بيست و هفت نفر از رهبران مذهبی ايالات متحده آمريکا با امضای توماری ازدولت ايالات متحده آمريکا خواسته اند که شکنجه و رفتار غير انسانی را بکلی تقبيح کند.
اين تومار در پاسخ به اتهاماتی است که سازمانهای هوادار حقوق بشر بخاطر گزارشهای مربوط به بازداشتگاههای عراق، افغانستان و خليج گوانتانامو به آمريکا وارد آورده اند.
در يک تومار که در روزنامه نيويورک تايمز به صورت آگهی چاپ شده است ائتلاف بزرگی از رهبران دينی آمريکا از پرزيدنت بوش و کنگره آمريکا خواسته اند با اعلام ممنوعيت قطعی هرنوع شکنجه، بدون استثنا، به همه ابهاماتی که نسبت به سياست آمريکا در اين زمينه وجود دارد پايان دهند.
اين رهبران ديني، مذاهب گوناگون را دربر ميگيرند، و شامل اسقف اعظم کليسای کاتوليک واشنگتن، کاردينال مک کاريک، جناب تِد هاگارد رئيس جامعه انجيلی ، و دکتر سيد سعيد، رئيس جامعه اسلامی آمريکای شمالی هستند.
الی وايزل برنده جايزه صلح نوبل و جيمی کارتر رئيس جمهوری سابق آمريکا نيز از جمله امضاکنندگان هستند.
کن ليسائيوس يکی از سخنگويان کاخ سفيد به صدای آمريکا گفت دولت آمريکا " کمال احترام را نسبت به اين رهبران مذهبی دارد."
سخنگو در عين حال تأکيد کرد که پرزيدنت بوش بارها گفته است که دولت آمريکا بازداشت شدگان را شکنجه نميکند؛ و همواره به معاهدات بين المللی پايبند است. وی اضافه کرد که اين سياست آمريکا است و سياست آمريکا باقی خواهد ماند.
تومار ِ رهبران دينی هنگامی منتشر ميشود که سازمان ملل متحد و گروههای حقوق بشر دولت آمريکا و برخی ديگر از کشورها را، بخاطر اينکه پس از حملات يازدهم سپتامبر به آمريکا برای اصطلاح "شکنجه" تعريف محدودتری قائل شده اند ، مورد انتقاد قرار داده اند. "مانفرد نواک" رابط ويژه سازمان ملل در امور شکنجه ميگويد: پيش از حملات يازدهم سپتامبر سال ۲۰۰۱ دولتها پذيرفته بودند که شکنجه مطلقاً ممنوع است و شکنجه پديده شرم آوری است.
نواک ميگويد: " پس از يازدهم سپتامبر بحث بسيار تأسف انگيزی درگرفت دائر بر اينکه در موارد فوق العاده و استثنايی ، از قبيل بمب گذاري، آيا اِعمال شکنجه به منظور رسيدن به هدفی عاليتر، حفظ امنيت ملي، و نجات جان انسانهای بيگناه ، و غيره قابل توجيه است يا نه." نواک ميگويد کمرنگ شدن سطور معاهدات بين المللی که برای ممنوعيت مطلق شکنجه نوشته شده بود جدی ترين چالشی است که از زمان جنگ جهانی دوم به مصاف قوانين بين المللی و حفظ حقوق بشر آمده است.
آگهی روزنامه نيويرک تايمز يک روز پس از آن منتشر ميشود که مقامات حقوق بشر در گرد همآيی خود در واشنگتن از مجامع مذهبی پرسيدند که آيا به راستی در برابر اتهامات مربوط به شکنجه چه اقدامات ملموسی بعمل آورده اند؟
"اليسا ماسی مينو" رئيس گروه "حقوق بشرمقدم بر همه چيز " ميگويد : " در پرسش مربوط به شکنجه ، جامعه مذهبی در کدام جبهه قرار دارد؟ اگر از استثنائات چشم گير بگذريم، بايد بگويم جامعه مذهبی عموماً در اين مورد سکوت اختيار کرده است...." اين رهبر سازمان حقوق بشر از انتشار تومار استقبال کرد، و گفت شنيدن مسأله شکنجه از زبان رهبران اخلاقی جامعه مصداق " دير رسيدن بهتر از هرگز نرسيدن است" را به ذهن متبادر ميسازد.