آلن رنه بيشک يکی از کارگردانان متشخص فرانسه است. وی در سال ۱۹۲۲ميلادی در وانس بدنيا آمد، و پيش از شروع به فيلمبرداری در دهه ۱۹۴۰ ميلادی چندی در مدرسه عالی علوم سينمايی به تحصيل اسلوب کار پرداخت، و در اين موسسه چندين فيلم کوتاه ساخت. اولين فيلم سينمايی بلند او «هيروشيما، عشق من» (۱۹۵۹ ) نام داشت، که داستان عشقی تلخ و گزنده ای داشت، و رنه ايده اش را ابتدا می خواست در يک فيلم مستند بکار ببرد. اين فيلم بلافاصله مورد توجه محافل هنری بين المللی قرار گرفت و نام آلن رنه را به عنوان يک فيلمساز مکتب موج نو بر سر زبانها انداخت.
فيلم بعدی رنه «سال گذشته در مارين باد» (۱۹۶۱) با صحنه های تصويری فراموش نشدنی و موضوعی که کم و بيش در برگيرنده ايده تداخل زمان و حافظه می شد بر ميزان شهرت او افزود.
اگرچه کارهای او از سايرين در نهضت موج نوی سينمای فرانسه کمتر سروصدا بپا می کرد، آلن رنه همواره فيلمهای اصيل و نمونه سينمايی عرضه می کرد که بيشتر اوقات هم با استقبال منتقدين روبرو می شد. کارنامه او در اين دوره شامل فيلم هايی بود از قبيل موريل» (۱۹۶۳)، «جنگ تمام شده» (۱۹۶۶)، «استاويسکی» (۱۹۷۴)، و«قسمت» (۱۹۷۷).
سينمای آلن رنه مرزها و محدوديتهای از پيش فرض گرفته شده درباره اينکه سينما چيست را، شايد بيش از بسياری ديگر از نوآوران اين خطه، به چالش گرفته است. با اينکه فيلمهای وی بيش از پيش از واقعيت فاصله گرفته اند، اما همواره تحسين منتقدان سينمايی و استقبال عامه را در پی داشته است. علت اين امر در اين است که با تمام جراتی که وی در بکاربردن تمهيدات هنری بخرج می دهد، فيلم های آلن رنه همواره توانسته ارزشهای والا و ملاحظات انسانی را نشان دهد. اين امر فيلمساز را قادر ساخته که تماشاگرانش را در طول سالها تجربه و آزمون ايده های سينمايی نو و بيسابقه با خود داشته و آنها را از آزمونی به ازمون ديگر بکشاند.
تهيه و تنظيم: مسعود عالمی، واحد اينترنت صدای آمريکا