راشد الغنوشی، رهبر جنبش النهضت، حزبی که ساليان سال از سوی حکومت زين العابدين بن علی مهر غير قانونی خورده بود، پس از ۲۲ سال تبعيد به کشور خود بازگشت.
در حالی که برخی رسانه ها خواسته اند الغنوشی را با آیت الله خمینی و بازگشت او از تبعید را به بازگشت سال ۱۳۵۷ آقای خمینی مقایسه کنند خود او در مصاحبه ای با آسوشيتدپرس اطمينان خاطر داده است که ديدگاه های وی به مراتب متعادل تر از ديدگاه های خمينی است و نبايد او را با خمينی مقايسه کنند.
آقای الغنوشی دو هفته پس از سرنگونی حکومت بن علی، با يک هيات ۷۰ نفره از اعضای در تبعيد جنبش النهضت روز يکشنبه به تونس بازگشت و در فرودگاه با استقبال هزاران نفر از کسانی رو به رو شد که فرياد می زدند، خدا را شکر!
دگر انديشان تونس، از جمله حزب نهضت در تمام طول دوران ۲۳ ساله بن علی همواره مورد سرکوب قرار داشته اند، يا به زندان می افتادند و يا به تبعيد فرستاده می شدند.
اما در گرماگرم روزهای اعتراضات مردمی عليه فساد و جور و ستم حکومت بن علی که نهايتا به فرار وی به عربستان سعودی منجر شد، حزب نهضت با شرکت در اعتراض ها و ملاقات با نخست وزير، به سرعت جای خود را در صحنه سياسی کشور باز کرد.
اين حزب با وجودی که از طرف بن علی، مهر تروريستی بودن خورده بود، به اعتقاد برخی تحليلگران سياسی، از تشکل های ميانه رو تلقی می شود.
گرچه فعاليت های اين حزب هنوز از سوی دولت موقت تونس نيز رسما قانونی اعلام نشده، اما به نظر می رسد اين دولت بيش از دولت بن علی حاضر به تحمل آن باشد.
الغنوشی ضمن اينکه مدعی است قصد شرکت در انتخابات چند ماه آينده را ندارد، می گويد: «من در انتخابات داخلی سال ۲۰۰۵ مجددا به عنوان رهبر حزب نهضت انتخاب شدم و تا زمان برگزاری انتخابات داخلی بعدی قصد دارم در اين مسئوليت باقی بمانم. من نه قصد دارم رئيس جمهوری تونس شوم و نه حتی تمايلی به وزارت يا ورود به پارلمان را دارم.»
الغنوشی ديدگاه های خود را نزديکتر به ديدگاه های رجب طيب اردوغان، نخست وزير ترکيه می داند که با وجود تمايلات مذهبی اش به شدت خود را پايبند به اصول و ارزش های سکولاريستی آتاتورک می داند. او مدعی است که خواهان تقويت و پيشبرد حقوق و موقعيت زنان در جامعه است نه در پی تضعيف آنها، طرفدار آزادی و خواهان حقوق فردی مردم است و تصريح می کند که: «ما به هيچ وجه قصد تحميل هيچ چيز را به هيچکس نداريم.»