بنای شهیاد یا برج آزادی، که نماد اصلی شهر تهران است، و از سال ها پیش تاکنون، انقلاب اسلامی، تغییر نامش از شهیاد به آزادی، و ۸ سال جنگ ایران و عراق را تاب آورده ، و شاهد تحولات و رویدادهای تاریخ سیاسی کلان شهرتهران بوده است، این روزها قربانی کوتاهی در رسیدگی به نگهداری و تعمیرات، و گرفتار گزند روزگار است.
خبرگزاری رویترز در گزارشی در این باره بخشی از یک گزارش اخیر خبرگزاری ایسنا را نقل می کند که حاوی ابراز نگرانی یکی از مسئولان پیشین سازمان میراث فرهنگی ایران در مورد درمعرض رطوبت قرار گرفتن این برج و سالها بی توجهی به آن است.
برج آزادی که با نام بنای شهیاد ساخته شد، تبلوری است از معماری ایرانی و تلفیقی است از هر دو سبک معماری پیش از اسلام و معماری اسلامی.
نهادهای خبری ایران هرازگاه عکس هایی را از سنگ های ترک خوردۀ این بنا، سقفی که چکه می کند، و دیوارهایی که پوسته پوسته شده اند، منتشر می کنند. مرمت این بنا طی چند سال اخیر به شیوه ای سطحی و ارزان انجام گرفته و کیفیت مصالحی که برای این تعمیرات به کار آمده، قابل قیاس با مصالح مرغوبی نیست که در ساخت آن به کار گرفته شده است.
خبرگزاری ایسنا چندی پیش به نقل از یک کارشناس معماری، که نخواسته بود نامش برده شود، نوشت:«دو سال قبل، شهرداری تهران، بخش هایی از برج آزادی را بازسازی کرد و طی این بازسازی سیستم تخلیۀ آب در چندین نقطۀ گوناگون این یادمان تخریب شد. از این روی، با بارش اندک بارانی، این برج دچار آب گرفتگی می شود، چون آب راه گریزی ندارد.»
کمیته ای برای تعیین روند مرمت این بنای یادبود تشکیل شده که گفته است تا وقتی هوا گرم تر شود هیچ اقدامی نمی توان کرد.
شهرداری تهران به خبرگزاری ایرنا گفته است که سقف و ساختمان برج آزادی مدت هاست ازسهل انگاری مسئولان رنج می برد و اکنون مشکلات و آسیب هایی جدی در این بنا به چشم می خورَد.
برج شهیاد درپی انتشار خبر برگزاری فراخوانی برای طراحی بنای آن در روزنامۀ اطلاعات ساخته شد. طی این فراخوان از معماران علاقمند دعوت شده بود که بنایی را به نشان بزرگداشت ۲۵۰۰ سال پادشاهی در ایران زمین به عنوان بنای یادبود طراحی کنند.
این بنا درپی تکمیل در سال ۱۳۴۹، «برج شهیاد آریامهر» نام گرفت و تکمیل فرایند ساخت آن همزمان بود با کوشش های محمد رضا شاه پهلوی برای جلب گردشگری و سرمایه گذاری خارجی در ایران.
عباس میلانی، کارشناس ایران در دانشگاه استنفورد، درکتابی که با محور زندگی محمد رضا شاه پهلوی به زبان انگلیسی نوشته، دراشاره به این بنای یادبود نوشته است:«برج شهیاد به استعاره ای بدل شد که یکی از نمادهای فرهنگی تهران ِ در حال تغییر بود؛ بزرگداشتی از گذشته بود و دروازه ای به آینده.»
برخی ناظران، برج آزادی را نمادی از وضعیت امروز ایران و کاستی های آن می دانند: تبلوری از کشوری که برپاست، اما نه آن چنان که باید باشد.
این بنای یادمان، برای اغلب ایرانیان، از جمله بسیاری از ایرانیان غربت نشین، نماد مهم پایتخت کشورشان است و زوال آن، برای آنها دردآور است.
خبرگزاری رویترز در گزارشی در این باره بخشی از یک گزارش اخیر خبرگزاری ایسنا را نقل می کند که حاوی ابراز نگرانی یکی از مسئولان پیشین سازمان میراث فرهنگی ایران در مورد درمعرض رطوبت قرار گرفتن این برج و سالها بی توجهی به آن است.
برج آزادی که با نام بنای شهیاد ساخته شد، تبلوری است از معماری ایرانی و تلفیقی است از هر دو سبک معماری پیش از اسلام و معماری اسلامی.
نهادهای خبری ایران هرازگاه عکس هایی را از سنگ های ترک خوردۀ این بنا، سقفی که چکه می کند، و دیوارهایی که پوسته پوسته شده اند، منتشر می کنند. مرمت این بنا طی چند سال اخیر به شیوه ای سطحی و ارزان انجام گرفته و کیفیت مصالحی که برای این تعمیرات به کار آمده، قابل قیاس با مصالح مرغوبی نیست که در ساخت آن به کار گرفته شده است.
خبرگزاری ایسنا چندی پیش به نقل از یک کارشناس معماری، که نخواسته بود نامش برده شود، نوشت:«دو سال قبل، شهرداری تهران، بخش هایی از برج آزادی را بازسازی کرد و طی این بازسازی سیستم تخلیۀ آب در چندین نقطۀ گوناگون این یادمان تخریب شد. از این روی، با بارش اندک بارانی، این برج دچار آب گرفتگی می شود، چون آب راه گریزی ندارد.»
کمیته ای برای تعیین روند مرمت این بنای یادبود تشکیل شده که گفته است تا وقتی هوا گرم تر شود هیچ اقدامی نمی توان کرد.
شهرداری تهران به خبرگزاری ایرنا گفته است که سقف و ساختمان برج آزادی مدت هاست ازسهل انگاری مسئولان رنج می برد و اکنون مشکلات و آسیب هایی جدی در این بنا به چشم می خورَد.
برج شهیاد درپی انتشار خبر برگزاری فراخوانی برای طراحی بنای آن در روزنامۀ اطلاعات ساخته شد. طی این فراخوان از معماران علاقمند دعوت شده بود که بنایی را به نشان بزرگداشت ۲۵۰۰ سال پادشاهی در ایران زمین به عنوان بنای یادبود طراحی کنند.
این بنا درپی تکمیل در سال ۱۳۴۹، «برج شهیاد آریامهر» نام گرفت و تکمیل فرایند ساخت آن همزمان بود با کوشش های محمد رضا شاه پهلوی برای جلب گردشگری و سرمایه گذاری خارجی در ایران.
عباس میلانی، کارشناس ایران در دانشگاه استنفورد، درکتابی که با محور زندگی محمد رضا شاه پهلوی به زبان انگلیسی نوشته، دراشاره به این بنای یادبود نوشته است:«برج شهیاد به استعاره ای بدل شد که یکی از نمادهای فرهنگی تهران ِ در حال تغییر بود؛ بزرگداشتی از گذشته بود و دروازه ای به آینده.»
برخی ناظران، برج آزادی را نمادی از وضعیت امروز ایران و کاستی های آن می دانند: تبلوری از کشوری که برپاست، اما نه آن چنان که باید باشد.
این بنای یادمان، برای اغلب ایرانیان، از جمله بسیاری از ایرانیان غربت نشین، نماد مهم پایتخت کشورشان است و زوال آن، برای آنها دردآور است.