به این می گویند غافل گیری آغاز سال تحصیلی در فرانسه. اما این غافل گیری برای فرانسوا اولاند بسیار گران تمام شده است.
والری تریرویلر، یار پیشین رئیس جمهوری فرانسه، روز پنجشنبه ۴ سپتامبر کتابی را که در نهایت پنهان کاری تهیه شده، منتشر کرد. او در این کتاب داستان نه سال زندگی درکنار فرانسوا اولاند را که هجده ماه آن در کاخ الیزه گذشته شرح می دهد. این کتاب که «مرسی به خاطر این لحظه» نام دارد، به نوشته پاری ماچ که بخش هایی از آن را روز چهارشنبه به چاپ رساند، قطعاً برای تشکر از یار پیشین زندگی خانم تریرویلر نیست.
در این کتاب اولاند به صورت مردی سرد وبی عاطفه، ریاکار و دروغگوی حرفه ای، گرفتار وسواس جاه طلبی، و بکلی سطحی ترسیم شده است
به گزارش رادیو فرانسه، این کتاب البته نشانه سپاس نیست. حکایت زنی زخمی و تیپا خورده است که می خواهد انتقام بگیرد، می خواهد تسویه حساب کند.
مشاوران رئیس جمهور گفته اند که اولاند بکلی ازاین کتاب بی خبر بوده و از قطعه هایی از آن که در پاری ماچ درز کرده «وحشت کرده است». بویژه بخش مربوط به نزاع آن دو بر سر خوردن قرص خواب در اتاق خواب رئیس جمهور، وقتی ماجرای اولاند با ژولی گایه هنرپیشه ۴۲ ساله سینما لو می رود. خبری که عنوان اصلی بسیاری از روزنامه ها می شود.
«خبر ژولی گایه سرخط خبرهای روزنامه هاست. درهم می شکنم. نمی توانم تحمل کنم. می دوم به حمام. کیسه کوچک پلاستیکی قرص های خواب را برمی دارم.... فرانسوا دنبالم می آید. می خواهد کیسه را ازدستم بگیرد..کیسه پاره می شود. تا جایی که می توانم جمعشان می کنم. و می دوم به اتاق خواب. هرچه می توانم قرص ها را توی دهانم میریزم و می بلعم. . می خواهم بخوابم...نمی خواهم در ساعت های بعد از این زنده باشم.»
والری تریرویلر، مادر سه فرزند از ازدواجی قبلی، نوشته است تحقیری که احساس می کرد چنان بود که به خاطر «استرس»، به مدت هشت روز در بیمارستان بستری شد .
اما به ادعای والری، فرانسوا اولاند پزشکان را واداشت که دوست دختر پیشینش را در بیمارستان نگاه دارند و به او مقادیر«نجومی» داروی آرام بخش بدهند تا پس از جدایی موی دماغ او نشود.
می نویسد به رغم ضعفی که پس از خوردن قرص ها داشته اصرار داشته که برای سلام سال نو به شهر تول، مرکز ستاد اولاند برود. اما یک روز پس از اعلام این تصمیم حالش طوری می شود که نمی تواند از جا بلند شود.. .«هربار که بلند می شوم و پایم را روی زمین می گذارم، زمین می خورم. .. دلیلش را بعدها فهمیدم. مقدار آرام بخش ها چند برابر شده بود تا از رفتنم به تول جلوگیری شود» و به نوشته او «دستور افزایش داروها از بالا آمده بود.»
بانوی اول پیشین فرانسه از این که چهره فرانسوا اولاند را خدشه دار کند، ابایی ندارد. چهره رئیس جمهوری را از آدمی دلنشین به رذلی پست تبدیل می کند. او درباره عاشق سابقش می نویسد: «سرد و بی عاطفه است. نمی خندد. از من استفاده می کند. وگرنه برایش ارزشی ندارم.»
خاطرات ویرانگر: سوسیالیست چپی یا ضد فقیران؟
کتاب خاطرات خانم تریرویلر در روزنامه های فرانسه روز چهارشنبه به عنوان «ویرانگر» معرفی شد. اما به نوشته لوموند شاید ویرانگرترین بخش کتاب آنجاست که اولاند در مقام دست انداختن فقیران ظاهر می شود. «خودش را همیشه به عنوان کسی که ثروتمندان را دوست ندارد معرفی می کند. اما در واقع آقای اولاند فقیران را دوست ندارد».
