نیکلا سارکوزی رییس جمهوری فرانسه کمی پس از آغاز کار خود از مساله بازگشت فرانسه به چارچوب فرماندهی نظامی پیمان دفاعی آتلانتیک شمالی یا NATO، حمایت کرده است.
بازگشت به پیکره ای که توسط روسای جمهوری پیشین فرانسه کنار گزارده شده بود، هر چند که این اقدام انتقادهایی را در پارلمان فرانسه برانگیخته است. نیکلا سارکوزی رییس جمهوری فرانسه در صدد آنست تا درهایی را که شارل دوگل دهه های پیش بر روی ناتو بسته بود، بازگشایی کند. اقدامی که از همان سالها به بعد بر روابط آمریکا و فرانسه اثر گزارده است.
رییس جمهوری فرانسه می خواهد که کشورش باز هم در رده فرماندهی نظامی سازمان پیمان دفاعی آتلانتیک شمالی یا ناتو قرار گیرد. در دهه های قبل شارل دوگل رییس جمهوری وقت فرانسه و پایه گزار جمهوری پنجم آن کشور از فرماندهی ناتو به این دلیل که آن را بسیار نزدیک به آمریکا و تهدیدی برای استقلال فرانسه می دانست، کنار کشید.
مساله پیوستن مجدد به رده فرماندهی ناتو مساله ای است که نمایندگان پارلمان فرانسه که از اعضای حزب «اتحاد جنبش مردمی» یا همان حزب حاکم هستند، نیز نقطه نظرهای متفاوتی در این باره ابراز میکنند.
یکی از آنان Jacque Myard است می گوید از نقطه نظر نظامی، لزومی ندارد که شما به فرماندهی ناتو بپیوندید. زیرا وقتی می گویند که با این اقدام نفوذ ما بیشتر خواهد شد، من می گویم، نه نفوذ ما بیشتر نخواهد شد. ما نمی توانیم طبیعت ناتو را تغییر بدهیم.
اما «Patrick Ollier» یکی دیگر از اعضای حزب حاکم در پارلمان فرانسه عقیده دیگری را در این زمینه ارایه می دهد و می گوید ما سهم خود را ادا می کنیم. سربازان ما در ناتو خدمت می کنند. در واقع، ما دوباره به ناتو باز نمی گردیم، ما هرگز آن را ترک نکرده بودیم. ما به ساختار فرماندهی آن باز می گردیم، ساختاری که باید بگویم امروزه ما تمام زیان های آن و نه مزیت هایش را دارا هستیم. ما با ناتو در افغانستان هستیم. ما با ناتو در کوزوو بودیم. در نتیجه کاملا طبیعی است که امروز ما باید نقشی در هدایت آن سازمان داشته باشیم.
در حال حاضر، پیمان دفاعی آتلانتیک شمالی دیگر تنها یک سازمان نظامی نیست بلکه اکنون در چهرچوب یک سازمان سیاسی – نظامی عمل می کند.
مساله بازگشت فرانسه به فرماندهی ناتو که توسط رییس جمهوری فرانسه و در جهت استحکام نظام دفاعی اروپا مطرح شده، با مخالفت اکثر نمایندگان حزب سوسیالیست فرانسه در پارلمان از جمله «Elisabeth Guigou» روبرو شده است.
خانم «گیگو» می گوید مساله برعکس است. ما قدرت دفاعی اروپا را سست خواهیم کرد زیرا ما وسایل و امکانات بیشتر نظامی در اختیار آنان قرار خواهیم داد. امکاناتی که می تواند در خارج از محدوده ناتو مورد استفاده قرار گیرد و این برای مشکل اصلی من است.
نیروهای فرانسه در ناتو پیش از این نیز با نیروهای ناو در افغانستان، کوزوو، بوسنی و مناطق دیگر همکاری کرده و در بسیاری از مواقع نقش رهبری نظامی را بر عهده داشته اند. در فرانسه، سازمان ناتو بیشتر به عنوان کلوبی شناخته می شود که توسط آمریکایی ها و متحدان وفادار آنان یعنی بریتانیا اداره می شود.
در کنار اعضای پارلمان فرانسه، مدیر اجرایی انستیتوی فرانسه در روابط بین المللی، Dominique David می گوید نیکلا سارکوزی می خواهد اقدامی در این باره انجام دهد که با اسلاف وی کاملا متفاوت است. وی می گوید به گمان من، در درجه اول پرزیدنت سارکوزی واقعا می خواهد خودمختاری نظام دفاعی اروپا را با استفاده از پیمان دفاعی آتلانتیک شمالی تجدید حیات بخشد و در درجه دوم، در واقع مساله چهره فرانسه مطرح است. او همان کسی است که موضع فرانسه را نه تنها در چارچوب ناتو، بلکه نسبت به ایالات متحده آمریکا نیز تغییر داده است و ما می دانیم که اشاره به آمریکا در ذهن پرزیدنت سارکوزی بسیار اهمیت دارد.
ناتو هنوز کاملا مطمئن نیست که بازگشت فرانسه را در ساختار فرماندهی نظامی ناتو چگونه انجام دهد، اما پاریس برای دو فرماندهی مهم سرگرم مذاکره است. یکی در مرکز نظامی Norfolk در ویرجینیا که مسایل مربوط به اصلاحات ناتو را انجام می دهد و دیگری در مرکز عملیاتی لیسبون در پرتغال.