ولی نصر در مقاله ای در بیزینس ویک این پرسش را مطرح کرده است: چرا محاصره ایران؟ درحالی که هدف های ایران دارد به همین جا می رسد؟ دکتر نصر – استاد سیاست بین المللی در دانشکده حقوق و دیپلماسی دانشگاه تافتز در ایالت ماساچوست – می نویسد حکومت ایران در داخل دچار دودستگی و تفرقه عمیق است، تحریم ها کار خود را کرده و تماس تهران با جهان عرب و مبادله بازرگانی با این جهان بسیار کم شده؛ نفوذ تهران در بهار عرب به خاطر حمایت از کشتارها درسوریه و سرکوب مخالفان داخلی به شدت افت کرده؛ حمایت سپاه از اسد در کشتار بی دریغ سوری ها و احتمال سقوط حکومت سوریه، ایران را درمشکل بزرگی قرار داده و بلندپروازی تهران در منطقه را تهدید می کند. در چنین احوالی ممکن است انتظار تهران از افزایش نفوذش در عراق و افغانستان در پی خروج نیروهای آمریکائی نه تنها افزایش نیابد، بلکه ایران را در وسط معرکه تنش هائی در دو کشور همسایه قرار دهد که امنیتش را تهدید کند. چنان وضعیتی به جای آمریکا، ایران را در کانون مخمصه ای قرار می دهد که سیل آوارگان، افزایش قاچاق مواد مخدر و درگیری های مرزی بخشی از پیامدهای آن خواهد بود.
روزنامه گاردین نوشته است به رغم تیرگی روابط میان تهران و آنکارا در ماههای اخیر، نام ایران از فهرست شرکت کنندگان در کنفرانس بین المللی استانبول برای کمک به افغانستان خط نخورده؛ و هیأتی به سرپرستی معاون وزارت خارجه ایران روز چهارشنبه در استانبول حضور خواهد یافت. البته، آنکارا درخواست ایران برای حضور در نشست مقدماتی امروز میان ترکیه، افغانستان و پاکستان را رد کرد. مقامهای ترکیه گفته اند تهران تمرکز خود را روی خروج کامل و فوری نیروهای خارجی از افغانستان گذاشته، و اعلام کرده است که در صورت عدم اجرای این شرط از هیچ توافق منطقه ای در مورد آینده افغانستان حمایت نخواهد کرد. گاردین می نویسد این به معنای آن است که ایران، به تلافی راه نیافتن به نشست مقدماتی امروز، تلاش های بین المللی برای کمک به افغانستان را عقیم می گذارد؛ و نشست روزچهارشنبه، اگر بیانیه نهایی داشته باشد، احتمالاً بسیار کمرنگ و فاقد ارزش عملی خواهد بود.
روزنامه هاآرتص چاپ تل آویو به نقل از رئیس پیشین موساد، آزادی پیش از موعد نهام منبر را – که به جرم کمک به برنامه سلاح های غیرمتعارف جمهوری اسلامی، در زندان اسرائیل است – به ضرر تلاش های بین المللی برای برچیدن برنامه هسته ای تهران می داند. نهام منبر سال ۱۹۹۷ به جرم فروش اطلاعات و تأمین مواد لازم برای ساخت سلاح های شیمیایی به ایران، به شانزده سال زندان محکوم شد؛ اما دادستان کل اسرائیل روز گذشته حکم آزادی وی را صادر کرد.
سن فرانسیسکو کرونیکل می نویسد وزارت خارجه جمهوری اسلامی از طرح آمریکا برای تشکیل ارتش در کشورهای خاورمیانه – پس از خروج نیروهایش از عراق – انتقاد کرده، و گفته است اگر ایالات متحده عاقلانه تر و محتاطانه تر عمل نکند، منطقه با ناآرامی های بیشتری رو به رو خواهد بود.
و در خبری در روزنامه انگلیسی فایننشال تایمز، آلمازبیگ آتانبایف رئیس جمهوری جدید قرقیزستان، در نخستین بیانیه پس از پیروزی در انتخابات گفته است قرارداد اجاره پایگاه نظامی ماناس به آمریکا را تمدید نخواهد کرد. پایگاه ماناس در بیرون شهر بیشکک پایتخت قرقیزستان تا پایان سال ۲۰۱۴ میلادی در اجاره آمریکاست. ارتش ایالات متحده از این پایگاه برای نقل و انتقال نیروها و تدارکات نظامی به افغانستان و مقابله با طالبان استفاده می کند. این روزنامه می نویسد آقای آتانبایف منکر آن شده که روسیه قرقیزستان را برای بستن پایگاه ماناس تحت فشار گذاشته، و این پایگاه را تهدیدی برای امنیت ملی قزقیزستان خوانده است. وی به خبرنگاران گفته است اگر جنگی میان ایران و آمریکا درگیر شود، و ایران پایگاه ماناس را بمباران کند، چه بر سر مردم قرقیزستان خواهد آمد؟