خبرگزاریها گزارش کرده اند: دومین «دوسالانه مجسمه های فضای شهری» روز هفدهم آبان ماه در نگارخانه «برگ» تهران گشایش می یابد. آثار بیست و سه تندیسگر در بخش موضوعی و صدوشانزده هنرمند در بخش آزاد این نمایشگاه به نمایش در می آیند.
سازمان زیباسازی شهر تهران در همکاری با خانه هنرمندان و انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران این نمایشگاه را سازماندهی کرده اند.
براساس فراخوان نمایشگاه به دلیل رویدادهای اجتماعی و سیاسی سه دهه گذشته در امتداد خیابان انقلاب و آزادی آثار بیست و سه تندیسگر که با این رویدادها همخوانی داشته برای این نمایشگاه برگزیده شده اند تا پس از کسب «تاییدیه شرعی» تندیسها در این خیابان سیاسی نصب شوند.
گفته شده است برگزاری این نمایشگاه برای ترمیم آسیب مادی و معنوی ناشی از «دزدی» زنجیره ای مجسمه های تهران بوده است.
بیشتر گزارشهای رسمی از جمله اطلاعیه های شهرداری تهران، مقامات انتظامی تهران بزرگ، وزرات اطلاعات و قوه قضاییه حکایت از آن دارد که «سارقان» نامعلومی که تاکنون «هویت»شان روشن نشده این مجسمه ها را ربوده اند. در این میان تنها خبرگزاری فارس در خبری که مخابره کرد اعلام کرد: «دولت انگلیس سارق این مجسمه هاست»
خبرگزاری فارس به نقل از فردی به نام «حسن محمدی» که او را «کارشناس ارشد میراث فرهنگی» نامیده اورده است: «باتوجه به سوابق کشور انگلستان در سرقت آثار تاریخی و اشیای نفیس ملتها و غارت آثار ملی و مذهبی کشورمان در دویست سال گذشته این گمانه قوی بوجود آمده که سارق مجسمه های تهران باشد.»
هرچند خبرگزاری فارس دیگر پیگیر این کشف اطلاعاتی نشد؛ اما محمدباقر قالیباف، شهردار تهران با رد دلایل سیاسی این سرقتها گفت: «در مواقعی سرقتهایی از گاردریلها و دریچه های فاضلاب انجام می شود که این نوع سرقتها کاملا اقتصادی است و ممکن است سرقت مجسمه ها نیز اقتصادی باشد، البته شاید عمیق تر باشد که مشخص کردن این موضوع وظیفه پلیس است.»
مدیر هنرهای تجسمی سازمان زیباسازی شهرداری تهران نیز در این باره گفت: «سارقان ، گروهی با دستگاههای برش و جرثقیل هشت مجسمه را سرقت کرده اند.»
پس از آن خبری به نقل از مدیران شهرداری مخابره شد که فیلم ویدیویی سرقت یکی از مجسمه ها موجود است.با این حال، این فیلم هرگز اجازه نمایش عمومی یافت، موردی که پیش از این به سرعت از تلویزیون دولتی پخش شده بود.
در گزارش یک خبرگزاری داخلی این پرسش مطرح شده بود که «آیا مسوولان دستور داده اند مجسمه های مشاهیر جمع آوری شوند و برای آن که اعتراضات مردم بلند نشود ، به گردن دزدها بیندازند؟» این گزارش همچنین این احتمال را طرح کرده که: «از کنار خودسرهایی که اجتهاد شخصی می کنند و وارد گود عمل می شوند ، با بی اعتنایی گذشت. آیا این بار نیز شاهد شاهکار دیگری از آنها با بهانه هایی مانند حرام بودن مجسمه سازی یا مخالفت با مشاهیر ایرانی و ایرانیت زدایی و نظایر این هستیم؟»
سردار حسین ساجدی نیا، رئیس پلیس تهران گفت: پس از اطلاع از سرقت چند مجسمه مشاهیر از میادین و بوستان های تهران، تیمی خبره از ماموران پلیس کار بررسی موضوع را در دستور کار خود قرار دادند. ماموران هم اکنون در حال بررسی موضوع و شناسایی عوامل این سرقت های سریالی هستند. پلیس با به دست آمدن سرنخ هایی به زودی دزدان مجسمه را شناسایی و دستگیر می کند.»
با گذشت ماهها از این رویداد تاکنون وعده ای که سردار حسین ساجدی نیا، رئیس پلیس تهران به مردم داده بود عملی نشده است.
حمید شانس هنرمند مجسمه ساز که «صنیع خاتم» در پارک ملت و مجسمه «شریعتی» در پارک دکتر شریعتی از آثار به سرقت رفته اوست درباره این سرقتها و چگونگی رخدادنشان گفت: «برای من هم دزدیده شدن این همه مجسمه آن هم از فضاهای شهری عجیب است. البته پایه مجسمه شریعتی مدتی بود که لق شده بود اما بر اساس پیگیری‌‌های من قرار بر این شده‌بود که مسئولان این عیب را برطرف کنند. با این حال دزدیده شدن این همه مجسمه و آن هم با این شرایط کار ساده‌ای نبوده و باید چگونگی آن بررسی شود.»
در چنین شرایطی برگزاری نمایشگاه مجسمه های فضای شهری در تهران گرچه به کاهش فضای بی اعتمادی نسبت به آینده مجسمه ها منجر خواهد شد؛ اما برای هنرمندان این پرسش بی پاسخ مانده که آیا نهادهای امنیتی، اطلاعاتی و قضایی مسئول امنیت کشور از جمله: «وزارت اطلاعات»، «نیروی انتظامی»، «نیروی بسیج»، «سپاه پاسداران» «قوه قضاییه» «ماموران شهرداری» و دهها نهاد امنیتی و قضایی دیگر عاجز از شناسایی «دزدان مجسمه ها» بوده اند؟
به گفته یکی از کارشناسان شهر تهران، به دوران ناصردین شاه قاجار همزمان با پایان ساختمان اپرای تهران که بی درنگ و از ترس تهدید مذهبیون افراطی و به دستور ناصردین شاه به «تکیه دولت» تغییر نام داد، بلدیه تهران مجسمه ای را نیز در حوالی این ساختمان نصب کرد که به تحریک عوامل مذهبی، ویران شد.