فایزه المصری، خبرنگار صدای آمریکا، واشنگتن
از همان ابتدای دوره تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، جوانان، سرشار از انرژی به طور فعالانه درگیر مبارزات انتخاباتی شدند.
در روز انتخابات، حضور جوانان در پای صندوق های رای گیری بیش از هر وقت دیگری به چشم می خورد.
بنا به گفته کارشناسان، جوانان دریافتند که این یک برهه پراهمیت در انتقال دولت می باشد و آنها خواستار همراهی با این تغییرات شدند.
جوانان همواره به دلیل بی علاقگی و عدم مشارکت در سیاست مورد انتقاد قرار می گرفتند. اما در انتخابت ۲۰۰۸ جوان ترین قشر رای دهندگان، ثابت کردند که نقش بسیار مهمی را در بازی های سیاسی ایفا می کنند.
حدود ۲۴ میلیون آمریکایی جوان، ۱۸ تا ۲۹ ساله، پای صندوق های رای گیری حاضر شده و رای خود را به صندوق ها انداختند.
تعداد رای دهندگان جوان با رشد دو میلیونی نسبت به انتخابات سال ۲۰۰۴ افزایش چشمگیری داشته است.
اریکا ویلیامز، سخنگوی یک گروه غیر سیاسی به نام پیشرفت دانشگاه است که به جوانان کمک می کند تا صدای خود را در مورد موضوعات گوناگون به گوش همگان برسانند.
او می گوید هزاران تن از جوانان حاضر بودند ساعت ها در صف های طولانی حوزه های انتخاباتی بایستند تا بتوانند رای دهند.
برخی مانند آنابل گلد در مکانی بسیار دور از حوزه های رای گیری زندگی می کنند و به ناچار آرای غیابی خود را پست کردند.
یک دانشجوی سال آخر دانشگاه واندر بیلت می گوید او توسط معلم دبیرستان خود از حقوق و وظایف شهروندی آگاه شده است.
او در این باره می گوید: « در واقع همه چیز از انتخابات سال ۲۰۰۰ شروع شد. آموزگار از ما می خواست آنچه را که در سیاست اتفاق می افتد از نزدیک مطالعه کنیم. از همان دوران یک اشتیاق درونی در من به وجود آمد که مسایل سیاسی را از نزدیک دنبال کنم. از حدود دو سال پیش، همنسلان من خواستار یک تحول اساسی در ساختار کشور شدند. این یک انگیزه قوی در من به وجود آورد که نه تنها خود، بلکه سایر افراد ۱۸ تا ۲۴ ساله را نیز تشویق کنم که در پای صندوق های رای گیری حاضر شوند.»
آمار نشان می دهد که دو سوم رای دهندگان جوان، اوباما، ریس جمهور منتخب را به سناتور مک کین ترجیح داده اند.
آنابل گلد و کامرون کوک، دانشجویان دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز به این اکثریت تعلق دارند.
کامرون کوک می گوید: « من احساس کردم اوباما نمایانگر دیدگاه های من است. همچنین در مقام رهبری نسل جدید، با مسایل از دیدگاه متفاوتی برخورد می کند. »
استفانی یانگ، نماینده سازمان جنبش رای که بر آن است یک قدرت سیاسی متشکل از جوانان برپا کند، چنین می گوید: « ما می دانیم جوانان تحت تاثیر چهار مساله اصلی قرار دارند که به نوعی بیشتر آمریکاییان را تحت تاثیر قرار داده است. امسال اقتصاد بزرگترین مساله برای همگان بود. فارغ التحصیلان جویای کار، قادر به یافتن شغل مناسب با درآمد کافی و خدمات درمانی نیستند. نداشتن توان مالی برای خرید بیمه خدمات درمانی، دومین نگرانی مهم مردم است. سومین مساله آن است که جوانان می خواهند به دانشگاه بروند ولی این امکان برایشان مقدور نیست زیرا مخارج تحصیل بسیار بالاست و خانواده هایشان قادر به پرداخت آن نیستند. مورد چهارم جنگ عراق است. جوانان از روز نخست علیه این جنگ مبارزه کردند و هنوز هم به این مبارزه ادامه می دهند .این یکی از تغییراتی است که جوانان خواهان ایجاد آن هستند.»
