لینکهای قابل دسترسی

خبر فوری
جمعه ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ ایران ۱۱:۵۷

چگونه آرمان ها در آمریکا به واقعیت می پیوندند


چگونه آرمان ها در آمریکا به واقعیت می پیوندند
چگونه آرمان ها در آمریکا به واقعیت می پیوندند

همین بهار سال گذشته بود که «استیو کچن» متوجه شد دیگر حوصله اش کاملاً سر رفته است. وی پس از آن که ۱۰ سال پیش در اثر تصادف با اتومبیل معلول شد، برای رفت و آمد از یک ماشین استیشن استفاده می کرد، استیشنی که پدال گاز و ترمز آن اختصاصاً برای کنترل با دست تنظیم شده بود. در آن زمان این تنها نوع اتومبیلی بود که برای رانندگان معلول وجود داشت.

اما «کچن» یک اتومبیل «four-wheel drive» بزرگ می خواست، اتومبیلی که سیستم ترمز آن مناسب جاده های لغزنده باشد.

... و اینجاست که به سراغ طرحی با ویژه گی های مورد نظرش رفت اما هیچ کس آن چیزی را که او می خواست، درست نمی کرد در نتیجه «استیو کچن» که سابقاً مدیر یک شرکت تبلیغاتی بود، تصمیم گرفت خود، طرح مورد نظرش را به ثمر برساند.

وی توانست با کمک چند نفر از دوستانش، دستگاه بالا بری را طراحی کند که بتواند صندلی چرخدار او را که ۶۸۰ کیلوگرم وزن داشت، تحمل کند و کاملاً در داخل اتومبیلش جا بیفتد.

«استیو کچن» ابتدا به آرامی اتومبیل خود را روشن می کند، آنوقت با فشار دادن یک دکمه، دری که شبیه آسانسور است، بیرون آمده و به طرف پائین یا سطح زمین حرکت می کند تا وی بتواند صندلی چرخدارش را به داخل اتومبیل بیآورد.

یک دکمه دیگر بخش متحرک را بالا آورده و آن را به جای خود در جلوی فرمانی که اتومبیل را هدایت می کند، باز می گرداند.

دری که در سمت راننده قرار دارد، به دری که شبیه آسانسور است جوش خورده و در نتیجه همانند یک کشو باز شده و به سوی سطح زمین پائین می آید.

خصیصه آن طرح به آن معنا بود که «کچن»: دیگر نیاز به محل وسیع تری برای پارک کردن اتومبیل خود نداشت، در نتیجه وی نباید فضای اضافه ای را که برای پارک کردن اتومبیل مخصوص معلولین لازم بود، اشغال کند.

«کچن» فکر می کرد چیزی دارد که ممکن است رانندگانی مانند وی خواهانش باشند، در نتیجه او یک شرکت را پایه گزاری کرد. وی شرکت خود را «گُُو شیشی» نامید که معنای آن در زبان ژاپنی پنج و هفت است، اعدادی که یادگار روزهایش در مقام یک ورزشکار بود، اعدادی که او را دلتنگ می کرد.

سخن درباره این تغییر و تبدیل به سرعت به همه جا رسید و سیل سفارش ها را حتی قبل از آن که وی یک کارخانه برای تولید آنها داشته باشد سرازیر کرد.

«کچن» فکر می کرد چیزی دارد که سایر راننده ها ندارند. وضعیت اقتصادی شرکت «گُُو شیشی» کم کم به سطح بالاتری رسید و یک «نمایشگاه و فروشگاه اتومبیل» که تعطیل شده بود، به یک کارخانه تبدیل شد.

... و در اینجا بود که «تام کلی» صاحب «نمایشگاه و فروشگاه اتومبیل کلی» وارد معرکه شد. وی مالک چندین نمایشگاه و فروشگاه اتومبیل در «Fort Wayne» بود.

