هواداران مهاتما گاندی، یک قرن میراث و هم بخشی های این رهبرضد استعمار هند را در زیست گاهی که او به نام «فینیکس» در آفریقای جنوبی پایه گذاری کرده است جشن گرفتند.
فینیکس در شهر دوربان جایی است که مهندس کاراماچاد گاندی، که بعدها با نام مهاتما شناخته شد عقاید مقاومت منفعل خود را توسعه داد. این نوع مبارزه ضد خشونت که به نام سانسکریت «ساتیاگراها» نیز شناخته شده است برای مبارزه با بی عدالتی های نژادی به وجود آمده بود.
یک رشته کنفرانس ها و رویدادهای فرهنگی، از جمله کنفرانس های صلح ودوستی، به یاد آورنده یک عمر فعالیت های مداوم گاندی در این جشن بزرگ خواهد بود که بیش از ۲۱ سال درآفریقای جنوبی به مبارزات خود ادامه داد.
علیرغم کوشش های طرفداران گاندی، امروز در آفریقای جنوبی، مهاتما گاندی و فعالیت های خستگی ناپذیر او امری فراموش شده است و این مسئله در مورد بیش از ۱.۲ میلیون اعضای جامعه هندی تبارهای ساکن این منطقه نیز صدق می کند. جامعه ای که نوادگان همان مردمانی هستند که در اواخر قرن نوزدهم میلادی از هندوستان تحت استعمار بریتانیا برای بیگاری یا کار اجباری به آفریقای جنوبی آورده شدند.
الا گاندی، نوه مهاتما گاندی می گوید: «شما امروز در کتابفروشی ها و یا کتابخانه های آفریقای جنوبی حتی یک کتاب هم درباره گاندی پیدا نمی کنید. حتی دانشگاه ها هم از تدریس فلسفه های گاندی که عدم خشونت در جنگ و صلح بود خودداری می کنند!»
بنا بر گفته الا گاندی این رژیم نفاق انداز آفریقای جنوبی بوده است که اجازه نمی داده است تا در طول همه این سال ها اهالی آفریقای جنوبی درباره تاریخ خود چیزی بدانند.
برگزارکنندگان جشنواره صدمین سالگرد مبارزات گاندی در آفریقای جنوبی بخشی از سمینارها و کنفرانس ها را به دانشگاه های مختلف این کشور خواهند برد تا به این صورت یک بار دیگر یادآور هم بخشی های گاندی در راه از بین بردن تبعیضات نژادی در منطقه باشند. آن ها امیدوارند تا تدریس فلسفه های گاندی در این کشور یک بار دیگر رواج پیدا کند.
امروز دولت آفریقای جنوبی و دولت هند در انجام این مراسم بزرگداشت به مناسبت صدمین سالگرد پیدایش «زیست گاه فینیکس» به همکاری با یکدیگر پرداخته اند.
هم چنین یک نمایشگاه بین المللی در دوربان تشکیل شده است که در طول یک سال آینده زندگی مهاتما گاندی، دکتر مارتین لوترکینگ، دسموند توتو و نلسون مندلا را به نمایش گذاشته و به این صورت از آن ها تجلیل خواهد کرد.
اماکن تاریخی چون خانه مسکونی گاندی در ژوهانسبورگ و ایستگاه راه آهن پیترمارتیزبورگ که در آن جا در سال ۱۸۹۳ مهاتما گاندی را از قطاری که به مسافران سفید پوست اختصاص داشت بیرون انداخته بودند نیز به منظور شناساندن تاریخ و وقایع آن دوران بر روی نقشه های توریستی آفریقای جنوبی قرار گرفته است.
الا گاندی، دختر دومین پسر مهاتما گاندی، مانیلال، می گوید: «رژیم گذشته آفریقای جنوبی برای مدت های مدید این مناطق تاریخی را از نظرگاه توریست های خارجی دور نگاه داشته و تنها در چند سال گذشته بوده است که دیدار از اماکنی در رابطه با مهاتما گاندی میسر شده است.»
گاندی در سال ۱۹۱۸ مسئولیت رهبری نبرد برای آزادی و کنگره ملی هند را به عهده گرفت. او به عنوان یک قهرمان ملی توسط مردم لقب مهاتما یا روح بزرگ را گرفت. او یکی از بزرگ ترین رهبران تاریخ به شمار می رود که مردم هند از او با عنوان پدر ملت یا «باپو» یاد می کنند و زادروز وی در این کشور به عنوان یک روز تعطیل ملی جشن گرفته می شود.
گاندی توانست با استفاده از شیوه ضد خشونت نافرمانی مدنی استقلال هند را از بریتانیا بگیرد و در نهایت دست امپراتوری بریتانیا را از هند کوتاه کند. شیوه مقاومت آرام وی به مستعمرات دیگر هم نفوذ کرد و آن ها را در راه استقلال میهن خود تشویق می کرد. اصل ساتیاگراهای گاندی روی بسیاری از فعالان آزادیخواه از جمله دکتر مارتین لوترکینگ، آنگ سان سوکی و نلسون ماندلا اثر گذار بوده است. البته همه این رهبران نتوانستند کاملا به اصل سخت ضد خشونت و ضد مقاومت گاندی وفادار بمانند.
با این حال گاندی همیشه می گفت که اصول او ساده هستند و از باورهای سنتی هندو به نام های ساتیا(حقیقت) و آهیمسا (ضد خشونت) گرفته شده اند. او می گفت: «من چیزجدیدی به دنیا یاد نداده ام چرا که حقیقت و ضدخشونت بودن به کهنسالی کوهستان ها هستند.»