مَت رابینسون یک پرستار در بیمارستان دانشگاه متودیست در شهر مِمفیس در ایالت تِنِسی است. او روز را با مجهز شدن به پوشش حفاظتی شروع میکند. تمام روز نیز از یک راهروی بیمارستان به راهروی دیگر میرود؛ از یک بیمار به بیماری دیگر. او کاملاً عمق ناراحتی بیماران مبتلا به کرونا را درک میکند. خود او اوائل سال به ویروس کرونای نوظهور مبتلا شده بود. با توجه به شغلش و اینکه خود نیز مبتلا شده بود، رابینسون آغاز واکسینه کردن پرسنل خط مقدم مبارزه با کوید و نجات جان مبتلایان را گامی نخستین و مهم قلمداد میکند.
مت رابینسون پرستار بیمارستان دانشگاه متودیست میگوید: واکسینه کردن کارکنان به ما کمک میکند به بیمارانمان رسیدگی کنیم. اگر پرستارها ناچار نشوند بخاطر ابتلا به کووید، خود در خانه بمانند، ما بیشتر وقت خواهیم داشت به بیماران برسیم.
او این واکسیناسیون را گامی به سمت عادی شدن دوبارهء زندگی میبیند، با این وجود معتقدست «عادی» آینده با «عادی» گذشته فرق خواهد داشت.
این پرستار میگوید: با شروع توزیع واکسن، خیلیها فکر می کنند که دیگر میشود از ماسک استفاده نکرد. میگویند ما دیگر واکسینه شدیم و ما را مصون خواهد کرد اما متأسفانه این قضیه فوری نخواهد بود.
او معتقدست چندین ماه طول خواهد کشید تا به وضعیت نسبتاً عادی برسیم و مردم باید هنوز بسیار محتاطانه عمل کنند و همان مسائل ایمنی کنونی را رعایت کنند.
بیمارستان دانشگاه متودیست یکی از بزرگترین مجموعه بیمارستانهای منطقه جنوب میانه آمریکا است که اخیراً دوباره پذیرای بیشترین بیمار مبتلا به کرونا در یک روز بود.