جمعه ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ ایران ۲۲:۱۲
| ساقيا داني كه مخموريم در ده جام را |
|
| ساعتي آرام ده اين عمر بی آرام را |
|
| |
| مير مجلس چون تو باشی با جماعت در نگر |
|
| خام در ده پخته را و پخته در ده خام را |
|
| |
| قالب فرزند آدم آز را منزل شدست |
|
| انده پيشی و بيشی تيره كرد ايام را |
|
| |
| نه بهشت از ما تهي گردد نه دوزخ پر شود |
|
| ساقيا در ده شراب ارغواني فام را |
|
| |
| قيل و قال بايزيد و شبلي و كرخی چه سود |
|
| كار كار خويش دان اندر نورد اين نام را |
|
| |
| تا زماني ما برون از خاك آدم دم زنيم |
|
| ننگ و نامي نيست بر ما هيچ خاص و عام را |
|
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
| فتنه را در عالم آشوب و شور |
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
| نيستم با درد عشقت لحظه‌اي |
|
| خالي از غمها و از تيمارها |
|
| |
|
|
| مي‌نهم جان را و دل را خارها |
|
| |
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
| مرد هشيار در اين عهد كمست |
|
|
|
| |
| زيركان را ز در عالم و شاه |
|
|
|
| |
| هست پنهان ز سفيهان چو قدم |
|
|
|
| |
| و آن كه راهست ز حكمت رمقي |
|
| خونش از بيم چو شاخ به قمست |
|
| |
| و آن كه بيناست درو از پی امن |
|
|
|
| |
| از عم و خال شرف مر همه را |
|
|
|
| |
| هر كجا جاه در آن جاه چهست |
|
| هر كجا سيم در آن سيم سمست |
|
| |
|
|
| گر چه اندر سقر اندر ارمست |
|
| |
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
| رسته نزد همه كس فتنه گياه |
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
| هر كه را بينی پر باد ز كبر |
|
| آن نه از فربهی آن از ورمست |
|
| |
| از يكي در نگري تا به هزار |
|
|
|
| |
|
|
| رخ به سيمين برو سيمين صنمست |
|
| |
|
|
| دل به زور و زر و خيل و حشمست |
|
| |
|
|
| بهر نان پشت دل و دين به خمست |
|
| |
| فقها را غرض از خواندن فقه |
|
|
|
| |
|
|
|
|
| |
|
|
| قبله‌شان شاهد و شمع و شكمست |
|
