دانشمندان می گوید کشت گشنیز تاثیر بسیار مهمی بر کاهش آلودگی آب دارد.
گشنیز که یکی از سبزی های مورد علاقه مردم مکزیک و آسیای جنوب شرقی است، حاوی ماده‌ای است که می تواند فلزات سنگین موجود در آب های زیرزمینی حاصل از فعالیت کارخانه های کشورهای در حال توسعه را جذب کند.
این سبزی ارزان قیمت به وفور در کشورهایی می روید که با مشکلات محیط زیستی و انباشت زباله و پس مانده های کارخانه‌جات مملو از روی، سرب، مس، آرسنیک، جیوه و کادمیوم مواجهند.
فن آوری های پیشرفته ای که کشورهای غربی برای جداسازی فلزات سنگین، مثل کربن فعال از آب و خاک به کار می گیرند، گرانقیمت هستند.
داگلاس شائور، کارشناس دانشکده فنی آیوی در ایالت ایندیانای آمریکا در اوایل سال جاری دانشجویان خود را به دره ای در مکزیکوسیتی برد تا مواد ارزان قیمت و فراوانی را بیابند که می توان از آن ها برای فیلتر کردن مواد آلوده کننده آب های زیرزمینی استفاده کرد.
وی می گوید ما گیاهان وحشی منطقه را له و بعد خشک کردیم و بعد آن ها را درون حلالی گذاشتیم که میزان مشخصی فلز روی داشت. بعد این محلول را تکان دادیم تا ذرات آن حل شود و بعد آب آن را آزمایش کردیم تا ببینیم چه میزان روی باقی مانده است.
آزمایش های دانشجویان ثابت کرد که گشنیز یکی از موثرترین گیاهان سبزی است که می تواند آلودگی را از آب های آلوده بزداید. وی افزود که بعضی از گیاهان به دلیل وجود سلول های میکروسکوپی که در دیواره سلول های خود دارند، خاصیت جذب مواد آلوده کننده را دارند.
آقای شائور توصیه می کند گشنیز، فارغ از چگونگی عملکرد جذب آن برای تصفیه آب از فلزات سنگین آلوده کننده کارخانه ها مورد استفاده قرار بگیرد، به ویژه در مناطق شهری همچون مکزیکوسیتی که همه زباله های شهر را دفن می کنند.
وی معتقد است روزی می رسد که گشنیز خشک مثل کارتریج فیلترهای آب و یا مثل چای کیسه ای بسته بندی و به بازار عرضه شود.
یافته های این محققان در مورد نقش گشنیز در رفع آلودگی در مکزیک در همایش سالانه «انجمن شیمی آمریکا» در ایندیانا ارائه شد.
گشنیز که یکی از سبزی های مورد علاقه مردم مکزیک و آسیای جنوب شرقی است، حاوی ماده‌ای است که می تواند فلزات سنگین موجود در آب های زیرزمینی حاصل از فعالیت کارخانه های کشورهای در حال توسعه را جذب کند.
این سبزی ارزان قیمت به وفور در کشورهایی می روید که با مشکلات محیط زیستی و انباشت زباله و پس مانده های کارخانه‌جات مملو از روی، سرب، مس، آرسنیک، جیوه و کادمیوم مواجهند.
فن آوری های پیشرفته ای که کشورهای غربی برای جداسازی فلزات سنگین، مثل کربن فعال از آب و خاک به کار می گیرند، گرانقیمت هستند.
داگلاس شائور، کارشناس دانشکده فنی آیوی در ایالت ایندیانای آمریکا در اوایل سال جاری دانشجویان خود را به دره ای در مکزیکوسیتی برد تا مواد ارزان قیمت و فراوانی را بیابند که می توان از آن ها برای فیلتر کردن مواد آلوده کننده آب های زیرزمینی استفاده کرد.
وی می گوید ما گیاهان وحشی منطقه را له و بعد خشک کردیم و بعد آن ها را درون حلالی گذاشتیم که میزان مشخصی فلز روی داشت. بعد این محلول را تکان دادیم تا ذرات آن حل شود و بعد آب آن را آزمایش کردیم تا ببینیم چه میزان روی باقی مانده است.
آزمایش های دانشجویان ثابت کرد که گشنیز یکی از موثرترین گیاهان سبزی است که می تواند آلودگی را از آب های آلوده بزداید. وی افزود که بعضی از گیاهان به دلیل وجود سلول های میکروسکوپی که در دیواره سلول های خود دارند، خاصیت جذب مواد آلوده کننده را دارند.
آقای شائور توصیه می کند گشنیز، فارغ از چگونگی عملکرد جذب آن برای تصفیه آب از فلزات سنگین آلوده کننده کارخانه ها مورد استفاده قرار بگیرد، به ویژه در مناطق شهری همچون مکزیکوسیتی که همه زباله های شهر را دفن می کنند.
وی معتقد است روزی می رسد که گشنیز خشک مثل کارتریج فیلترهای آب و یا مثل چای کیسه ای بسته بندی و به بازار عرضه شود.
یافته های این محققان در مورد نقش گشنیز در رفع آلودگی در مکزیک در همایش سالانه «انجمن شیمی آمریکا» در ایندیانا ارائه شد.
