گروه E در دور اول
چگونه به جام جهانی راه يافت
فرانسه در بازی های مقدماتی در گروهی قرار گرفت که نه تنها شامل بهترين تيم های اروپايی مثل اسپانيا بود، بلکه به جای ۴ تيم، ۵ تيم در اين گروه با هم رقابت می کردند. بنابراين، فرانسه جای کمی برای اشتباه داشت و بايد با دقت و حساب شده، و همچنين با قدرت و مهارت بازی می کرد.
در نهايت فقط يک بار شکست خورد، آن هم در بازی برگشت از اسپانيا. شاگردان ديديه دشام، به جز در بازی رفت با اسپانيا که با نتيجه مساوی ۱-۱ تمام شد، به ندرت بازی درخشانی از خود نشان دادند.
در نهایت قسمت فرانسوی ها اين بود که مثل بازی های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ در آفريقای جنوبی، اين بار نيز سرنوشتشان در بازی پلی آف رقم بخورد. منتهی از بخت بد آنها، در این مرحله مقابل تيم قوی و با انگيزه اوکراين بايد بازی می کردند که از روحيه بالایی برخوردار بود. در نتيجه، فرانسه بازی رفت را در کيف با نتيجه ۲ بر صفر باخت، اما در بازی برگشت، در زمين خودی، قهرمان جام جهانی ۱۹۹۸ اميدهای اوکراين را به باد داد و تيمی که از چند چهره جوان و اميدبخش بهره می جست با نتيجه ۳ بر صفر تواست اوکراين را شکست دهد.
مامادو ساخو، رافائل وارانه، و پل پُگبا الگوهای نسل جوان هستند، در حالی که جوانان با استعدادی که در ۲۰۱۳ فرانسه را در بازی های جهانی زير ۲۰ سال به شکوه رساندند تيم ملی را همراهی می کنند.
پيشينه شرکت در جام جهانی
فرانسه از سال ۱۹۳۰ به این طرف، همواره به دليل بازی های فوق العاده بازيکنان افسانه ای اش، از احترام جهانيان برخوردار بوده است، اما در سال ۱۹۹۸ جهش بزرگی از خود نشان داد.
در حالی که بازیکنان برجسته ای مانند پلاتينی، آلن گريسه، ژان تيگانا و ديگران در مراحل نيمه نهايی در سال های ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶ با ناکامی مواجه شدند، بازيکنانی نظير زين الدين زيدان، لوران بلان، و ديديه دشام سرانجام توانستند در آن سال جام جهانی را به خانه ببرند.
آن پيروزی شگرف، چهار سال بعد با خروج نابهنگام آن تیم در همان مرحله اول بازی های گروهی دنبال شد؛ اما در جام جهانی ۲۰۰۶ اين مشکل را بخوبی جبران کردند و به مرحله نهايی رسيدند که باید مقابل ايتاليا بازی می کردند. اما آن بازی را با باختند. در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی تيم ملی فرانسه با روند نزولی که داشت، پاک طرفدارانش را مايوس کرد.
تحولات جاری
فرانسه همچنان به يافتن و پرورش برخی از ناب ترين استعدادهای بازی های جهانی ادامه می دهد، اما تکرار قهرمانی ۱۹۹۸ و نایب قهرمانی ۲۰۰۶، اصلا کار ساده ای نيست.
تيم ملی فرانسه که معمولا پیش از آغاز هر تورنومنت جهانی، جزو تيم های محبوب بشمار می رود، در بازی های قهرمانی اروپا در سال ۲۰۰۸ و جام جهانی ۲۰۱۰ آفريقای جنوبی، حتی در يک بازی هم نتوانستند پيروز شوند. در جام ملت های اروپای سال ۲۰۱۲ نيز به زحمت خود را به يک چهارم نهايی رساند.
نسل حاضر بی شک در جستجوی اسم و رسم بهتری در برزيل قصد دارد بر رکورد ۲۰۱۲ تجربه بهتری بنا کند.
بازيکنان کليدی
فرانسه با یک جفت دروازه بان سطح بالا، بنام های هوگو لوريس و استیو مانداندا و مدافعانی که تجربه بازی در باشگاه های مطرح اروپا را دارند، مثل اریک آبیدال، لوران کسينلی، و رافائل وارانه، استحکام و قدرت خود را در خط دفاعی به رخ حریفان می کشد. جلوتر از آنها، فرانک ریبری می تواند لحظات جادويی برای تيم خلق کند، در حالی که کریم بنزما و اولیویه ژيرود گلزن هایی دقیق و فرصت طلب هستند.
مربی: ديديه دشام
بهترين عملکرد در مسابقات جهانی: قهرمان
جام جهانی ۱۹۹۸ در فرانسه، برنده فوتبال مردان در المپيک سال ۱۹۸۴ در لس آنجلس، جام کنفدراسيون ها در سال ۲۰۰۱ کره جنوبی و ژاپن، برنده جام جهانی زير ۱۷ سال در سال ۲۰۰۱ در ترينيداد و توباگو، برنده جام جهانی فوتبال ساحلی سال ۲۰۰۵ در ريودوژانيرو.
ستارگان پيشين: جاست فونتن، ميشل پلاتينی، زين الدين زيدان
مرحله اول گروهی بازی های فرانسه
۱۵ ژوئن با هندوراس در ساعت ۱۶:۰۰ بوقت محلی پورتو آلگره
۲۰ ژوئن با سوئيس در ساعت ۱۶:۰۰ بوقت محلی سالوادور
۲۵ ژوئن با اکوادور در ساعت ۱۷:۰۰ بوقت محلی ريودوژانيرو
چگونه به جام جهانی راه يافت
فرانسه در بازی های مقدماتی در گروهی قرار گرفت که نه تنها شامل بهترين تيم های اروپايی مثل اسپانيا بود، بلکه به جای ۴ تيم، ۵ تيم در اين گروه با هم رقابت می کردند. بنابراين، فرانسه جای کمی برای اشتباه داشت و بايد با دقت و حساب شده، و همچنين با قدرت و مهارت بازی می کرد.
