به گزارش مرکز پزشکی شبا در نزدیکی تل آویو، روز شنبه آریل شارون نخست وزیر پیشین اسرائیل در حالی که خانواده اش در کنار اوبودند، در آرامش درگذشت.
آریل شارون درسال ۱۹۲۸ در شهرک کَفَر ملال در سرزمین فلسطین که آن زمان تحت قیمومت بریتانیا بود به دنیا آمد. مادرش روس و پدرش لهستانی-آلمانی بود. در۱۵ سالگی به گروه هاگانا پیوست، که یک گروه زیر زمینی چریکی بود و بعدها هسته اصلی وزارت دفاع اسرائیل پس از تشکیل این دولت شد.
در پی اعلام تشکیل کشور اسرائیل در۱۴ مه ۱۹۴۸ آریل شارون که در جنگ اول اعراب و اسرائیل فرماندهی یک جوخه نظامی را برعهده داشت زخمی شد و ارتقاء درجه گرفت.
درسال ۱۹۵۳ پس از تحصیل دردانشگاه عبری اورشلیم در رشته تاریخ و فرهنگ خاور میانه، به ارتش بازگشت و فرماندهی واحد مشهور ۱۰۱ را برعهده گرفت. این واحد ماموریت های پرآوازه ای درخطوط جنگی انجام داد. واحد ۱۰۱ مسئول کشتار ۶۰ اردنی در روستای غیبیه درسال ۱۹۵۳ شناخته شد، هرچند دستور این کشتار از مقامی بالاتر از آریل شارون بود.
دربحران سوئز در سال ۱۹۵۶، واحد شارون گذرگاه میتلا راتصرف کرد که به کشته شدن ۴۰ سرباز اسرائیلی منجر شد.
درجنگ شش روزه ژوئن ۱۹۶۷، شارون که به درجه سرتیپی رسیده بود نقش بسیار فعالی در پیروزی ارتش اسرائیل داشت. ارتش در آن جنگ شبه جزیره سینا تا کانال سوئز، غزه، کرانه باختری ، اورشلیم شرقی و بلندیهای جولان را تصرف کرد.
شارون دو سال بعد فرمانده نیروهای وزارت دفاع اسرائیل در منطقه جنوب شد.
وی در سال ۱۹۷۳ از ارتش کناره گرفت و درمقام عضو حزب لیکود- حزب دست راستی اسرائیل- وارد کنست شد. همان سال با شروع جنگ مصر و اسرائیل شارون بار دیگر از پارلمان استعفا داد و در فرماندهی نیروهای ارتش و تصرف بخش هایی از شبه جزیره سینا و کانال سوئز نقش اصلی را داشت.
در سال ۱۹۷۴ به حکم دادگاه نظامی و به دلیل خطای استراتژیک در جنگ سال ۱۹۷۳ از ارتش اخراج شد .اسحاق رابین نخست وزیر اسرائیل او را مشاور امنیت ملی کابینه کرد و با روی کارآمدن مناخیم بگین رهبر لیکود در مقام نخست وزیری، آریل شارون وزیر کشاورزی شد.
در سال های ۱۹۸۱ تا ۱۹۸۳ در مقام وزیر دفاع به لبنان حمله کرد و در نتیجه آن مقر سازمان آزادی بخش فلسطین از لبنان خارج شد.
در کابینه بنیامین نتانیاهو، آریل شارون ابتدا درسال های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۸ وزیر زیرساخت های ملی و درسال های ۱۹۹۸ تا ۱۹۹۹ وزیر امور خارجه بود.
در سپتامبر ۲۰۰۰ شارون در مقام رهبر حزب لیکود از مسجدالاقصی دیدن کرد که موجب خشم فلسطینی ها و برآمدن انتفاضه دوم شد.
در پی سقوط کابینه ایهود باراک، آریل شارون به نخست وزیری رسید. در سال ۲۰۰۵ شارون حزب لیکود را ترک کرد و حزب میانه رو کادیما را ایجاد کرد.
در ژوئن ۲۰۰۶ به دنبال سکته مغز ی آریل شارون و رفتن به حالت اغما ایهود اولمرت کفیل نخست وزیر شد.
و بالاخره در روز شنبه یازدهم ژانویه پس از هشت سال اغما درگذشت.
