لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ ایران ۱۶:۲۹

افزایش تولد نوزادان ناقص الخلقه در سوریه


یک زن آواره سوری در مرز ترکیه
یک زن آواره سوری در مرز ترکیه

پزشکان بدون مرز در سوریه تولد نوزادان ناقص الخلقه را با نبود مراقبت های پزشکی برای زنان باردار مرتبط می داند.

پزشکان خارجی که در سوریه خدمت می کنند شاهد تولد «شمار تکان دهنده ای» از کودکانی هستند که با نقایص شدید جسمانی به دنیا می آیند – پزشکان این مسأله ناشی از فروپاشی نظام خدمات درمانی در این کشور جنگ زده می دانند.

روزنامه انگلیسی ایندیپندنت نوشته است موارد زیادی از آنانسفالی – یا تولد نوزادان فاقد بخش بزرگی از مغز، جمجمه و پوست سر – در مناطق شمالی سوریه، که خدمات پزشکی پیش از تولد در دسترس نیست، ثبت شده است.

در بسیاری از موارد، نوزادانی با این نقیصه، یا مرده به دنیا می آیند، و یا بلافاصله یعد از تولد می میرند. به نظر می رسد افزایش شمار کودکان مبتلا این عارضه با کمبود اسید فولیک در ارتباط باشد. در سراسر جهان برای جلوگیری از آنانسفالی کودکان، اسید فولیک برای زنان باردار تجویز می شود.

جوآن لیو، رئیس جدید سازمان پزشکان بدون مرز که هفته گذشته پس از یک بازدید ده روزه از مناطق جنگ زده سوریه، آن کشور را ترک کرده می گوید نقص عضو و آسیب های وحشتناک دیگری که وی شاهدش بوده، در نتیجه نبود مراقبت های پزشکی و بهداشتی در مناطق جنگی است.

خانم لیو ماه گذشته برای مشاهده شرایط سوریه و گرفتن خبرهای دست اول، شخصاً به مناطق جنگی در شمال آن کشور که کارکنان سازمان پزشکان بدون مرز در آن کار می کنند، سفر کرد. تنها کارکنان سازمان در جریان بودند که وی بالاترین پست سازمان را دارد.

دکتر لیو در بیرون بیمارستان صحرایی در فاصله تنها چند کیلومتری جبهه های جنگ، شاهد آسیب های شدید شهروندان و شرایط اسفناک ناشی از فقدان سیستم بهداشت و درمان بود.

خانم لیو می گوید در کمتر از دو هفته سه نوزاد را دید که با آنانسفالی به دنیا آمده بودند – دو تا از این نوزادان زنده به دنیا آمدند و چندی بعد جان سپردند. سومین نوزاد مرده به دنیا آمد:
«موارد زیادی از تولد نوزادان ناقص و مواردی از آنانسفالی را شاهد بودیم. بعضی از بچه ها بدون سر به دنیا آمده بودند. من متخصص کودکان و نوزادان هستم و دربیست سالی که از کارم می گذرد وضعیتی به این سختی ندیده بودم.»

تنها انگشت شماری از سازمان های کمک رسانی بین المللی مثل پزشکان بدون مرز در سوریه فعالیت می کنند. این سازمان شش بیمارستان صحرایی در گوشه و کنار سوریه برپا کرده؛ و عمدتاً به درمان غیرنظامیانی می پردازد که در جنگ داخلی گرفتار شده اند.

دکتر لیو در یک مجتمع آپارتمانی که به صورت درمانگاه از آن استفاده می شود، به زنان باردار و کودکان آسیب دیده از جنگ رسیدگی می کند:
«یک روز دو زن باردار به اینجا مراجعه کردند. به قفسه سینه یکی از آن دو شرپنل اصابت کرده بود. شش ماه باردار بود و وقتی به اینجا رسید نفس نداشت. سطح اکسیژن خونش به حد خطرناکی پایین آمده بود. به او کمک کردیم و حالش بهتر شد؛ ولی روز بعد جنین در شکمش از بین رفت. در فاصله سه دقیقه یک زن باردار دیگر به درمانگاه آمد. از شدت درد فریاد می زد می ما نمی دانستیم مشکلش چیست تا این که بالاخره حفره ای به بزرگی یک توپ تنیس در قوزک پایش به چشمم خورد. چاره ای نبود جز این که پایش را قطع کنیم. ولی خوشبختانه جنین سلامت ماند. آن دو زن داشتند برای خرید به بازار می رفتند، و تنها تماشاگر اوضاع در خیابان بودند.»

در یک از روزهای اقامت خانم لیو در سوریه چند کودک را به درمانگاه آوردند که به شدت دچار سوختگی شده بودند – قربانیان اصابت بمب بشکه ای که نیروی هوایی سوریه بر روی مدرسه ای در آن نزدیکی انداخته بود:
«سوختگی شان خیلی شدید بود؛ بعضی بیشتر از چهل درصد بدنشان سوخته بود. هر کاری از دستمان بر می آمد انجام دادیم، اما وقتی سوختگی تا آن حد شدید است باید به یک مرکز بهداشتی با امکانات بیشتر منتقل شوند. یکی از کودکان در راه بیمارستان جان داد.»

پزشکان بدون مرز پیشتر هشدار داده بود که حمله به مراکز پزشکی سیستم بهداشتی سوریه را به زانو درآورده است.

گزارش ماه اکتبر سازمان ملل حاکی است که « ۳۲ بیمارستان از ۸۸ بیمارستان دولتی سوریه به خاطرادامه جنگ بسته شده؛ و نیروهای طرفدار دولت سوریه صدها نفر از کارکنان بیمارستان و بیماران را بی دلیل بازداشت و شکنجه کرده، و کشته اند.» اما براساس برآوردها، وضعیت به مراتب از این بدتر است.

دکتر لیو می گوید «اگر پزشکان و اعضای کادر پزشکی را به سوریه بفرستم، باید خودم هم بتوانم به محل خدمت آنها بروم و از نزدیک وضعیتشان را مشاهده کنم.»

پزشکان بدون مرز از جامعه بین المللی خواسته است کمک کنند تا سازمان های امدادرسانی بتوانند به مناطق درگیر جنگ، دسترسی داشته باشند:
«وقتی بازرسان سلاح های شیمیایی سازمان ملل باید از مناطق آسیب دیده بازدید کنند، امکان سفر برایشان فراهم می شود. چرا برای رساندن کمک های انساندوستانه شرایط مشابهی فراهم نکنیم؟»
XS
SM
MD
LG