همراه با پيشرفت سريع تکنولوژی حجم زباله های وسائل برقی بشدت در جهان رو به افزايش است.
زباله های برقی به وسائلی گفته ميشود که عمر مصرف آنها به پايان رسيده است مانند تلفن، تلفن همراه، تلويزيون، راديو، و بويژه کامپيوتر و چاپگر که ميانگين عمر مصرف آنها در آمريکا تنها 2 سال است.
توسعه سريع صنايع برقی در جهان همزمان نشانگر افزايش حجم زباله های اين صنعت است بطوريکه در حال حاضر زباله های توليدات برقی يک از معضلات عمده جهانی است.
بر اساس تخمين گروه حاميان محيط زيست "گرين اس پيس" سالانه بيست تا پنجاه ميليون تن زباله های وسائل برقی در جهان ايجاد ميشود که بعضی از قطعات اين وسائل دارای مواد شيميائی مضری هستند که ميتوانند زمين، آب، هوا، و بطور کلی محيط زيست را آلوده سازند.
در حال حاضر در آمريکا مقررات خاصی در سطح فدرال در مورد بازيافت و يا نحوه انبار زباله های برقی وجود ندارد ولی در ژاپن و اتحاديه اروپا برنامه و مقررات جامعی برای توليد کنندگان، وارد کنندگان، و فروشندگان وسائل برقی برای بازيافتن زباله های برقی وضع شده است.
در آمريکا تنها تعداد معدودی مراکز بازيابی زباله های برقی وجود دارد ولی مقادير زيادی از اين زباله ها برای استفاده از قطعات و بازيافتن آنها به کشورهای در حال رشد مانند هند و چين فرستاده ميشوند.
ولی دکتر "باکول رائو" کارشناس بازيافتن زباله برقی ميگويد کارگران بازيابی زباله های توليدات برقی در کشورهای در حال رشد که خود را در معرض خطر مواد مضرشيميائی اين زباله ها قرار ميدهند هيچ تخصصی در اين امر ندارند و فاقد سيستم های بهداشتی مناسب هستند.