در نهايت فقط يک بار شکست خورد، آن هم در بازی برگشت از اسپانيا. شاگردان ديديه دشام، به جز در بازی رفت با اسپانيا که با نتيجه مساوی ۱-۱ تمام شد، به ندرت بازی درخشانی از خود نشان دادند.
در نهایت قسمت فرانسوی ها اين بود که مثل بازی های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ در آفريقای جنوبی، اين بار نيز سرنوشتشان در بازی پلی آف رقم بخورد. منتهی از بخت بد آنها، در این مرحله مقابل تيم قوی و با انگيزه اوکراين بايد بازی می کردند که از روحيه بالایی برخوردار بود. در نتيجه، فرانسه بازی رفت را در کيف با نتيجه ۲ بر صفر باخت، اما در بازی برگشت، در زمين خودی، قهرمان جام جهانی ۱۹۹۸ اميدهای اوکراين را به باد داد و تيمی که از چند چهره جوان و اميدبخش بهره می جست با نتيجه ۳ بر صفر تواست اوکراين را شکست دهد.
مامادو ساخو، رافائل وارانه، و پل پُگبا الگوهای نسل جوان هستند، در حالی که جوانان با استعدادی که در ۲۰۱۳ فرانسه را در بازی های جهانی زير ۲۰ سال به شکوه رساندند تيم ملی را همراهی می کنند.
پيشينه شرکت در جام جهانی
فرانسه از سال ۱۹۳۰ به این طرف، همواره به دليل بازی های فوق العاده بازيکنان افسانه ای اش، از احترام جهانيان برخوردار بوده است، اما در سال ۱۹۹۸ جهش بزرگی از خود نشان داد.
در حالی که بازیکنان برجسته ای مانند پلاتينی، آلن گريسه، ژان تيگانا و ديگران در مراحل نيمه نهايی در سال های ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶ با ناکامی مواجه شدند، بازيکنانی نظير زين الدين زيدان، لوران بلان، و ديديه دشام سرانجام توانستند در آن سال جام جهانی را به خانه ببرند.
آن پيروزی شگرف، چهار سال بعد با خروج نابهنگام آن تیم در همان مرحله اول بازی های گروهی دنبال شد؛ اما در جام جهانی ۲۰۰۶ اين مشکل را بخوبی جبران کردند و به مرحله نهايی رسيدند که باید مقابل ايتاليا بازی می کردند. اما آن بازی را با باختند. در جام جهانی ۲۰۱۰ آفریقای جنوبی تيم ملی فرانسه با روند نزولی که داشت، پاک طرفدارانش را مايوس کرد.
تحولات جاری
فرانسه همچنان به يافتن و پرورش برخی از ناب ترين استعدادهای بازی های جهانی ادامه می دهد، اما تکرار قهرمانی ۱۹۹۸ و نایب قهرمانی ۲۰۰۶، اصلا کار ساده ای نيست.
تيم ملی فرانسه که معمولا پیش از آغاز هر تورنومنت جهانی، جزو تيم های محبوب بشمار می رود، در بازی های قهرمانی اروپا در سال ۲۰۰۸ و جام جهانی ۲۰۱۰ آفريقای جنوبی، حتی در يک بازی هم نتوانستند پيروز شوند. در جام ملت های اروپای سال ۲۰۱۲ نيز به زحمت خود را به يک چهارم نهايی رساند.
نسل حاضر بی شک در جستجوی اسم و رسم بهتری در برزيل قصد دارد بر رکورد ۲۰۱۲ تجربه بهتری بنا کند.
بازيکنان کليدی
فرانسه با یک جفت دروازه بان سطح بالا، بنام های هوگو لوريس و استیو مانداندا و مدافعانی که تجربه بازی در باشگاه های مطرح اروپا را دارند، مثل اریک آبیدال، لوران کسينلی، و رافائل وارانه، استحکام و قدرت خود را در خط دفاعی به رخ حریفان می کشد. جلوتر از آنها، فرانک ریبری می تواند لحظات جادويی برای تيم خلق کند، در حالی که کریم بنزما و اولیویه ژيرود گلزن هایی دقیق و فرصت طلب هستند.
مربی: ديديه دشام
بهترين عملکرد در مسابقات جهانی: قهرمان
جام جهانی ۱۹۹۸ در فرانسه، برنده فوتبال مردان در المپيک سال ۱۹۸۴ در لس آنجلس، جام کنفدراسيون ها در سال ۲۰۰۱ کره جنوبی و ژاپن، برنده جام جهانی زير ۱۷ سال در سال ۲۰۰۱ در ترينيداد و توباگو، برنده جام جهانی فوتبال ساحلی سال ۲۰۰۵ در ريودوژانيرو.
ستارگان پيشين: جاست فونتن، ميشل پلاتينی، زين الدين زيدان
مرحله اول گروهی بازی های فرانسه
۱۵ ژوئن با هندوراس در ساعت ۱۶:۰۰ بوقت محلی پورتو آلگره
۲۰ ژوئن با سوئيس در ساعت ۱۶:۰۰ بوقت محلی سالوادور
۲۵ ژوئن با اکوادور در ساعت ۱۷:۰۰ بوقت محلی ريودوژانيرو