کمیسیون تحقیق نهاد ریاست جمهوری افغانستان تایید کرد که پلیس افغانستان و مقامات امنیتی این کشور زندانیان را شکنجه می کنند. اما رئیس این کمیسیون ادعاهایی سازمان ملل متحد در مورد سیستماتیک بودن شکنجه و بدرفتاری با زندانیان در بازداشتگاه های افغانستان را رد کرده است.
عبدالقدیر عدالتخواه، رئیس این کمیسیون تحقیق اذعان کرده است که نیمی از افرادی که مصاحبه شده اند، گفته اند تحت شکنجه قرار گرفته بودند و به وکیل مدافع دسترسی نداشتند. او گفته است اعضای هیات تحقیق این کمیسیون وجود شکنجه، بدرفتاری، ضرب و شتم و تهدید زندانیان که در بیشتر مواقع در طی بازداشت و یا دوران بازجویی انجام می شود را تایید کرده اند.
در گزارش ماه ژانویه سازمان ملل متحد نتیجه گیری شده است که شکنجه نوعی سیاست و یا عمل نهادینه شده است و فقط اقداماتی نادر نبوده که توسط تعداد اندکی از افراد بازداشتگاه ها انجام شود. در این گزارش به مواردی اشاره شده است که مصاحبه کنندگان سازمان ملل متحد شاهد جراحات، علائم و جای زخم هایی بودند که می توانند شاهدی بر مدعی زندانیان در مورد شکنجه، ضرب و شتم طولانی، شوک الکتریکی و آویزان کردن آن ها از مچ دست باشد. در گزارش سازمان ملل متحد همچنین به مصاحبه با ١٠٥ زندانی کودک در زندان های افغانستان اشاره شده است که ٨٠ تن از آن ها مورد بدرفتاری و شکنجه قرار گرفته بودند.
جرجت گگنون، یکی از نویسندگان گزارش سازمان ملل متحد در مورد شکنجه زندانیان افغان می گوید یافته های کمیسیون ریاست جمهوری اولین قدم برای اذعان و پذیرفت وجود شکنجه در زندانهای افغانستان است. حامد کرزی، رئیس جمهوری افغانستان روز چهارشنبه (١٣ فوریه) در مورد یافته های این کمیسیون با هیات مشورتی حقوقی و قضایی خود گفتگو خواهد کرد.
خانم گگنون گفته است نگرانی فعالان و هواداران حقوق بشر از این جهت است که پس از خروج نیروهای ائتلاف از افغانستان در سال ٢٠١٤، از حقوق زندانیان غفلت شود و فشاری که بر آن ها اعمال می شود، افزایش یابد.
تحقیق سازمان ملل متحد در یک دوره یک ساله از ٢٠١١ تا ٢٠١٢ و بر اساس چندین مصاحبه با مقامات و زندانیان ٨٩ بازداشتگاه در ٣٠ استان افغانستان انجام شده است.
عبدالقدیر عدالتخواه، رئیس این کمیسیون تحقیق اذعان کرده است که نیمی از افرادی که مصاحبه شده اند، گفته اند تحت شکنجه قرار گرفته بودند و به وکیل مدافع دسترسی نداشتند. او گفته است اعضای هیات تحقیق این کمیسیون وجود شکنجه، بدرفتاری، ضرب و شتم و تهدید زندانیان که در بیشتر مواقع در طی بازداشت و یا دوران بازجویی انجام می شود را تایید کرده اند.
در گزارش ماه ژانویه سازمان ملل متحد نتیجه گیری شده است که شکنجه نوعی سیاست و یا عمل نهادینه شده است و فقط اقداماتی نادر نبوده که توسط تعداد اندکی از افراد بازداشتگاه ها انجام شود. در این گزارش به مواردی اشاره شده است که مصاحبه کنندگان سازمان ملل متحد شاهد جراحات، علائم و جای زخم هایی بودند که می توانند شاهدی بر مدعی زندانیان در مورد شکنجه، ضرب و شتم طولانی، شوک الکتریکی و آویزان کردن آن ها از مچ دست باشد. در گزارش سازمان ملل متحد همچنین به مصاحبه با ١٠٥ زندانی کودک در زندان های افغانستان اشاره شده است که ٨٠ تن از آن ها مورد بدرفتاری و شکنجه قرار گرفته بودند.
جرجت گگنون، یکی از نویسندگان گزارش سازمان ملل متحد در مورد شکنجه زندانیان افغان می گوید یافته های کمیسیون ریاست جمهوری اولین قدم برای اذعان و پذیرفت وجود شکنجه در زندانهای افغانستان است. حامد کرزی، رئیس جمهوری افغانستان روز چهارشنبه (١٣ فوریه) در مورد یافته های این کمیسیون با هیات مشورتی حقوقی و قضایی خود گفتگو خواهد کرد.
خانم گگنون گفته است نگرانی فعالان و هواداران حقوق بشر از این جهت است که پس از خروج نیروهای ائتلاف از افغانستان در سال ٢٠١٤، از حقوق زندانیان غفلت شود و فشاری که بر آن ها اعمال می شود، افزایش یابد.
تحقیق سازمان ملل متحد در یک دوره یک ساله از ٢٠١١ تا ٢٠١٢ و بر اساس چندین مصاحبه با مقامات و زندانیان ٨٩ بازداشتگاه در ٣٠ استان افغانستان انجام شده است.
