شیمون پرز، رئیس جمهوری سابق اسرائیل بعد از مدتی بیماری سه شنبه شب در سن ۹۳ سالگی درگذشت.
باراک اوباما در بیانیه ای به مناسبت درگذشت او نوشت، یک چراغ از میان مان رفت اما امیدی که او به ما داد، برای همیشه روشن خواهد ماند.
آقای پرز از دو هفته پیش در پی سکته مغزی در بیمارستان بستری شد و هرچند ابتدا گزارش هایی از بهبود حال او منتشر شد اما در نهایت سه شنبه شب درگذشت.
شیمون پرز از کهنهکارترین سیاستمداران اسرائیل است که تقربیا در هر تغییر و تحول عمده مرتبط با آن کشور از سال ۱۹۴۸ میلادی به این سو، دخیل بوده است. آخرین مقام آقای پرز، هفت سال ریاست جمهوری اسرائیل تا سال ۲۰۱۴ بود.
وی در هفتاد سال عمر حرفهای خود، در سمتهای مختلفی خدمت کرد.
شیمون پرز یک دوره هفت ساله در سالهای ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۴ رییس جمهوری بود که آخرین مقام رسمی او محسوب می شد.
او دو بار از سوی حزب کارگر به عنوان نخست وزیر انتخاب شد و در سالهای ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۶ و ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۶ در این سمت خدمت کرد.
بعد از توافق موقت صلح با فلسطینیها در سال ۱۹۹۳ آقای پرز که وزیر خارجه بود، به همراه اسحاق رابین نخست وزیر وقت اسرائیل، بطور مشترک برنده جایزه صلح نوبل شد، البته آن پیمان هرگز دائمی نماند.
آقای رابین در سال ۱۹۹۵ میلادی هدف سوء قصد یک اسرائیلی ملیگرای افراطی، که مخالف توافق صلح با فلسطینی ها بود، قرار گرفت و کشته شد. به دنبال این حادثه، شیمون پرز جانشین او شد.
شیمون پرز در اوت ۱۹۲۳ در لهستان متولد شد و در سال ۱۹۳۴ به همراه خانوادهاش به فلسطین مهاجرت کرد.
در سال ۱۹۴۷ به جنبش هاگانا تحت رهبری دیوید بن گوریون پیوست و پس از استقلال اسرائیل در ماه مه ۱۹۴۸، از سوی بن گوریون که نخست وزیر شده بود، به سمت فرمانده نیروی دریایی انتخاب شد.