اين گزارش درباره زندگی پسری ست که آتیسم داشت. فرد مبتلا به بیماری آتیسم در ارتباط برقرار کردن، کارگرفتن، بازی کردن، حرف زدن، از کلمه من استفاده کردن و استفاده از زبان برای برقراری ارتباط با مردم عاجز است. علت را هیچکس فعلا نمی داند. اما خوشبختانه پسر در گزارش ما اوضاعش خوب است چون بیماریش به موقع شناسایی شد. مادر و پدر به جای اینکه بگويند کودک ما خنگ است یا از مردم به دور است، حرکاتش را در کودکی بطور دقیق تحت نظر گرفتند و حاصل این دقت شناسایی به موقع بیماری و در نهایت بهبودی نسبی این کودک است. درود به همه مادر و پدرهايی که نسبت به زندگی فرزندشان احساس علاقه و تعهد می کنند.