خانم تریر ویلر که خود از خانواده ای فقیر در حومه غربی پاریس، در محله آنژر برآمده، پدرش معلول است و از بیمه اجتماعی تامین می شود و مادرش صندوق دار یک باشگاه پاتیناژ است. او می نویسد «این مرد، این چپی، آن ها را در خلوت «خوشگلا» می نامد و از این شوخی خودش کیف می کند».
والری تریرویلر می نویسد که بعد از جدایی شان فرانسوا اولاند او را با اس ام اس هایش بمباران کرد: «تا ۲۹ پیام در یک روز». و از او می خواهد که برگردد و شرط می بندد که در آن صورت «اورا به دست خواهد آورد.» و می نویسد انگار از انتخابات حرف می زند. اما والری از خودش می پرسد: «واقعا به آنچه می گوید باوردارد؟ یا من آخرین هوس مردی هستم که تحمل باختن ندارد؟»
والری تریرویلر فاش می کند که رئیس جمهور «با وقاحت درمورد گایه به او دروغ گفته». وقتی شایعات منتشر می شود، در مارس ۲۰۱۳ والری به فرانسوا می گوید: «به جان پسرم قسم بخور که دروغ است و دیگر درباره اش حرف نمی زنیم.» و می نویسد: «و او قسم خوردو از آن مثل یک موضوع بی اهمیت گذشت».
اما به نوشته او دروغ ها بازهم تکرار می شد. پیش از انتشار عکس های اولاند با ژولی گایه او هنوز می گفت «هیچ چیز» وجود ندارد. «بعد گفت که فقط یک ماه بوده. بعد شد سه ماه. بعد شش ماه و بعد نه ماه و بالاخره یک سال».
بخشی از توپخانه تریرویلر هم متوجه سگولن رویال یار پیشین اولاند است که از او چهار فرزند دارد و اکنون وزیر محیط زیست کابینه اوست. رابطه اولاند و رویال به خاطر تریرویلر به هم خورد و به جدایی انجامید. والری می نویسد که برای آن که اولاند را متوجه کند که دیدن دائمی سگولن در رسانه ها چقدر برایش مشکل بوده، تصویر شوهر سابقش را به دیوار می آویزد تا سرانجام صدای اعتراض اولاند را در می آورد. او همچنین ادعا می کند که خانم رویال شرط گذاشته بود که اگر اولاند از والری جداشود در انتخابات ریاست جمهوری شرکت نکند. و می افزاید در سال ۲۰۱۲ خانم رویال در قبال دریافت های «مالی» از اولاند حمایت کرد.
به نوشته او سگولن رویال «به طرزی هیستریک» به او حسادت می کرده است.
او همچنین اولاند را مردی سخت خودخواه و جاه طلب معرفی می کند. می نویسد وقتی والری او را بیدار می کند تا برایش بگوید که دومینیک استراوس- کان، رقیب اولاند در انتخابات سوسیالست ها- در نیویورک به اتهام تجاوز جنسی دستگیر شده است، او لاند برای همکار دیرینش حتی به فکر هم فرو نمی رود. فقط نگران است که بازداشت او باعث کمک به رقیب حزبی دیگرش شود.
تهیه کتاب با پنهان کاری کامل
تنها مجله پاری ماچ که والری برایش کار می کند، و البته یک، دو همکار چاپ خانه ای که کتاب را بازخوانی کرده اند، تا پیش از روز ۳ سپتامبر این کتاب را خوانده بودند.
به گزارش اوروپ ۱، این کتاب که یک سره در تابستان امسال نوشته شده، حتی برای اجتناب از هرگونه درز خبر، در آلمان چاپ شد.
به نوشته لو پاریزین، «کامیون های حامل کتاب فقط همین امروز [چهارشنبه] از مرز عبور کردند تا قفسه های کتاب فروشی ها را برای اول وقت فردا پرکنند.»
حتی رئیس دولت، و یا اطرافیانش هم از وجود کتاب خبر نداشتند. صبح روز چهارشنبه اعضای کابینه به هنگام خروج از جلسه هیئت وزیران حتی درباره کتاب نظری هم ندادند. برخی گفتند که پاری ماچ را نخوانده اند.
