بت سازها و بت شکن ها – روز پنجاه و يکم

هنوز که هنوز است، اين گفته که يک ديوانه سنگی به چاه مياندازد که هزار تا عاقل از در آوردن آن عاجزند، در دنيای امروز من و تو هم کارگر است. حالا در اين حکايت تعيين کن که "ديوانه" کدامست و عاقلان کی هستند.

يک نشريه بريتانيائی از همانگونه که زندگی پرنسس ديانای نگون بخت را بپايان رساندند، ميآيد و عکسی چاپ می کند از "مايکل فلپس" قهرمان قهرمانان المپيک، برنده هشت مدال طلای المپيک پکن که قلب دنيا را در روزها و شبهای پر شور المپيک فتح کرد، در اين عکس که ظاهرأ شير پاک نخورده ای در يک مجلس و محفل جوان ها در دانشگاه کارولينای جنوبی با تلفن همراه خود برداشته و به اين نشريه فروخته، مايکل فلپس را با پيپی نشان ميدهد که ظاهرأ برای کشيدن "ماری جوانا" بکار ميرود.
و انتشار اين عکس نه فقط زندگی مايکل فلپس را زير و رو ميکند، که همه آنها که بگونه ای با او در ارتباطند، مقامات ورزشی آمريکا، مردمانی که اين جوان را نه فقط تحسين که ستايش کرده اند، بچه هائی که به عشق مايکل فلپس "صبحانه سيريال" خود را ميخورند، جوانهائی که به اميد مايکل فلپس شدن بداخل استخرها ميپرند، و بالاخره خود رسانه های جمعی که از اين "بت" بسيار نصيبشان شده در ميمانند که چه کنند؟

پاره ای دست به شمشير ميبرند که بزن اين خطاکار را و پاره ای با انصاف بيشتر ميگويند؛ اگر قرار باشد هر جوانی را برای خطائی از زندگی ساقط کرد بايد در شهر "هر آنکه هست" را ساقط کنند.

اولی ها و طرفداران شدت عمل عليه مايکل فلپس، استدلال می کنند که "همه" بت و الگوی بچه ها نيستند که عکسشان روی قوطی سيريال ها باشد و گروهی ديگر ميگويند حالا فکر ميکنيد با بزن و ببند و بکوب "مايکل فلپس"، همه مشکل رو آوردن جوانها به "ماری جوانا" (پاره ای تفننی و پاره ای هم فراتر از تفنن) حل خواهد شد؟ در کدام جامعه ای "مجازات" حتی در شديدترين نوع خود، حتی در اجتماعات بسبک قرون وسطائی توانسته جلوی جرائم را بگيرد؟

بهر صورت تا اينجای قضيه، فدراسيون شنای آمريکا، مايکل فلپس را عجالتأ سه ماه از مسابقات محروم ساخته و شرکت سيريال سازی Kellogg’s هم اعلام کرده که قراردادش را با او تجديد نخواهد کرد.

مايکل فلپس خود از همان روز اول بجای انکار آمد و از "خطای قضاوت" خود پوزش خواست و مجازات فدراسيون شنا را نيز پذيرفته است.

اما ميرسيم به "رسانه های جمعی" که در بينشان از نوع نشريه بريتانيائی فراوانند و در دنيای امروز بصورتی کورکورانه و بدون ترحم غريب و خودی را ميزنند، حتی اگر طرف غاز تخم طلائی باشد که از قبل او اين همه خورده باشند و باز هم بتوانند بخورند.

در دنيای امروز من و تو اين بخش از جامعه من و تو نه برای خدمت "ديروز" تره خورد ميکنند و نه آنچنان خردی در مورد "فردا" نشان ميدهد. آنچه ميماند امروز است و امروز و روزی امروز به هر قيمت.