در حاليکه سربازان آمريکايی خود را برای خروج از خاک افغانستان آماده می کنند، دولت آمريکا و افغانستان نيز تلاش می کنند همه راههای رسيدن به يک توافق سياسی، يا حداقل مصالحه نسبی با طالبان را مورد آزمايش قرار دهند.
از زمان جنگ جهانی دوم به بعد در جنگها فاتح اصلی وجود ندارد. در جنگهای معاصر، از جمله جنگ ويتنام، بالکان و سودان طرفين اغلب با نشستن بر سر ميز مذاکره جنگ را به پايان می برند و در برخی موارد اين مذاکرات به حل نهايی اختلافات و برقراری کامل آرامش منتهی می شوند.
در بعضی از جنگها نيز، يک طرف با تعلل و وقت کشی سعی می کند طرف مقابل را خسته و از ميدان بدر کند.
اکنون در آستانه خروج تدريجی نيروهای نظامی آمريکا از خاک افغانستان، نخستين گام از سوی حامد کرزی، رييس جمهوری افغانستان، برداشته شده و وی سعی دارد باب مذاکرات سياسی را با برخی از اعضای گروه طالبان باز کند؛ اقدامی که از حمايت و پشتيبانی رييس جمهوری آمريکا نيز برخوردار است.
پرزيدنت اوباما ماه گذشته گفت: «افغانستان بدون يک توافق سياسی به آرامش نخواهد رسيد. آمريکا، در عين حال که سعی می کند به تقويت دولت افغانستان و نيروهای امنيتی ادامه می دهد، از برقراری آشتی ملی مردم افغان، از جمله طالبان حمايت می کند. موضع ما در مورد اين مذاکرات روشن است. آنها بايد تحت رهبری دولت افغانستان قرار گيرند، و بايد در فعاليتهای مسالمت آميز افغانستان مشارکت کنند، از القاعده جدا شوند، خشونت را نفی کنند و به قانون اساسی افغانستان احترام بگذارند.»
اندرو وايلدر، تحليلگر مسائل جنوب آسيا در مؤسسه صلح آمريکا، در عين حال که نسبت به روند رويدادهای جاری افغانستان خوشبين است، اما می گويد، در مورد نتيجه خوش اين مذاکرات نبايد چندان اميدوار بود.
استراتژی آمريکا آموزش نظامی ارتش و پليس افغانستان است تا آنها تا سال ۲۰۱۴، يعنی تا زمان خروج نهايی و کامل نيروهای نظامی آمريکا بتوانند از عهده حفظ و دفاع از تماميت ارضی کشور خود برآيند.
اما بسياری از تحليلگران می گويند، توانايی نظامی ارتش افغانستان به آهستگی، اما بطور عميق در حال پيشرفت است و نيروی پليس با وجود ميلياردها دلار که صرف کيفيت و کميت نيروی آنها شده، در بسياری از زمينه ها هنوز فاقد کارآيی لازم است. به ويژه هنوز معلوم نيست که همه جناحهای طالبان حاضر به مذاکره با دولت مرکزی شوند.
رسيدن به يک آشتی ملی در افغانستان، روندی بسيار حساس، و مستلزم زيرکی فراوان است.