وی که اتومبیل های ساترن» را معامله می کرد، پس از آنکه شرکت معظم «جنرال موتورز» ساختن این نوع اتومبیل را برای نجات خود از ورشکستگی متوقف کرد، بسته شد.

«تام کلی» می گفت شنیدن این خبر مانند تیری بود که به قلب من خورد. اما وقتی درباره شرکت جدید «استیو کچن» شنید، به او پیشنهاد کرد که می تواند از محل «نمایشگاه و فروشگاه اتومبیل» وی به عنوان کارخانه استفاده کند.

فرزند «استیو کچن» در باره پدرش می گوید: آنچه همیشه به پدرم کمک کرده این است که وی هرگز هیچ کاری را خودش به تنهائی انجام نمی دهد. هر چه تا به حال انجام شده چیزهای مهمی بوده که با کمک دیگران صورت گرفته است. در نتیجه وقتی مسئله استفاده از ساختمان «نمایشگاه و فروشگاه اتومبیل» مطرح شد من گفتم فعلاً برویم و کار را شروع کنیم، بعداً فکر می کنیم که چه بکنیم.»

شرکت «گُو شیشی» محصول خود را در اوایل ماه ژانویه به بازار عرضه کرد. این محصولات تنها برای رانندگان معلول نبود، بلکه مشاغل جدیدی را به وجود آورد.

«کچن» می گوید که در حال حاضر وی ۱۷ کارگر دارد اما برنامه اش آن است که تا حدود ۲۰۰ کارگر را استخدام کند.

این در حالی است که به جای مونتاژ، شرکت «گُو شیشی» کارگران را به صورت نوبتی به کار می گمارد تا از هزینه هنگفتی که برای خرید وسایل مونتاژ خودرو لازم بود جلوگیری کند. در نتیجه این عمل، هزینه طرح تعدیل «کچن» را در حدی نگاه می داشت که باید برای تغییر یک استیشن پرداخت بشود.

«کرک مک کنزی» که اخیراً به کارش در یک کارخانه جرثقیل سازی خاتمه داده بودند، می گوید کار تازه اش با شرکت «گُو شیشی» بیشتر مناسب اوست. وی می گوید «شما در آخر روز از کار خود احساس رضایت می کنید.»

همه ساله در آمریکا حدود ۱۰ هزار تصادف اتفاق می افتد که منجر به ناراحتی های ستون فقرات می شود. این افراد اغلب جوانانی زیر ۲۶ سال و مرد هستند و هر چند که هزارها استیشنی که معلولین بتوانند از آن استفاده کنند در بازار وجود دارد با این همه ترجیح می دهند که هر نوع خودروئی را به جز آن مورد استفاده قرار دهند.

شرکت «گُو شیشی» ماهانه ۳۰ خودرو را برای رانندگی معلولین با استفاده از طرح «کچن» تغییر می دهد. خود «کچن» امیدوار است بتواند این تعداد را تا آخر سال جاری میلادی به دو برابر افزایش دهد. شرکت وی اکنون موجی را به وجود آورده که بر اقتصاد محلی تاًثیر گذارده است. کارپردازهائی که وسایل لازم را برای شرکت «گُو شیشی» تهیه می کنند، می گویند کار و بارشان رونق گرفته است. «نمایشگاه و فروشگاه اتومبیل کلی» اکنون خودروهای بیشتری را برای تغییر و تبدیل به شرکت «گُو شیشی» می فروشد.

«استیو کچن» ایده های گوناگونی برای خودروهای مخصوص معلولین در سر دارد. وی پس از آن که در تعدیل و تبدیل این نوع خودروها موفق شد، امیدوار است بتواند به سراغ تراکتورها و خودروهای بزرگتری برود و با انجام طرح های تغییر و تبدیل خود در تراکتورها، به رانندگان معلول این نوع خودروها شانس بازگشت به حرفه رانندگی شان را بدهد.

XS
SM
MD
LG