استفانی، کسب حمایت نسل جوان را به عملکرد موفقیت آمیز ستاد انتخاباتی اوباما نسبت می دهد و در این باره می گوید: « اوباما، ریس جمهور منتخب، عملکرد منحصر به فردی در به دست آوردن حمایت جنبش رای دهندگان جوان که از سال ۲۰۰۴ آغاز شد، داشته است. او با جوانان به زبان خودشان صحبت کرد. او از شروع مبارزات انتخاباتی با استفاده از facebook ، myspace و سایر شبکه های اجتماعی بر روی اینترنت، سعی در جلب حمایت جوانان داشت. او با بر پا کردن ستاد های تبلیغاتی در محوطه دانشگاه ها توانست با جوانان در مورد مشکلاتشان صحبت کرده و آنها را متقاعد کند که وی بهترین نامزد ممکن در این دوره انتخابات می باشد.»
دیوید مادلند، در مرکز پیشرفت آمریکاییان چنین می گوید: « رای دهندگان جوان در این انتخابات تاثیر به سزایی داشتند ولی رفتن به پای صندوق های رای گام آخر نیست. جمعیت این نسل بسیار بالاست و این انتخابات می تواند یک شروع تازه باشد. من فکر می کنم که ما دراین انتخابات شاهد انتقال قدرت از یک نسل سالخورده به یک نسل جوان تر بودیم. نسل جوان و سرزنده امروز بیش از پیش در گیر مسائل سیاسی شده است. اگر نگاه کنید می بینید خدمات داوطلبانه، بحث های سیاسی و خواندن روزنامه، همه نشان از مشارکت نسل جوان در فعالیت های سیاسی دارند. آنها مصرانه خواهان تغییرات رو به جلو هستند. بنا براین بسیار محتمل است که شاهد تغییرات اساسی در آینده نزدیک و سال های آتی باشیم. چرا که اینگونه رفتارها و عقاید که در آغاز زندگی سیاسی افراد شکل می گیرد معمولا تا مدت ها همراه آنها خواهد بود.»
کامرون کوک با تایید این مطلب چنین می گوید: « این انتخابات همانند ورود به دانشگاه است. جای بسی خوشحالی ست که شما وارد دانشگاه شدید، همین طور جای خوشحالی است که ما یک رهبر بالقوه شگفت انگیز را انتخاب کردیم ولی کار ما هنوز تمام نشده است و کارهای بسیاری پیش رو داریم. باید سستی را کنار گذاشت.»
بنا به گفته اریکا ویلیامز، جوانان به سوی مرحله بعدی که مشارکت در سیاست است گام بر می دارند:«ما انتظار نداریم که همه چیز ظرف مدت یک روز پس از شروع دوره ریاست جمهوری اوباما اتفاق بیافتد. می دانیم اوباما، رییس جمهور منتخب، برای اعمال سیاست ها به حمایت ما نیاز دارد. بنابراین جوانان آماده هستند که سخت کار کنند. ما هم اکنون به دنبال آن هستیم که جوانان را تشویق کنیم تا مشارکت سیاسی بیشتری داشته باشند و این قدرت سیاسی به دست آمده را به کار بگیرند و با وارد شدن به ساختار سیاسی کشور منصب های بیشتری کسب کنند.»
او امیدوار است که این جنبش نوظهور در انتخابات امسال، روشنگر جوانان بیشتری باشد بلکه بتوانند در زندگی اجتماعی نقش فعال تری داشته باشند، سیاست گذاران را تحت تاثیر قرار داده و صدای خود را به گوش همگان برسانند.
شنبه ۲۹ دی ۱۴۰۳ ایران ۱۵:۳۵