پائولا اسلیتر، مجسمه ساز سرشناس آمریکایی اهل کالیفرنیا، تندیسی از ندا آقاسلطان دختر ۲۷ ساله ای که در وقایع نا آرامی های پس از انتخابات اخیر در ایران به ضرب گلوله کشته شد ساخته است که در تظاهرات هفته گذشته ایرانیان شمال کالیفرنیا در مقابل شهرداری شهر سن فرانسیسکو، برای نخستین بار از آن پرده برداری شد.
پائولا اسلیتر که سازنده یکی از معروفترین تندیس های برنزی از آبراهام لینکلن نیزمی باشد، هنر خود را در طول سال ها به درهم آمیختن نمادهایی ازشرق و غرب اختصاص داده است. مجسمه های او در عین ظرافت و زیبایی ظاهری، از نوعی انرژی و صلحی درونی و عمیق برخوردارند. این هنرمند بیشتر به خاطر ساختن تندیس های ظریف و منحصر به فرد از فرشتگان کوچک خیالی به معروفیت رسیده است که ادغامی است از فورم های انسانی و انسان هایی که به فرشتگان تبدیل شده اند.
پرتره ها و تندیس های برنزی پائولا اسلیتر در اماکن مهم عمومی در شهرهای مختلف سراسر آمریکا و کانادا نصب شده است و او برای ساختن هریک از این قطعات مدت زمانی طولانی وقت صرف می کند و همین مسئلع که جزئی از شیوه کاری او محسوب می شود ارزش آثار او را چند برابر ساخته است. نمونه های بسیاری از آثار این هنرمند در نشریات تخصصی چون «اسکالپچر ژورنال»، مجله هنر و آنتیک، آرت ورلد و آرت بیزنس نیوز به چاپ رسیده است.
مجسمه های برنزی پائولا اسلیتر از جمله تندیس پدربزرگی که در یک پارک، پرواز پرنده کوچکی را از سر انگشتان پسربچه ای که نوه اوست تماشا می کند به قدری طبیعی می نماید که تماشاگران در نگاه اول آن ها را واقعی می پندارند.
پائولا اسلیتر هم چنین از بسیاری از شخصیت های سیاسی و سیاستمداران کالیفرنیا مجسمه های برنزی ساخته است که در تالارهای مختلف ساختمان کاپیتال در مرکز این ایالت در شهر ساکرامنتو نصب شده است.
از مجسمه برنزی هفت متری تمام قامت آبراهام لینکلن، که سال ها توسط پائولا اسلیتر در دست تهیه بوده است امسال در مقابل دادگستری شهراسپرینگفیلد در ایالت کنتاکی رسما پرده برداری خواهد شد.
این مجسمه ساز برجسته با تماشای لحظات آخر زندگی ندا آقاسلطان که در شبکه های تلویزیونی سراسری بارها به نمایش درآمد به قدری تحت تاثیرچشم های او قرار گرفت که تصمیم به ساختن مجسمه نیم تنه ای از سر و شانه های او گرفت. مجسمه ای که او آن را « فرشته ایران، فرشته آزادی» خوانده است.
خانم اسلیتر در وبلاگ سایت هنری خود نوشته است که به خاطر ساختن تندیسی از ندا ، ساختن کارهای هنری سفارش شده خود از سراسر جهان را به تعویق انداخته است تا بتواند هرچه زودتر این تندیس را به پایان برساند. او می نویسد: عاملی که بیش از هرچیز برای او آزار دهنده بوده است، جلوگیری مقامات دولتی ایران از برگزاری مراسم سوگواری و خاکسپاری برای ندا بوده است. بنا بر این خانم اسلیتر کوشیده است تا با ساختن مجسمه ندا آقاسلطان که اثری ماندنی از شخصیت او خواهد بود، یاد او را در سراسر جهان و برای همیشه زنده نگاه داشته و به این ترتیب عدم برگزاری مراسم یادبود برای ندا را جبران کند.
این مجسمه در روز ۲۵ ماه ژوئیه، درمقابل تالار اصلی شهرداری شهر سن فرانسیسکو به نمایش گذاشته شد و علاوه بر بیش از ۸ هزار تظاهرکنندگان ایرانی که در این روز برای نمایش همبستگی خود به جنبش آزادیخواهی مردم ایران و اعتراض به نقض حقوق بشر در داخل کشور به این محل آمدند، بیش از ۲۰ هزار جهانگرد نیز از آن دیدن کردند.
ندا آقا سلطان، در روز شنبه ۳۰ خرداد، در محله امیرآباد تهران به ضرب گلوله کشته شد. آرش حجازی، پزشک و نویسنده ای که شاهد ماجرا بوده و تلاش ناموفقی برای جلوگیری از خون ریزی و مرگ ندا انجام داده بود، عامل قتل ندا را یکی از موتورسواران شبه نظامی بسیج می داند که برای مدت کوتاهی توسط مردم معترض در خیابان دستگیر شده است. انتشار فیلم کوتاهی از لحظات جانسپاری ندا آقاسلطان که با یک تلفن همراه گرفته شده است بازتاب های فراوانی در رسانه های جهانی داشته است. این واقعه در پی آنچه « سازمان عفو بین الملل» آن را « چراغ سبز خامنه ای در نماز جمعه ۲۹ خرداد ۱۳۸۸ به نیروهای سپاهی، بسیجی و انتظامی برای سرکوب معترضین» می خواند اتفاق افتاده است.
بنا بر گفته هاجر رستمی مطلق، مادر ندا آقاسلطان، او و ندا هر روز در تجمعات شرکت می کرده اند ولی به دلیل بیماری خونی اش نتوانست ندا آقاسلطان را در روز حادثه همراهی کند و آقا سلطان به همراه استادش(حمید پناهی ،معلم موسیقی) به تظاهرات رفت. روزنامه لس آنجلس تایمز از قول حمید پناهی معلم موسیقی آقا سلطان می نویسد که او و ندا به قصد شرکت در تظاهرات میدان آزادی به سمت تظاهرات با ماشین در حرکت بودند. بنا برگفته پناهی آقاسلطان فعال سیاسی نبود ولی نسبت به نتیجه انتخابات ناراحت بود. دوستانش به او اصرار کرده بودند که در خانه بماند ولی او پاسخ داده بود که از مرگ نمی ترسد:« نگران نباشید، فقط یک گلوله است و پس از آن همه چیز تمام می شود.»