شمشير و شمشير بازی قلب فرهنگ و سنت سمورايی ها در ژاپن است. اما اين شمشيرها ديگر در جنگ استفاده نمی شوند و تنها در ورزشهای رزمی يا «ايادو» بکار می روند. بيشتر اين ورزشکاران نيز شمشيرهای خود را از روستای «رايوجين» واقع در واکاياما، خريداری می کنند.
آداچی شيگفومی در روستای «رايوجين» بزرگ شده است. اين روستا واقع در دامنه کوههای «کای» تاريخچه طويلی از شمشيرسازی ندارد اما پدر آداچی که علاقه زيادی به تکنيک شمشير سازی داشت و حتی تکنيکهای جديدی نيز به خود ياد داداين حرفه را به اين روستا آورد. در سالهای ۱۹۵۰ او يک شمشيرساز حرفه ای شد.
آداچی می گويد: «پدرم يک شمشيرساز بود و من نيز تمام اوقات کودکی ام را وقتی که اوکار می کرد به او نگاه می کردم. و وقتی پانزده سالم شد خود شروع به کار کردم.»
زمانی که آداچی جوان ۲۰ ساله شد به شهر نارا نقل مکان کرد و در آنجا زير دست «گاسان ميناموتو سادايچی،» استاد صنايع دستی و کسی که برگنجينه ميراث فرهنگی ژاپن تاثير گذار بود، کار کرد و دوره کارآموزی را کامل کرد.
امروزه شمشيرهای آداچی قابل کپی برداری نيستند و تنها مختص خود او می باشند. وی کی گويد: «اگر همه چيز درست پيش برود يک ماه طول می کشد که يک شمشير ساخته شود. تکميل کردن کل کار يعنی تيز کردن و برق انداختن و مراحل بعدی شش ماه طول می کشد.»
آداچی اکنون ۵۲ ساله است و ۳۷ سال تجربه شمشيرسازی دارد. امروزه شمشيرهای او بهترين شمشيرها در ژاپن به حساب می آيند.
در سال ۲۰۱۰ به او جايزه «اوماموری گاتانا تنراکای» را که به معنای بهترين جايزه صنايع دستی است، اهدا کردند.
«شيمیزو سيريو» پنجاه ساله که ورزش رزمی انجام می دهد برای تمرين ها خود از شمشيرهای ساخته شده توسط آداچی، استفاده می کند. او می گويدک «شمشيرها اکنون به عنوان يک اثر هنری حساب می شوند. من به عنوان يک ورزشکار درباره هنر نظری ندارم اما به عنوان کسی که از اين شمشيرها برای ورزش استفاده می کند شمشيرهای آداچی بهترينند. اين شمشيرها زيبا، دوست داشتنی، دارای تعادل و بسيار تيزند.»
«شيهوزوم» نام تکنيک آداچی است که در آن چهار نوع آهن با کربنهای مختلف در تيغ بکار می روند. اين تکنيک توسط شمشير سازان ديگر هم استفاده می شود اما هيچ کس مهارت آداچی را ندارد. آداچی اکنون به شمشيرسازان ديگر نيز درس می دهد و بدينگونه روش شمشيرسازی خود را اشاعه می دهد.