اش است. رياضيات زيبا هم می تواند باشد.
اين باوری است که آقای فرگنسون نيز به آن اعتقاد دارد.