پرزیدنت بوش در یک کنفرانس خبری در پراگ، پایتخت جمهوری چک، گفت ناراضیان و طرفداران دمکراسی در سراسر جهان، در یک باور استوار یکپارچه هستند:
**** این که آزادی حق مسلم و بی چون و چرای هر مرد، زن و کودک است، و راه صلح پایدار در جهان ما از آن می گذرد.
آقای بوش گفت برای ملت های آزاد، پیشبرد آزادی هم یک الزام اخلاقی و هم ضرورتی عملی است:
**** سالها پیش، آندره ساخاروف، ناراضی روس، هشدار داد کشوری که به حقوق شهروندان خود احترام نگذارد، به حقوق همسایگان خود پاسخ نخواهد داد. تاریخ درست بودن نظر او را تایید می کند. دولت هائی که به مردم خود پاسخگو باشند، به یکدیگر حمله نمی کنند. دمکراسی ها، به جای مسئول دانستن عوامل و بلاگردان های خارجی، از طریق روند سیاسی به مشکلات می پردازند.
پرزیدنت بوش گفت: پایان دادن به خود کامگی و استبداد ایجاب می کند از نیروهای آگاه که جوامع سرکوبگر را از درون ضعیف می کنند، پشتیبانی شود. آقای بوش اظهار داشت: مردمی که در دیکتاتوری و استبداد زندگی می کنند، باید بدانند فراموش نمی شوند:
**** مردم کره شمالی در جامعه بسته ای زندگی می کنند که در آن مخالفت و دگراندیشی بی رحمانه سرکوب می شود، آنها از برادران و خواهران خود در جنوب جدا شده اند.
ایرانیان ملتی بزرگ هستند که حق دارند آینده خود را تعیین کنند، اما مشتی افراطی که به دنبال جنگ افزار اتمی هستند، آنها را از آزادی محروم می سازند و مانع از آنند که کشورشان جایگاه برحق خود را در میان ملت های رو به شکوفائی و رونق، به دست آورد... پیام من به کسانی که از استبداد رنج می برند این است: ما هرگز سرکوبگران شما را نخواهیم بخشید. ما همیشه از آزادی شما دفاع خواهیم کرد.
پرزیدنت بوش گفت کمک به پایان بخشیدن به استبداد به معنای تحمیل ارزشهایمان بر کسانی که آنها را باور ندارند نیست. افراطیون، رادیکال ها و مستبدین، تنها کسانی هستند که مجبورند ارزش های خود را تحمیل کنند، و این یک واقعیت است.