ضربه تازه به رئیس جمهور.. محکم اما بی اهمیت
اریک بونه، مدیر مطالعات سیاسی در موسسه نظرسنجی ب. و. آ. می گوید: «تنها جنبه ای از فرانسوا اولاند که هنوز مورد تحسین فرانسوی هاست، جنیه دلنشین شخصیت اوست...اما حالا با این کتاب این خطر وجود دارد که این جنبه دوست داشتنی را هم از دست بدهد.».
او می افزاید: «فرانسوی ها احساس می کنند که اوضاع به هیچ وجه در کنترل دولت نیست. این کتاب احساس آشفتگی دولت را در فرانسویان تقویت می کند.» اما بونه تاثیر این کتاب بر محبوبیت رئیس جمهور را چندان مهم نمی داند. زیرا به گفته او «فرانسوا اولاند آن قدر نزول کرده که دیگرنمی تواند افت بیشتری بکند.»
او بویژه یادآوری می کند که آنچه برای فرانسوی ها اهمیت دارد خیلی بیش از آن که به زندگی خصوصی رئیس جمهور مربوط شود به نتایج مربوط به اقدام های نماینده منتخب شان در زمینه های رشد، اقتصاد، و اشتغال بر می گردد. «وقتی در آغاز امسال ماجرای گایه رو شد بر محبوبیت رئیس دولت تاثیری نگذاشت. ما درست قبل و بعد از ماجرا دو نظر سنجی کردیم. میزان محبوبیت فرقی نکرده بود.»
با این حال کتاب «مرسی برای این لحظه» با تیراژ ۲۰۰ هزار نسخه ای، بی تردید خوانندگانی خواهد داشت... کتاب سسیلیا اتیا، که درباره روابط اوبا نیکلا سرکوزی است و با عنوان «عطش واقعیت» پس از دوره پنج ساله ریاست جمهوری اومنتشر شده، ۵۵هزار نسخه فروش داشته است.
به گزارش خبرگزاری فرانسه، لزرن (les arenes)، ناشر کتاب والری تریرویلر می گوید «این یک بمب حرارتی-هسته ای» است. در واقع کتاب بانوی اول پیشین فرانسه پیش از آن که در روز پنج شنبه در معرض فروش قرار گیرد در روزنامه ها «جوش و غلیان شدیدی برانگیخته» بود. روزنامه فیگارو آن را «کتابی ویران گر برای فرانسوا اولاند» توصیف کرد. سرعنوان نشریه لادپش «والری تریرویلر یا ضربه کلمات» بود. نشریه لو رپوبلیکن لورن نوشت:«ورود به حریم خصوصی اولاند» و نیس ماتن آن را به عنوان«انتقام تریرویلر» ارائه داد. لیبراسیون نوشت «سیاست آلوده به امور خصوصی»، و لو پاریزین آن را «رقت انگیز» عنوان زد.
حمله به والری تریرویلر
با این حال تیغ تیز ملامت شخص والری تریرویلر را هم نشانه گرفته است. چنان که نشریه لادپش دو میدی نوشت: «اشتباه بزرگ والری این بود که همه چیز را از زاویه حسادتش نوشته است. همه چیز را از نگاه امروز و بی فاصله گذاری با گذشته می گوید. در حالی که مردی که به عنوان «مرداو» و «هدف حمله او» تصویر می شود، هنوز تا سه سال دیگر مهم ترین مسئولیت ها را برعهده دارد و تصمیم گیری هایش با سرنوشت کشور سروکار دارد.»
اتهام های والری تریرویلر در این کتاب ۳۲۰ صفحه ای سبب شده است که نه فقط دوستان، که دشمنان اولاند هم به دفاع از او برخیزند. حتی مارین لو پن، رهبر حزب راست افراطی «جبهه ملی» این کتاب را «انتقام جویی سخت ناجوانمردانه» توصیف کرد.
به نوشته روزنامه های فرانسه انتشار این کتاب در بدترین زمان حکومت فرانسوا اولاند روی می دهد. روز پنجشنبه میزان محبوبیت او در یک نظرسنجی که توسط موسسه تی .ان. اس سوفر انجام شد به بدترین وضع خود یعنی به ۱۳ درصد تنزل کرد.
بنا به گزارش ها خانم تریرویلر برای نوشتن این کتاب ۵۰۰ هزار یورو حق تالیف گرفته است.
